Το ισχυρότερο διαπραγματευτικό «χαρτί» της κυβέρνησης, στις συζητήσεις με τους «θεσμούς», που ελέγχουν τα πάντα, αν και υποτίθεται ότι …ανακτήσαμε στην εθνική μας κυριαρχία, είναι το υποτιθέμενο πρωτογενές πλεόνασμα. Ιδίως δε, ως προς το τι μέλλει γενέσθαι με το ασφαλιστικό μας σύστημα, το πλεόνασμα, περίπου ενός δισεκατομμυρίου, που εμφανίζει ο ΕΦΚΑ.
Παρά ταύτα, οι «θεσμοί» δεν δείχνουν καμία διάθεση να «καταπιούν» τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς. Διότι διαβάζουν διαφορετικώς τα στοιχεία που συνθέτουν το περίφημο «πλεόνασμα». Μια ανάγνωση που μάλλον τους οδηγεί στην πεποίθηση ότι πρόκειται, και πάλι, για «Greek statistics».
Την πεποίθηση αυτή έρχονται να ενισχύσουν όλα όσα αποκαλύπτονται στην πράξη. Όπως η μηνυτήρια αναφορά που κατέθεσε χθες στις δικαστικές αρχές το Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων. Με το οποίο καταγγέλλει τους αρμόδιους υπουργούς αλλά και την διοίκηση του ΕΦΚΑ ότι «η μεγάλη καθυστέρηση στην έκδοση συντάξεων οφείλεται σε σκοπιμότητα και όχι σε αδυναμία των αρμοδίων υπηρεσιών ώστε η κυβέρνηση να δημιουργεί υπέρ πλεόνασμα στον ΕΦΚΑ»
Αν επρόκειτο απλώς για λόγια, θα πετούσαμε τουλάχιστον τα μισά στη θάλασσα. Αλλά ο ισχυρισμός τεκμηριώνεται με στοιχεία:
*** Εκκρεμούσες επί τριετία επικουρικές συντάξεις 90.000. Με 130 ευρώ κατά μέσο όρο. Οπότε το συνολικό ποσό είναι 421.200.000.
*** Εκκρεμότητα στην απονομή κυρίων συντάξεων, επί δεκαοκτώ μήνες, για 50.000 δικαιούχους, επί 400 ευρώ μεσοσταθμικώς. Αποδίδουν μια δολία «εξοικονόμηση» άλλων 360.000.000.
*** Μη καταβολή εφάπαξ σε 40.000 δικαιούχους, με μέσο όρο τα 20.000 ευρώ ανά άτομο, αποφέρουν εικονικό «πλεόνασμα» άλλων 800.000.000.
Μόνο από αυτά τα στοιχεία προκύπτει ότι το 1,5 δισεκατομμύριο από το εμφανιζόμενο ως πλεόνασμα είναι …μαϊμού.
Προσθέστε τώρα και το γεγονός ότι, παρά τις έναντι των δανειστών δεσμεύσεις της, η κυβέρνηση επιμένει να μην πληρώνει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου προς τους ιδιώτες. Αφενός προς τους πολίτες. Κυρίως από επιστροφή φόρων, που ανέρχονταν σε 790 εκατ. ευρώ τον Ιούλιο. Αλλά και προς συμβασιούχους που παραμένουν επί πολλούς μήνες απλήρωτοι. Και αφετέρου προς τους προμηθευτές του δημοσίου. Άλλο ένα ποσόν το οποίο κατά τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους ανερχόταν τον Ιούλιο σε 1,934 δισ.
Με τέτοια «μαγική εικόνα» διαμορφώνεται το περίφημο πλεόνασμα για το οποίο επαίρονται οι κυβερνώντες και το οποίο ανεμίζουν συνεχώς τα παπαγαλάκια τους. Δηλαδή με πολιτική και στατιστική απατή.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
