Οι φωτογραφίες είναι η αποτύπωση μιας στιγμής. Δεν αφηγούνται όλη την ιστορία, αλλά αποδίδουν μια συγκεκριμένη όψη της. Χιλιάδες φωτογραφίες να είχαμε από τα συλλαλητήρια και τις διαδηλώσεις για τη ΔΕΘ, χιλιάδες διαφορετικές όψεις θα βλέπαμε.
Μια, όμως, κυριάρχησε. Αυτή του βραβευμένου φωτογράφου Άρη Μεσσήνη με τον τύπο με τα κατεβασμένα παντελόνια και τον υποτιθέμενο καλόγερο με την αντιασφυξιογόνο μάσκα που κρατούσε την εικόνα.
Περφόρμερς ή μέλη της λεγεώνας των ηλιθίων; Αδιάφορο, αφού η σημειολογία της εικόνας έχει πολύ μεγαλύτερη επιρροή από οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από τα κίνητρα των πρωταγωνιστών της.
Κοινωνικοαισθητική ντεκαντάνς, φαινόμενο αποσύνθεσης ή άλλη μια εκρηκτική version του κοστουμιού του λαϊκισμού η περιγραφή που της ταιριάζει; Αυτό είναι ίσως που ενδιαφέρει περισσότερο, καθώς η τοποθέτηση της στο σωστό πλαίσιο μπορεί να βοηθήσει στη συζήτηση γύρω από τα πραγματικά αίτια και κίνητρα.
Προφανώς και η φωτογραφία αυτή δεν απεικονίζει μια κυρίαρχη όψη της σημερινής κοινωνίας, είναι, όμως, ενδεικτική του τρόπου με τον οποίο προσεγγίζονται τα γεγονότα και κάποια από αυτά καταλαμβάνουν τέτοιες διαστάσεις στην ημερήσια θεματολογία που εν τέλει καπελώνουν όλα τα υπόλοιπα.
Ο φόβος για το διαφορετικό, η έκκληση προς τις απογοητευμένες λαϊκές τάξεις, ο λαϊκισμός, ο εθνικισμός για όσους δεν έχουν ξεκάθαρη κοινωνική ταυτότητα και η λατρεία της παράδοσης και των συμβόλων είναι τα συνηθισμένα μοτίβα πάνω στα οποία χτίζεται αυτή η αφήγηση.
Ιωάννα
