Αναστάτωση προκάλεσε στη Γαλλία το προβαλλόμενο ως σκάνδαλο του επικεφαλής του ρεπουμπλικανικού κεντροδεξιού κόμματος Φρανσουά Φιγιόν. Σύμφωνα με δημοσιεύματα ο Φιγιόν κατηγορείται για την αργομισθία της συζύγου του, κατά διαστήματα από το 1998 μέχρι το 2013. Η ζημία του γαλλικού δημοσίου εκτιμάται στο ποσόν των 900.000 €. Ερευνητές διενήργησαν έφοδο στο γραφείο του στην Εθνοσυνέλευση και διενεργούν έρευνα. Αμέσως άρχισαν και οι δημοσκοπήσεις, το αποτέλεσμα των οποίων δείχνει ότι οι ερωτηθέντες σε πολύ μεγάλο ποσοστό δεν έχουν πεισθεί στις εξηγήσεις του Φιγιόν.
Ο Γάλλος πολιτικός εξελέγη στην αρχηγεία του κόμματος μόλις προ μηνών κατανικώντας τους συνυποψηφίους του Σαρκοζύ και Ζυπέ. Το θλιβερό και στη Γαλλία, όπως και στη χώρα μας είναι ότι στις εσωκομματικές εκλογές ψηφίζουν και μη μέλη. Είναι αυτό μία ακόμη κατάντια της αστικής «δημοκρατίας»! Οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές προέβλεπαν νίκη του Φιγιόν στις προσεχείς εκλογές με επικράτηση επί της Λεπέν του εθνικού μετώπου, που θεωρείται βέβαιο ότι θα προκριθεί στον δεύτερο γύρο. Ο κατεστημένος πολιτικός κόσμος και πολλά ΜΜΕ, τα οποία προβάλλουν ως θετική την ασκούμενη κατά τις τελευταίες δεκαετίες από τις γαλλικές κυβερνήσεις, «συντηρητικές» ή «σοσιαλιστικές» πολιτική, εξέφρασαν αρκετές επιφυλάξεις για το πρόσωπο και τις προθέσεις του Φιγιόν. Σε χώρα, η οποία βάσει του συντάγματός της είναι λαϊκή, δηλαδή ισχύει ο πλήρης διαχωρισμός του κράτους από τα θρησκεύματα, ο Φιγιόν δηλώνει απροκάλυπτα ότι είναι πιστός ρωμαιοκαθολικός. Είναι πατέρας τεσσάρων τέκνων και δεν έχει αναμειχθεί σε συνήθη για Γάλλους πολιτικούς ερωτικά σκάνδαλα, την κορυφαία θέση στα οποία κατέχει ο νυν πρόεδρος Ολλάντ. Εναντιώθηκε στην ψήφιση του νομοσχεδίου για την αναγνώριση του γάμου των ομοφυλοφίλων και δήλωσε ότι θα εναντιωθεί και στην αναγνώριση υιοθεσίας τέκνου. «Δεν θα ξεφύγω από τις αρχές μου. Καθοδηγούμαι από εκείνες και εκείνους που θέλουν να αναστήσουν τη Γαλλία», τονίζει στις ομιλίες του. Αυτά βέβαια ήταν γνωστά στους ψηφοφόρους, που τον ανέδειξαν πρώτο κατά τον δεύτερο γύρο με ποσοστό άνω του 67%! Ήταν γνωστά και στους εμπαθείς πολέμιους της θρησκευτικής πίστης, οι οποίοι έσπευσαν να διατρανώσουν ότι ο Φιγιόν εκλεγόμενος θα επαναφέρει τη Γαλλία στον Μεσαίωνα!
Υπήρξαν και άλλες θέσεις του Φιγιόν, οι οποίες έκαναν τους υπέρμαχους της μέχρι τώρα ασκούμενης πολιτικής να θορυβηθούν. Στην εξωτερική πολιτική είναι υπέρ του ανοίγματος προς τη Ρωσία και υπέρ μιας στενότερης σχέσης με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ιδιαίτερα στο θέμα της Συρίας. Στο παρελθόν έχει επαινέσει τον Ρώσο Πρόεδρο για την «ψυχρό πραγματισμό του και την αποτελεσματικότητά του». Δεν δίστασε ο Φιγιόν να επισημάνει ότι η Δύση ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τη ρήξη στις σχέσεις με τη Ρωσία και πρέπει να επιδιώξει επαναπροσέγγιση. Τόνισε σε δήλωσή του: «Πιστεύω πως η Δύση έχει κάνει τεράστια λάθη στον τρόπο που αντιμετώπισε τη Ρωσία μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Έχουμε κάνει σφάλματα που οδήγησαν στις εντάσεις που γνωρίζουμε σήμερα». Συνιστά αυτό ελάχιστη εκδήλωση ευγνωμοσύνης προς την Ρωσία, η οποία κατά το παρελθόν με παρεμβάσεις του κορυφαίου ευρωπαίου διπλωμάτη, του Καποδίστρια, απέτρεψε τον διαμελισμό της Γαλλίας μετά τη συντριβή του Ναπολέοντα.
Κατά την προεκλογική εκστρατεία ο Φιγιόν δεν δίστασε να δηλώσει ότι: «Η Γαλλία θα πρέπει να συνεργαστεί κατά του ISIS με όλες τις δυνάμεις, δημοκρατικές ή όχι», υπονοώντας μεταξύ των δευτέρων τον Άσαντ, τον οποίο έχουν δαιμονοποιήσει οι προασκήσαντες την εξουσία. Ο Φιγιόν έχει εκφράσει επανειλημμένα την ανησυχία του για τον «Ισλαμικό Ολοκληρωτισμό». Αν σ’ αυτά προστεθεί και η επικρότηση της ενδεχόμενης προσέγγισης ΗΠΑ-Ρωσίας, γίνεται πλήρως κατανοητό σε ποιους και γιατί έγινε αντιπαθής και ανεπιθύμητος.
Η επίθεση κατά πολιτικού συνήθως εστιάζεται στο οικονομικό πεδίο. Ο Φιγιόν είναι υπέρμαχος της ενδυνάμωσης της ΕΕ και της επίσπευσης της αποχώρησης από αυτή του Ηνωμένου Βασιλείου, εκφράζοντας την γκωλική αντιπάθεια προς τους Άγγλους. Κατηγορείται όμως για ακραίο «φιλελευθερισμό»! Με τον όρο αυτό, παράγωγο της ελευθερίας, εννοείται στην πολιτική γλώσσα η πολιτική εκμηδενισμού του κράτους και εκποίησης της δημόσιας περιουσίας στο αδηφάγο κεφάλαιο. Αλλά ποια ήταν η μέχρι τώρα ασκούμενη πολιτική από το σύνολο των κυβερνήσεων των χωρών της ΕΕ; Δεν είναι όλες οι κυβερνήσεις εκτελεστές των εντολών των τραπεζικών κύκλων; Ως πότε θα διασπείρεται από τα πλήρως ελεγχόμενα ΜΜΕ η ψευδής αντίληψη περί ύπαρξης και άσκησης πολλών πολιτικών; Ο Φιγιόν ίσως να έχει ως όραμα την ανύψωση της καταβαραθρωμένης Γαλλίας, όπως επιχείρησε να πράξει ο Ντε Γκώλ μετά τον πόλεμο. Ασφαλώς η μέχρι τούδε πορεία του Φιγιόν δεν φανερώνει ότι διαθέτει ανάλογο πολιτικό και εθνικό ανάστημα. Ούτε και οι Γάλλοι του σήμερα δείχνουν τόσο ταπεινωμένοι από την άνευ όρων υποταγή της Γαλλίας στη γερμανική πολιτική. Και αν τότε εξωγενείς δυνάμεις οργάνωσαν τον Μάη του 68 για να εξουθενώσουν τον μεγάλο Γάλλο πολιτικό, τον συντηρητικό για πολλούς, ίσως είναι πολύ ευκολότερο σήμερα να ανακόψουν την πορεία του Φιγιόν προς την εξουσία.
Αρκεί όμως η προβολή του σκανδάλου για την έκπτωσή του από την πολιτική; Και είναι άραγε σκάνδαλο; Και είναι σε θέση η δικαιοσύνη να διαλευκάνει την υπόθεση; Ο ίδιος θεωρεί πλεκτάνη το όλο θέμα και δεν παραιτείται. Θα αντέξει μέχρι τέλους; Πάντως ας επισημάνουμε ότι την επομένη της εκλογής του Σαρκοζύ, εκείνος αναχώρησε για διακοπές με υπερπολυτελή θαλαμηγό Γάλλου πλουτοκράτη και ο νοών νοείτω! Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι την προεκλογική του εκστρατεία ενίσχυσε οικονομικά ο μακαρίτης Καντάφι, την χώρα του οποίου ο Σαρκοζύ κυριολεκτικά διέλυσε! Είναι άραγε πιο σημαντικό σκάνδαλο η αργομισθία, αν συνέβη; Από την άλλη τίθεται το ερώτημα και για τον Φιγιόν: Αν ενήργησε ευνοϊκά για τη σύζυγό του, πώς να πιστέψει και να ελπίζει ο γαλλικός λαός στο ότι θα αγωνιστεί για την ανόρθωση του κύρους της Γαλλίας, η οποία σήμερα παραπαίει; Ο Ντε Γκώλ κατηγορήθηκε για πολλά, αρκετά από αυτά αδίκως. Κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αγάπη του για τη Γαλλία και τον αγώνα του για την ανύψωση του κύρους της έναντι των «συμμάχων» Αγγλοαμερικανών. Και κανείς δεν διενοήθη να τον κατηγορήσει για οικονομικής φύσεως σκάνδαλα.
Τελικά είναι δύσκολο να κατανοήσουμε ποιους θέλει το σύστημα να διαχειρίζονται την εξουσία;
Τα συμβαίνοντα στη Γαλλία ουδεμία σχέση έχουν με τη χώρα μας. Εδώ είναι άκρως απίθανο να διεκδικεί την εξουσία κάποιος απρόβλεπτος για το σύστημα. Είμαστε χώρα πλήρως ελεγχόμενη.
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
