Το αποτέλεσμα άρνησης της αξιολόγησης

Είναι να τραβάς τα μαλλιά σου. Τα παιδιά μας, ως μαθητές της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, είναι τα πιο «φορτωμένα» με βαριά προγράμματα, ενδοσχολικά, αλλά και εξωσχολικής συμπληρωματικής μόρφωσης, από τις ξένες γλώσσες ως την καλλιέργεια ειδικών δεξιοτήτων, από όλα τα παιδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και πιο είναι το αποτέλεσμα;
Από την μια, όταν κρίνονται με το σύστημα εξετάσεων για την εισαγωγή σε ανώτατα και ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα, κινούνται, σε εντυπωσιακώς μεγάλο ποσοστό, κάτω από την βάση. Όπως έγινε και εφέτος. Από την άλλη, όταν εξετάζεται το πραγματικό γνωστικό τους επίπεδο, με επιστημονικά κριτήρια, βρίσκονται, και πάλι σε εφιαλτικό ποσοστό, ως «λειτουργικώς αναλφάβητα», όπως διαπιστώνει, με την έκθεση της, η «Ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση».
Στην έκθεση αποτυπώνονται οι απογοητευτικές επιδόσεις των μαθητών της Β’ Λυκείου σε Γενικά και Επαγγελματικά Λύκεια για το σχολικό έτος 2017-2018. Είναι ενδεικτικό ότι στα Γενικά Λύκεια ένας στους δύο μαθητές (48,4%) βαθμολογήθηκε στη Φυσική κάτω από τη βάση. Στην Άλγεβρα κάτω από τη βάση είχε 38,9% και στη Γεωμετρία 44,2%, ενώ ακόμη και στη Γλώσσα το 7,1% είχε σοβαρό πρόβλημα. Επισημαίνεται ότι «τα προβλήματα δεν εμφανίζονται στο λύκειο αλλά αφορούν όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες» και τονίζεται η ανάγκη άμεσης παρέμβασης. Προληπτικώς στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και επανορθωτικώς στην δευτεροβάθμια.
Εντύπωση όμως μου έκανε το γεγονός ότι, στα μέτρα που προτείνει η αρχή, γίνεται δυο φόρες αναφορά στην ανάγκη συστηματικής αξιολόγησης των μαθητών, αλλά καμία αναφορά στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, που είναι διεθνώς αυτονόητη διαδικασία.
Με συμπαθάτε, αλλά δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι για το κακό επίπεδο στην εκπαίδευση φταίνε τα παιδιά. Λες και παράγουμε, ως έθνος, περισσότερα «τούβλα», «κούτσουρα» και «κουμπούρες» από άλλους λαούς. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το μέγα πρόβλημα βρίσκεται στην ποιότητα των εκπαιδευτικών. Κάποιοι από τους οποίους είναι απλώς δημόσιοι υπάλληλοι και όχι παιδαγωγοί. Ανίκανοι να μεταλαμπαδεύσουν γνώσεις.
Συμφωνώ ότι χρειάζεται συνεχής αξιολόγηση. Αλλά αυτή δεν μπορεί να αφόρα μόνον τους διδασκόμενους, αλλά και τους διδάσκοντες. Και είναι μια από τις μεγάλες προκλήσεις για την νέα υπουργό Παιδείας, αλλά και σας κ. Πρόεδρε. Θα τολμήσετε να πάτε κόντρα στην συντεχνιακή αντίδραση και να θεσπίσετε την συστηματική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, από το νηπιαγωγείο ως το πανεπιστήμιο;