Οι υποψήφιοι των πανελληνίων εξετάσεων μπαίνουν στην τελική ευθεία. Οι καταστάσεις πρωτόγνωρες για τους μαθητές και οι δυσκολίες, το άγχος και η ανασφάλεια επιτείνεται παράλληλα με τις νέες καταστάσεις της επιβολής και άρσης των έκτακτων μέτρων για τον covid – 19. H Αλεξάνδρα Δαρδούμπα, τελειόφοιτη στο 1ο Λύκειο Κοζάνης λέει πως βίωσε τον εγκλεισμό, την προετοιμασία του διαβάσματος και ποια είναι τα όνειρά της.
– Αλεξάνδρα εσύ νιώθεις έτοιμη να δώσεις πανελλήνιες εξετάσεις;
Όσο καλά προετοιμασμένος κι αν είναι κάποιος, θεωρώ ότι ποτέ δεν θα νιώσει απόλυτα έτοιμος για τις εξετάσεις. Ωστόσο κάνω τις επαναλήψεις μου, εντοπίζω τα κενά μου και τα καλύπτω. Σίγουρα υπάρχει άγχος, όμως προσπαθώ να το αντιμετωπίσω, να το εκλογικεύσω και να σκέφτομαι θετικά
-Τι κέρδισες και τι έχασες από την επιβολή του εγκλεισμού;
Η περίοδος του εγκλεισμού ήταν μία δύσκολη περίοδος για όλους τους ανθρώπους, αφού έπρεπε να προσαρμοστούμε σε νέα δεδομένα. Πράγματα που αποτελούσαν μέρος της καθημερινότητάς μας, όπως το να πάμε σχολείο, να βγούμε μια βόλτα, να πάμε στα μαγαζιά έγιναν ζητούμενο. Υπήρξε μια περίοδος, θεωρώ, για επαναδιαπραγμάτευση αλλά και για επανεκκίνηση. Χρειάστηκε ο καθένας να επιδείξει εγκράτεια, υπευθυνότητα αλλά και ανθρωπιστική συμπεριφορά τόσο για το άτομο όσο και για το σύνολο. Όσον αφόρα εμένα αφενός με ωφέλησε, καθώς είχα τη δυνατότητα να διαβάζω αρκετές ώρες ημερησίως καλύπτοντας κενά και έχοντας τη δυνατότητα να προετοιμαστώ καλύτερα, αφού δεν με αποσπούσαν εξωτερικοί παράγοντες. Από την άλλη πλευρά όμως έχασα τους καθημερινούς μου ρυθμούς, τις βόλτες με τους φίλους μου αλλά και τις δραστηριότητές μου, οι οποίες με έκαναν να χαλαρώνω και να ασχολούμαι με πράγματα που με γεμίζουν και με κάνουν χαρούμενη, πέρα από το διάβασμα.
-Περιέγραψέ μας μια σκέψη σου για τις ημέρες που πέρασαν;
Οι καταστάσεις που ζήσαμε δεν ήταν μόνο δύσκολες αλλά και έντονες, καθώς καθημερινά άνθρωποι έχαναν τις ζωές τους. Ένιωθα κυρίως φόβο για τους κοντινούς μου ανθρώπους που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες να μην κολλήσουν, αλλά και αβεβαιότητα για το μέλλον, μιας και δεν ξέραμε αν θα διεξαχθούν οι πανελλήνιες και αν ναι πότε.
-Αλεξάνδρα έχετε βγάλει την ύλη σχετικά με τα μαθήματα που θα εξεταστείτε; Την περίοδο του εγκλεισμού το σχολείο βοηθούσε στην ύλη και πως;
Η εξεταζόμενη ύλη είχε ολοκληρωθεί στο μεγαλύτερο μέρος της πριν το κλείσιμο των σχολείων. Βέβαια μετά ακολούθησαν περικοπές και αναπροσαρμογή της προετοιμασίας του κάθε υποψηφίου στα νέα δεδομένα. Οι περισσότεροι καθηγητές την περίοδο του εγκλεισμού ήταν δίπλα μας είτε με διαδικτυακά μαθήματα είτε στέλνοντάς μας υλικό για επαναλήψεις, αλλά και στηρίζοντάς μας ψυχολογικά. Γιατί αναντίρρητα είναι θεμελιώδης ο ψυχολογικός παράγοντας για τον κάθε έφηβο που καλείται να αντιμετωπίσει μία πρόκληση, ουσιαστικά την πρώτη σημαντική της ζωής του, μέσα σε ένα ομιχλώδες και αβέβαιο τοπίο.
-Θεωρείς πως η παύση δυο σχεδόν μηνών από τα μαθήματα σας ωφέλησε ή έπληξε ένας υποψήφιο πανελλαδικών εξετάσεων;
Σίγουρα η αποχή δύο μηνών από το σχολικό περιβάλλον έχει κάποιες συνέπειες, καθώς υπάρχουν άτομα τα οποία δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα εξωσχολικής υποστήριξης. Ο κάθε ένας το αντιμετωπίζει διαφορετικά. Κάποιους τους κούρασε και σε κάποιους τους έδωσε μία δεύτερη ευκαιρία. Ήταν θέμα διαχείρισης και μια συνισταμένη καλής ψυχολογίας και οργανωμένου διαβάσματος. Παρ όλα αυτά πιστεύω πως ήταν μια καλή ευκαιρία κάλυψης κενών αλλά και ανάκτησης δυνάμεων.
-Είχατε, Αλεξάνδρα, άμεση ενημέρωση από το σχολείο σας για το τι μέλει γενέσθαι; Ξέρετε πως θα εξελιχθούν τα μαθητικά προγράμματα και πότε θα γίνουν οι εξετάσεις;
Ναι, το σχολείο ήταν δίπλα μας καθ’ όλη τη διάρκεια του εγκλεισμού με συνεχείς ενημερώσεις και επισημάνσεις τόσο ως προς τη διαχείριση της πανδημίας όσο και στην ενημέρωση από το αρμόδιο Υπουργείο. Πλέον τα σχολεία έχουν ανοίξει, υπήρξε έγκαιρη ενημέρωση για τα μαθητικά προγράμματα, για τις εξετάσεις αλλά και για τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Οι εξετάσεις θα ξεκινήσουν στις 15 Ιουνίου και μάλιστα έχει βγει και το πρόγραμμα κάθε κατεύθυνσης.
-Οι καθηγητές είναι δίπλα σας; Με ποιο τρόπο;
Οι καθηγητές είναι δίπλα μας τόσο δίνοντάς μας πρόσθετο υλικό για εξάσκηση αλλά και επικοινωνώντας μαζί μας μέσα από διάφορες ψηφιακές βάσεις για να μας εξηγήσουν πιθανές απορίες αλλά να μας ενθαρρύνουν ψυχολογικά με μηνύματα υποστήριξης.
-Μεταξύ σας, οι συμμαθητές, πως αντιμετωπίζετε αυτές τις πρωτόγνωρες καταστάσεις;
Είμαστε όλοι ενωμένοι, επικοινωνούμε καθημερινά και προσπαθούμε να εμψυχώνουμε ο ένας τον άλλον ώστε να υπάρχει αισιοδοξία, ηρεμία και κυρίως καλή ψυχολογία.
-Νιώθετε πως είναι ευκαιρία ή αδικία για εσάς;
Νομίζω πως δεν υπάρχει μία μόνο απάντηση. Είναι ένας συνδυασμός, γιατί κάποια παιδιά είτε κουράστηκαν και τα παράτησαν είτε επαναπαύτηκαν στην ιδέα πως έχουν χρόνο και χαλάρωσαν. Άλλοι πάλι θεώρησαν πως είναι ευκαιρία και αξιοποίησαν αυτό τον χρόνο διαβάζοντας περισσότερο. Είναι καθαρά θέμα ατομικό πως εξέλαβε ο καθένας τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία. Ευχή μου είναι αυτός ο «εγκλεισμός» να γίνει η απαρχή μιας όμορφης διαδρομής για τον κάθε μαθητή.
-Θα μπορούσε η σχολική κοινότητα να λειτουργήσει διαφορετικά και πως;
Θεωρώ πως τηρουμένων των αναλογιών αλλά και με βάση το γεγονός ότι τα διαδικτυακά μαθήματα εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά, η σχολική κοινότητα ανταποκρίθηκε και λειτούργησε αρκετά ικανοποιητικά. Πάντα βέβαια υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, όπως συμμετοχή όλων των καθηγητών στα ψηφιακά μαθήματα. Είναι γνωστό άλλωστε ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Και αυτό που έχει σημασία είναι να προσαρμοζόμαστε στις διάφορες καταστάσεις και να μην τα παρατάμε.
– Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνεις μετά το τέλος των πανελληνίων εξετάσεων;
Νομίζω πως το πρώτο πράγμα που θα κάνω μετά τις πανελλήνιες είναι να περάσω χρόνο με τους φίλους μου, κάνοντας πράγματα που μου αρέσουν και που τα παραγκώνισα κάπως αυτό τον χρόνο, αλλά και να ξεκουραστώ.
-Με ποια χρώματα θα ζωγράφιζες το μέλλον σου και με ποια μουσική θα το συνόδευες;
Τα χρώματα τα οποία θα χρησιμοποιούσα για να ζωγραφίσω το μέλλον μου θα ήταν το πράσινο που συμβολίζει την ελπίδα, το πορτοκαλί που συμβολίζει την ευτυχία αλλά και το μπλε το χρώμα της υγείας. Όσον αφορά τη μουσική θα επέλεγα μία τζαζ μελωδία του John Coltrane, το Equinox.
Ευχαριστούμε Αλεξάνδρα. Καλή επιτυχία στις εξετάσεις.
Της Λαπροπούλου Βάιας
