Τα ψευδο-νέα και οι απάτες (hoaxes) στο διαδίκτυο δίνουν και παίρνουν. Επαφίεται στις τελευταίες σταγόνες λογικής που έχουν μείνει στο κεφάλι του καθενός μας, για να κάνουμε τη διάκριση. Κι αν ο πρωθυπουργικός σύμβουλος δεν μπορεί να το κάνει με αποτέλεσμα να κοινοποιεί τερατώδεις ειδήσεις, όπως η θεραπεία με χασίς, αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να ακολουθήσουμε όλοι τον ίδιο δρόμο της υπερβολής.
Αυτό συνέβη με τον «παιδαγωγικό κώδικα δημοκρατικού ανθρωπισμού» του υπουργού Παιδείας. Τμήματα του κώδικα που είδαν το φως της δημοσιότητας μπορούν να χαρακτηριστούν ασύντακτα, κακογραμμένα, για κάποιους ίσως και ανούσια. Κάποιοι μπορεί και να διαφωνήσουν. Πριν διαφωνήσουν, όμως, είναι σημαντικό να δουν με τα μάτια τους τι είναι πραγματικά αυτό στο οποίο διαφωνούν.
Γιατί μάλλον δεν μπορεί εύκολα να διαφωνήσει κάποιος στο ότι όλοι είμαστε παιδιά ανθρώπων, διαφορετικοί αλλά ίσοι και όχι πριγκίπισσες ή βασιλόπουλα. Ή μήπως είμαστε; Αυτό αφορά στον τρόπο που μαθαίνουμε να ζούμε και να λειτουργούμε μέσα στο περιβάλλον μας, δείχνοντας ανοχή στο διαφορετικό, αγάπη και σεβασμό, ανεξάρτητα με το χρώμα, τη θρησκεία ή τη γλώσσα.
Το πως θα μας φωνάζουν οι δικοί μας στο σπίτι μας, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο και κανένας κώδικας δεν απαγόρευσε ποτέ την πριγκίπισσα, τη μπέμπα, το λεβέντη ή τον τσολιά. Ας μην κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε τα αυτονόητα.