Η εποχή της υποκρισίας
Πέτρος Μάρκαρης
Γαβριηλίδης, 2019
352 σελ.
«Η γιορτινή διάθεση του αστυνόμου Κώστα Χαρίτου για το πιο χαρούμενο γεγονός της ζωής του επισκιάζεται με την είδηση του φόνου ενός άμεμπτου επιχειρηματία με φιλανθρωπική δράση. Κατά τη διάρκεια της έρευνας για την εξιχνίαση του εγκλήματος έχει να αντιμετωπίσει κι άλλους φόνους: ενός διευθυντικού στελέχους της Ελληνικής Στατιστικής Εταιρείας, ενός διευθυντικού στελέχους της Δημοσιονομικής Υπηρεσίας, ενός στελέχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ενός στελέχους του ΔΝΤ.
Το καινούργιο μυθιστόρημα του Πέτρου Μάρκαρη ρίχνει φως, για άλλη μια φορά, στα παρασκήνια των κέντρων αποφάσεων που η φιλολαϊκή πολιτική τους στην πραγματικότητα είναι βιτρίνα.»
Ο Πέτρος Μάρκαρης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1937. Εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα το 1965 με το θεατρικό έργο «Η ιστορία του Αλή Ρέτζο». Δραματουργός, μεταφραστής, μελετητής του έργου του Μπέρτολτ Μπρεχτ και σεναριογράφος του Θόδωρου Αγγελόπουλου.
Στα μυθιστορήματά του κεντρικός ήρωας είναι ο αστυνόμος Κώστας Χαρίτος, ένας συντηρητικός ως προς τις ιδέες και τις συνήθειες πενηντάρης, που έχει ως χόμπι την ανάγνωση λεξικών. Πρόκειται για έναν συνεπή επαγγελματία διώκτη του εγκλήματος που πρωταγωνιστεί σε νουάρ ιστορίες. Παντρεμένος με μιαν ήσυχη, απλοϊκή γυναίκα, πατέρας μιας ανήσυχης ερωτικά φοιτήτριας, δεν έχει καμιά σχέση ή ομοιότητα με τον Ηρακλή Πουαρό της Αγκάθα Κρίστι ούτε βέβαια με τον Φίλιπ Μάρλοου του Ρέημοντ Τσάντλερ. Θυμίζει όμως αμυδρά τον αστυνόμο Μαιγκρέ του Ζορζ Σιμενόν και είναι κατά κάποιον τρόπο ο διάδοχος του εμβληματικού αστυνόμου Μπέκα, ήρωα του Γιάννη Μαρή, του εισηγητή της αστυνομικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα τη δεκαετία του ‘50, ενός σημαντικού συγγραφέα, άγνωστου στο παγκόσμιο αναγνωστικό κοινό. Στα μυθιστορήματα του Μάρκαρη είναι έντονοι οι απόηχοι από την κατάρρευση των καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης, καθώς κάποιοι ήρωες του, είχαν πολιτικές και οικονομικές σχέσεις με πρόσωπα των κρατικών μηχανισμών εκείνων των καθεστώτων.
Άνδρες του αίματος
Μάνος Ελευθερίου
Μεταίχμιο, 2019
440 σελ.
«Ό,τι γράφτηκε απ’ τους προφήτες ήταν εκ Θεού. Ό,τι κακό έγινε οφείλεται στους ανθρώπους. Παντού σχεδόν υπάρχουν τα ζεύγη. Υπήρχαν από την αρχή του κόσµου και µ’ αυτά θα κλείσουν τον κύκλο του. Από τη µια µεριά η δολοφονική δυναστεία των δυνατών, η οποία από αλλού ξεκίνησε και αλλού έφθασε. Ξεκίνησε από τα οράµατα ενός καλύτερου κόσµου και κατέληξε να κρατά τη στραταρχική ράβδο µιας εξουσίας βουτηγµένης στο µίσος, στη µνησικακία, στην κατάθλιψη και στη νευρωτική υστερία της εκδίκησης και της εκτέλεσης όποιου νόµιζε ότι σήκωσε κεφάλι, ότι δεν συµφωνούσε σε όσα έπρατταν ή έγινε αστέρι στη δουλειά του· είτε στρατηγοί ήταν αυτοί είτε καλλιτέχνες, σαν κι εσένα, είτε µεγάλοι επιστήµονες, και από την άλλη οι αιώνιοι αντίπαλοι, για να δηµιουργηθεί το ζεύγος, η συµµορία των αδυνάτων, γιατί συµµορία καθαρµάτων την κατάντησαν όσοι τους πήραν στον λαιµό τους, και ήταν όλοι αυτοί οι οποίοι πραγµατικά πίστεψαν και πολέµησαν και φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν και έδωσαν το αίµα της καρδιάς τους για τη λύτρωση της πατρίδας τους, της έρµης πατρίδας που αναστέναζε, και αν ήταν δυνατό τη λύτρωση της ανθρωπότητας, τέτοιο όραµα και τέτοια ελπίδα, που αλλιώς ξεκίνησαν κι αυτοί και αλλού έφθασαν, αφού χρησιµοποίησαν το µαχαίρι και το αίµα κι αφού το ένα µαχαίρι ζητάει κι άλλα µαχαίρια και το λίγο αίµα ζητάει ποταµούς αιµάτων. Όλοι τους, τελικά, είναι άνδρες του αίµατος.
Ένα δυνατό αλληγορικό μυθιστόρημα, το κύκνειο άσμα ενός μεγάλου δημιουργού.»
Ο Μάνος Ελευθερίου γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρας το 1938. Είχε εκδώσει μυθιστορήματα, ποιητικές συλλογές, τόμους με πεζά, λευκώματα και τέσσερις τόμους για το «Θέατρο στην Ερμούπολη τον 20ο αιώνα, 1901-1921», καθώς και την ανθολογία «Ερμούπολη: μια πόλη στη λογοτεχνία» (Μεταίχμιο, 2004). Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2005 για το μυθιστόρημά του «O καιρός των χρυσανθέμων» (Mεταίχμιο, 2004). Παράλληλα ασχολήθηκε με το τραγούδι. Ως στιχουργός είχε στο ενεργητικό του περίπου 400 τραγούδια και είχε συνεργαστεί σχεδόν με όλους τους Έλληνες συνθέτες. Το 2013 τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη, για το σύνολο του έργου του.
Έφυγε από τη ζωή στις 22 Ιουλίου 2018, σε ηλικία 80 ετών.
