Αρθρογραφία
Οι προγραμματικές δηλώσεις αποτελούν ένα είδος σύνοψης των όσων σχεδιάζονται. Λογικό να είναι γενικόλογες και κωδικοποιημένες, με στόχο να δημιουργήσουν ελπίδα. Επιθυμητό να έχουν σχέση με την πραγματικότητα και να προτείνουν εφικτές λύσεις. Αποτελούν το πρώτο και απλούστερο των βημάτων. Τα δύσκολα έρχονται στη συνέχεια, καθώς η υπέρβαση έχει να κάνει με τη μετατροπή των λέξεων σε ουσία, των εξαγγελιών σε επιχειρησιακά σχέδια. Εκεί που θα περιγράφεται βήμα προς βήμα,
Για εμάς τους επικοινωνιολόγους η παρατήρηση των παραγλωσσικών στοιχείων, της λεγόμενης γλώσσας του σώματος δηλαδή, λέει αρκετά. Παρατηρώντας κάποιον να κάθεται, να μιλά, να υπερισχύει με τη φυσική του παρουσία, καταλαβαίνουμε αρκετά περισσότερα από εκείνα που λέει με το στόμα του. Υπάρχουν χαρισματικές παρουσίες και από πλευράς γλώσσας του σώματος. Τους βλέπεις σε ένα χώρο και θεωρείς ότι η θέση τους είναι εκεί. Δεν είναι σα να “φύτρωσαν” από το
Συνήθως τη σπουδαιότητα ενός καθηγητή, την αντιλαμβάνεσαι όταν περάσουν τα χρόνια και κυλήσει αρκετό νερό στο αυλάκι. Τότε που σταματάς να είσαι το παιδί που θέλει να κάνει την επανάστασή του και έρχεσαι στη θέση αυτού που βρισκόταν στην άλλη πλευρά της αίθουσας. Ο Γεράσιμος Βώκος, που πέθανε την Κυριακή ήταν, για όσους είχαμε την ευκαιρία να είμαστε φοιτητές του, ένας γοητευτικός ομιλητής. Βλέπετε, είχε το δύσκολο έργο να κάνει
Τέλος δεν έχει ο κατήφορος της τηλεόρασης, η οποία βρίσκεται τα τελευταία χρόνια χαλαρά στα χειρότερά της. Τρέμει κάποιος στην ιδέα της εντύπωσης που θα σχηματίσει για του λόγου μας ο τηλεοπτικός αναλυτής του μέλλοντος. Τα χειρότερα απο τα προϊόντα της μίζερης τηλεοπτικής παραγωγής είναι τα αισθηματικά ριάλιτι. Με παίκτες που σε αρκετές περιπτώσεις χρήζουν ψυχολογικής υποστήριξης και ελληνικά, τα οποία χρειάζεσαι μεταφραστή για να καταλάβεις, τα ριάλιτι έκαναν θραύση,
Το κάλεσμα και η επιλογή να «κατέβει» κάποιος ως υποψήφιος, είναι απο μόνη της τιμητική. Είναι σημαντικό να θέλεις να αφιερώσεις χρόνο για να ασχοληθείς με τα κοινά, να μην «ιδιωτεύεις» μόνο και να μην κρύβεσαι πίσω απο τη δικαιολογία των σοβαρών επαγγελματικών υποχρεώσεων. Ως εκ τούτου, όποιος επιλέγει να εκτεθεί, όπως επικράτησε να λέμε, θα πρέπει να σταθεί άξιος στη συνέχεια να υπηρετήσει τους συντοπίτες του με τον καλύτερο
Με αφορμή την υποβολή της πρότασης στο πρόγραμμα Φιλόδημος για την παρέμβαση ύψους 825.000 ευρώ στο Λιάπειο Αθλητικό Κέντρο, τέθηκαν και πάλι κάποια ερωτήματα σχετικά με το κολυμβητήριο του ΔΑΚ. Ο κ. Μαλούτας μάλιστα σε συνέντευξη του αναρωτιέται «γιατί είναι κλειστό το κολυμβητήριο του ΔΑΚ» λέγοντας πως «δεν υπάρχει λογική εξήγηση». Παρότι το θέμα συζητήθηκε εκτενώς στο Δημοτικό Συμβούλιο αλλά και με τους γονείς των αθλητών κάποιοι συνειδητά κάνουν πως
Πολλοί θεωρούν την ευγένεια υπερεκτιμημένη ως ιδιότητα. Προτιμούν ακόμα και την vulgar εκδοχή της αμεσότητας, από τον καθωσπρεπισμό της ευγένειας που απαιτούν οι κοινωνικές συμβάσεις. Θεωρούν δε τους ευγενείς, από ευάλωτους έως και μαλθακούς. Η «παλαιάς κοπής» ευγένεια μοιάζει με είδος προς εξαφάνιση. Αυτό δηλαδή που λέμε καλοί τρόποι απουσιάζει απο το μάνιουαλ ανατροφής τέκνων απο τους σύγχρονους γονείς. Τη θέση του έχει πάρει η αγένεια ντυμένη ως αμεσότητα και
Υπάρχει μια διάσημη θεωρία στη γνωστική ψυχολογία που λέγεται το “σπιράλ της σιωπής” και ανήκει στην Elizabeth Noelle-Neumann. “Το σπιράλ της σιωπής” λέει αυτό που ξέρουμε. Ότι δηλαδή όταν αντιληφθείς ότι είσαι μειονότητα μέσα στον όχλο που κραυγάζει, το πιθανότερο είναι ότι θα το βουλώσεις και θα κάνεις την πάπια. Κι ας είναι ο απολογισμός τύψεις και ενοχές για τη δειλία της στιγμής που σε κράτησε πίσω. Σκέφτομαι, λοιπόν, κάθε
Οι υποψηφιότητες των ανθρώπων που θα στελεχώσουν τα ψηφοδέλτια για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του Μάϊου ανακοινώνονται πλέον καθημερινά από τα ΜΜΕ και από τα προφίλ των ιδίων υποψηφίων συμβούλων στα social media. Παρ’ ότι ο μεγάλος αριθμός υποψηφίων συμβούλων στη χώρα μας έχει γίνει αντικείμενο σάτιρας, κυρίως στα social media, η απόφαση ενός ατόμου να θέσει υποψηφιότητα δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με χιουμοριστικό, ούτε με υποτιμητικό τρόπο, αλλά
Τα φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού έφτασαν και στις μικρές κοινωνίες. Στα σχολεία των πόλεων μας που μέχρι τώρα –για πολλούς και διαφορετικούς λόγους- ήταν απαλλαγμένα απο τέτοια φαινόμενα. Μαμάδες και μπαμπάδες διηγούνται περισσότερα περιστατικά από παιδιά που βιώνουν τον εκφοβισμό, λόγω διαφορετικής εθνικής καταγωγής. Βέβαια, ο σχολικός εκφοβισμός δεν αφορά μόνο στην καταγωγή, αλλά σε οτιδήποτε μπορεί να διαφοροποιεί ένα παιδί απο τους συμμαθητές τους. Τα παιδιά είναι σκληρά. Αυτό δεν
Σήμερα, δεν υπάρχει λόγος της αριστεράς και της δεξιάς, υπάρχει λόγος συμπολιτευόμενος και ντιπολιτευόμενος, λένε πολλοί. Από την άλλη πάλι, υπάρχει η αντίθετη άποψη, εκείνων που υποστηρίζουν ότι οι παραδοσιακές πολιτικές διαχωριστικές γραμμές εξακολουθούν και σήμερα να υφίστανται. Αξιόλογοι πολιτικοί στοχαστές, όπως ο Anthony Giddens, υποστηρίζουν ότι έχει μειωθεί η σημασία της τομής μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς ή ότι δεν έχει αναλυτική χρησιμότητα (Sartori). To ζήτημα, λοιπόν, είναι αν η
Ένα στερνό χειροκρότημα, ως ελάχιστη ένδειξη τιμής, στον «βετεράνο» μέσο της «χρυσής» εποχής του Oλυμπιακού και της «Κοζάνης», Χαρίλαο Κουτσιμάνη, ήταν ο επίλογος μίας αξιοζήλευτης ποδοσφαιρικής σταδιοδρομίας και μίας ανεκτίμητης προσφοράς του στο τοπικό – και όχι μόνο – ποδόσφαιρο. Ίσως, για μερικούς, αυτό να μη σημαίνει κάτι το ιδιαίτερο, για όλους τους άλλους όμως, που ξέρουν να ξεχωρίζουν τις αξίες, ήταν η αναγνώριση, η καθολική αποδοχή της πολυετούς προσπάθειας
Πρόσφατα σε ένα επαγγελματικό μου ταξίδι είχα την ευκαιρία να γνωρίσω μια πόλη, μια επιχείρηση, μια περιφέρεια και μια διασυνοριακή ευρωπαϊκή περιοχή (Πίλσεν, Τσεχία) / Η αίσθηση του επαγγελματία επισκέπτη (όχι του επισκέπτη τουρίστα), για τη δύναμη που δίνει ο όμιλος της ζυθοποιίας Pilsen προς την πόλη, αλλά και το αντίστροφο, ο τρόπος που η πόλη και οι δημότες της υποστηρίζουν το καταπληκτικό brand της επιχείρησης της ζυθοποιίας Pilsen
στο πόδι και στο chat pat, όψιμοι υποψήφιοι συνδυασμοί της τελευταίας στιγμής, «οργανώνονται» λίγο πριν τις εκλογικές διαδικασίες, ενώ για χρόνια τα περιώνυμα στελέχη τους είναι απόντα σχεδόν από τα πάντα της δημόσιας ζωής … ακολουθούν φυσικά την πεπατημένη, καθώς: οι νέοι είναι ωραίοι, καθαροί και ανεξάρτητοι / προφασιζονται την ανανέωση, την διάθεση για προσφορά, την κριτική επί παντός επιστητού, την ανατροπή κατεστημένων, το σπάσιμο των συντεχνιών, την αξιοκρατία, την
Τον τελευταίο καιρό ακόμα και οι πινακίδες οδοσήμανσης έχουν αποκτήσει μουτζούρες. Παντού μουτζούρες και από την άλλη δήθεν street art και γκράφιτι που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Καλά είναι τα γκράφιτι, καλή είναι και η έκφραση των νέων καλλιτεχνών, αλλά κάπου θα πρέπει να υπάρχει ένα όριο. Το πρόβλημα, όμως, είναι ποιος θα το βάλει; Κι εκεί θα πρέπει να ισορροπήσουμε ανάμεσα στο τι θα θεωρούμε ευρέως αποδεκτό και πως
Γι΄ αυτήν που δίνει ζωή από τη ζωή της. Τη ΓΥΝΑΙΚΑ. Με όλα τα γράμματα κεφαλαία. Γι΄ αυτήν που εννέα μήνες υπομένει καρτερικά μια νέα ζωή να μεγαλώσει μέσα της. Αυτήν που βλέπει το σώμα της να αλλάζει, την ψυχολογία της να περνά από πολλά στάδια μέχρι τη μαγική στιγμή που θα κρατήσει στα χέρια της αυτή τη νέα ζωή, που χτυπούσε μέσα της, ένιωθε την ανάσα της, τους παλμούς
Χθες πρώτη μέρα του Απριλίου, γιορτάσαμε το ψέμα. Όπως κάθε χρόνο, άλλωστε, τέτοια μέρα. Τα τελευταία χρόνια, όμως, όλο και περισσότερο, η μέρα αυτή φαίνεται να αποτελεί για όλους μια ευκαιρία να μιλήσουμε για την επικράτηση του ψέματος έναντι της αλήθειας στη ζωή μας. Θέλετε τα fake news, θέλετε η γενικότερη έλλειψη εμπιστοσύνης στους θεσμούς και κατ’ επέκταση στα παλιά και στα νέα μέσα, βρισκόμαστε σε μια διαρκή αμφισβήτηση για το τι
Οι ερχόμενες εκλογές θα είναι και αυτές του διαδικτύου. Πολλά λέγονται και γράφονται για τα social media και τη λειτουργία τους σε αυτό τον προεκλογικό αγώνα. Κάποια σωστά και άλλα υπερβολικά. Σταχυολογώ δύο απόψεις για τις εκλογές στο διαδίκτυο: «Δεν χρειάζονται αφίσες στους δρόμους, δεν χρειάζονται διαφημιστικά έντυπα, δεν χρειάζονται καν πολλές οφλάιν προεκλογικές συγκεντρώσεις. Όταν ο υποψήφιος μπορεί να έχει τα δικά του Μέσα, το δικό του μπλογκ, το
Από την ώρα που οι υποψήφιοι πρέπει να βγουν στο κυνήγι του σταυρού, είναι φυσικό τα κόμματα να επιλέγουν με κριτήρια πρόκλησης εντυπώσεων και αναγνωρισιμότητας. Εδώ το έκαναν την εποχή της λίστας που μπορούσαν να επιλέξουν με άλλα κριτήρια, δίνοντας έτσι και τον συμβολισμό. Όπως ήταν φυσικό, λοιπόν, τα ευρωψηφοδέλτια έπεσαν κι αυτά θύματα στο κυνήγι των εντυπώσεων και ακόμα δεν τα είδαμε ολόκληρα. Όπως πάντα, σταρ των τεχνών, του
Πέρασαν πάνω από τριάντα χρόνια, ήταν τότε που ξεκινούσα αυτή τη στήλη στην «Ελευθεροτυπία», όταν μια πολύτεκνη μάνα, στην Θεσσαλονίκη, σύρθηκε στα δικαστήρια και καταδικάσθηκε, επειδή πωλούσε κουλούρια …χωρίς «νόμιμη άδεια», για να θρέψει τα παιδιά της. Ήλπιζα ότι δεν θα ξαναβρεθώ μπροστά σε τέτοια φαινόμενα. Αλλά δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται, σε τούτο τον τόπο, ως κακόγουστη φάρσα. Τώρα συλλαμβάνουν μια ενενηντάχρονη γιαγιά, πάλι στην Θεσσαλονίκη, επειδή πωλούσε, μια φορά
