Αγαπητή Κριστίν,
το γράμμα σου μου έπεσε απο τα χέρια. Όχι, δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν. Εσύ που μου έταζες τον ουρανό τ’ αστέρια, τώρα με λες ανόητο κι αυτό δεν είναι αποδεκτό(ν)…για να κρατήσουμε και την ομοιοκαταληξία..
Τι να λέμε Κριστινούλα μου; Το γράμμα σου βάζει τη σχέση μας σε νέες περιπέτειες. Πως μπορώ να συνεχίσω να επικοινωνώ μαζί σου, όταν λες ότι λέω ανοησίες; Τι εννοείς μιλώντας για απειλές και διαρροές; Γιατί δημοσιοποιείς την αλληλογραφία μας;
Στη χώρα μου συμβαίνουν τρομακτικά πράγματα, με κυρίαρχη τις τελευταίες μέρες την παραίτηση ενός κυρίου Γιαν Φαμπρ, μεγάλου και τρανού Βέλγου καλλιτέχνη, που ήρθε για να αναλάβει το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, αλλά του την “έπεσε” ο χορός της νέας ελληνικής τραγωδίας.
Σε άλλα νέα, αμέτρητοι Σύροι επενδυτές έρχονται καθημερινά να αφήσουν τον οβολό τους σε πραγματικά αναπτυξιακά έργα, όπως αγορές απο καντίνες και μικρομάγαζα, το μόνο γεγονός που με γεμίζει με κάποια αισοδοξία για το μέλλον.
Είναι δύσκολα τα πράγματα, Κριστίν, γι’ αυτό σου λέω μη με πληγώνεις κι εσύ και μου συμπεριφέρεσαι σαν σχολιαρόπαιδο. Μπορείς να κατάλαβεις το μέγεθος της συμφοράς που μας έχει βρει.
Κι αργεί να εμφανιστεί κι αυτός ο απο μηχανής θεός, μήπως περισώσουμε κάτι.
δικός σου,
Α.
Ιωάννα Κωσταρέλλα
