Τη Δευτέρα το πρωί, στις 11.40, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, έλεγε στην «πεθερά», δηλαδή στο υπουργικό του συμβούλιο, για να τα ακούει η νύφη, δηλαδή το πόπολο, ότι το 2016 έκλεισε ως χρονιά ανάπτυξης. Χαράς ευαγγέλια. Έλαμπαν τα πρόσωπα των υπουργών. Αλλά, μετά από 34 μόλις λεπτά αποδεδείχθηκε «άνθρακες ο θησαυρός». Διότι στις 12.14, η ΕΛΣΤΑΤ, η ανεξάρτητη στατιστική αρχή, ανακοίνωνε τα επικαιροποιημένα στοιχεία για το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) όπως διαμορφώθηκε το τέταρτο τρίμηνο του 2016. Και, αντί ανάπτυξης, εμφανίζει και πάλι ύφεση. Διότι το ΑΕΠ εμφάνισε μείωση 1,2%.
Αλλά ο δείκτης αυτός, του ΑΕΠ, δεν είναι το μόνο ανησυχητικό στοιχείο. Υπάρχουν και πολύ χειρότεροι. Που προδιαγράφουν ένα δυσοίωνο μέλλον για την ελληνική οικονομία, σε πείσμα των επισήμων «προβλέψεων».
Ανάπτυξη επέρχεται όταν υπάρχει σημαντική, αισθητή, αύξηση των επενδύσεων. Όταν «πέφτει χρήμα στην αγορά» και δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας. Όταν αντί αυξήσεως διαπιστώνεται δραματική μείωση των επενδύσεων, τότε μιλάμε για «μαύρα μαντάτα». Και αυτή δυστυχώς είναι η πραγματικότητα που περιγραφούν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που φαίνεται ότι …διαφεύγουν της προσοχής του πρωθυπουργού και των υπουργών του.
Το χειρότερο λοιπόν όλων είναι ότι κατά το τελευταίο τρίμηνο του 2016 οι επενδύσεις στην ελληνική οικονομία μειώθηκαν κατά 30,7%. Είναι ένας δείκτης που δεν προκαλεί μόνο ανησυχία για ό,τι συνέβη τη χρονιά που πέρασε, αλλά και για το τι μπορούμε να ελπίζουμε ως προς τα χρόνια που έρχονται. Και ο οποίος γίνεται εφιαλτικότερος, αν συνδυασθεί με τον παράλληλο δείκτη για το «επενδυτικό κλίμα», ο οποίος εμφάνισε νέα υποχώρηση μέσα στον πρώτο μήνα του 2017.
Με απλά λόγια, το «αφήγημα» του πρωθυπουργού, προς τους υπουργούς του και προς τον ελληνικό λαό, ότι «μπήκαμε σε τροχιά ανάπτυξης», εντάσσεται στη χορεία των παραμυθιών για μεγάλα παιδιά.
Για να αναστραφεί αυτή η θλιβερή πραγματικότητα, χρειάζεται να αλλάξει το κλίμα στην οικονομική ζωή του τόπου. Όπερ σημαίνει να αλλάξει η φορολογική πολιτική. Να σταματήσει η υπερφορολόγηση που προκαλεί ασφυξία και κάνει τους επενδυτές να φεύγουν τρέχοντας. Εκτός αν πρόκειται να πάρουμε νόμπελ οικονομικής ευρεσιτεχνίας. Αν δηλαδή ανακαλύψουν, αυτοί που μας κυβερνούν, την …για πρώτη φορά ανάπτυξη χωρίς επενδύσεις. Ήτοι την βαφή αυγών χωρίς χρώμα.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
