Το βιβλίο της εγγονής μου
Μάρω Βαμβουνάκη
Ψυχογιός, 2017
200 σελ.
«Ούτε το φανταζόμουν, ούτε ήθελα ποτέ μου να γράψω ένα εντελώς αυτοβιογραφικό βιβλίο. Είναι όμως ψεύτης όποιος πει “ποτέ” ή “πάντα” για τον εαυτό του, το πλάσμα δηλαδή που γνωρίζει λιγότερο. Έρχονται μετά γεγονότα που σε μεταμορφώνουν.
Σ’ εμένα ήρθε η εγγονή μου κι όσα πια την ακολούθησαν. Τον ίδιο μήνα που γεννήθηκε, έτσι όπως κυκλοφορούσα, κάπως σαν εκστατική, βρέθηκα στον υπολογιστή σπρωγμένη από τυφλή ανάγκη. Εξομολόγησης; Σημειώσεων να μην ξεχαστούν; Τραγουδιού που πιέζει να το πεις, αφού μέσα μας υπάρχουν μουσικές που αποφασίζουν αυτές για εμάς;
Υπήρχαν όμως και οι γονείς! Πιο σοβαροί, πιο προσεχτικοί, πιο υπεύθυνοι, πιο χαμηλότονοι από εμένα. Μια χαρούμενη στιγμή -η χαρά σε κάνει πιο γενναίο- τους το ξεφούρνισα. “Θα γράφεις και για μας;” ρώτησε ο γιος μου. “Είναι δυνατόν να σας αποφύγω;… Είστε ένα με την υπόθεση!” είπα μαζεμένη.
Δεν ενθουσιάστηκαν. Ορκίστηκα με πάθος να το δουν πριν το παραδώσω για έκδοση. Να αφαιρέσω ό,τι δε θέλουν να ειπωθεί · στην ανάγκη να μην το εκδώσω καν…»
Η Mάρω Βαμβουνάκη γεννήθηκε στα Χανιά, όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια, πριν μετακομίσουν οικογενειακώς στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά και Ψυχολογία. Από το 1972 και για έντεκα χρόνια έζησε στη Ρόδο, όπου εργάστηκε ως συμβολαιογράφος. Σήμερα ζει στην Αθήνα. Είναι μια πολυγραφότατη πεζογράφος, η οποία χειρίζεται με μαεστρία τα θέματα της καρδιάς.
Το νέο της βιβλίο «Το βιβλίο της εγγονής μου» όπως αναφέρει η συγγραφέας ,στον πρόλογο αποτέλεσε μια έκπληξη και για την ίδια.
Ο Στόουνερ
John Williams
μετάφραση: Αθηνά Δημητριάδου
Gutenberg – Γιώργος & Κώστας Δαρδανός, 2017
409 σελ.
«Το μυθιστόρημα περιγράφει τη ζωή και τη σταδιοδρομία του Στόουνερ, ενός βοηθού καθηγητή της Αγγλικής Φιλολογίας: τη διδασκαλία του, τις σχέσεις του στο Πανεπιστήμιο, τις φιλίες του, την αποτυχία του γάμου του αλλά και τον έρωτά του για μια νεαρή καθηγήτρια, σχέση που θα εμπλακεί αναπόφευκτα στις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς της πανεπιστημιακής ζωής. “Το σημαντικότερο στοιχείο του μυθιστορήματος, γράφει ο συγγραφέας, είναι η συνείδηση του έργου, του επαγγέλματος που έχει ο Στόουνερ. Η αγάπη για κάτι είναι αυτό που μετράει”.»
Γράφει η Τζένη Μανάκη (συγγραφέας) : Ένα εξαιρετικό λογοτεχνικό έργο για τον έρωτα της διδασκαλίας, για την αφοσίωση στο στόχο, για τη ζωή μέσα στα Πανεπιστήμια, την άμιλλα και τον ανταγωνισμό, για τον ίδιο τον έρωτα και τη θυσία, για τις βαθιές φιλίες, τη δηλητηριώδη εκδικητικότητα, την ανθρώπινη απαντοχή, την κατανόηση, την παρανόηση των επιθυμιών του άλλου, τις οικογενειακές σχέσεις που κρύβουν δράματα, για τη σκληρότητα του χρόνου που τρέχει, τα γηρατειά, τη ζωή και τον θάνατο.
Ο Στόουνερ είναι ένας ήπιος επαναστάτης, σιωπηλός χωρίς κραυγές και φανφάρες προσηλωμένος παρά τις αντιξοότητες σ΄αυτό που έχει τάξει σκοπό της ζωής του: Τη διδασκαλία της Λογοτεχνίας. Η αγάπη του γι αυτήν ήταν βαθιά και καταλυτική και αποδείχθηκε υπεράνω κάθε άλλου πεδίου της ζωής του.
Ο Τζον Γουίλιαμς γεννήθηκε στο Τέξας το 1922 από γονείς αγρότες, και έγινε καθηγητής πανεπιστημίου. Άρχισε να γράφει το πρώτο του μυθιστόρημα το 1942, μεσολάβησαν αρκετά ποιήματα και μετά το “Stoner” (“Ο Στόουνερ”) που ήταν το πρώτο έργο του που έτυχε, τότε κάποιας προσοχής. Μεγαλύτερη επιτυχία έκανε το επόμενο, “Augustus” (National Book Award for Fiction, 1973) με θέμα τον Ρωμαίο αυτοκράτορα. Πέθανε το 1994 χωρίς καν να υποψιάζεται την επιτυχία που έχει σήμερα “Ο Στόουνερ”.
