Βλέπω διαρκώς σε τηλεοπτικές εκπομπές πολιτικούς νέας γενιάς, αυτούς δηλαδή που προέκυψαν από το τουρλομπούκι των τελευταίων χρόνων, χωρίς να το ‘χουν παιδέψει πολιτικά και αναρωτιόμουν από που αντλεί κάποιος τέτοια σιγουριά γι’ αυτά που λέει. Με στόμφο και με αέρα τόσο που παίρνει τα μυαλά, επαναλαμβάνουν διαρκώς τα ίδια και τα ίδια. Λένε δηλαδή όσα ο κόσμος (άραγε πως προσδιορίζεται;) θέλει να ακούσει. Αστραπόβροντα, πυροτεχνήματα σε ένα παραληρηματικό λόγο
Με αφορμή το δάνειο Πολάκη από την ελεγχόμενη από τον ΣΥΡΙΖΑ «Τράπεζα Αττικής», βγήκαν στον αέρα και τα δάνεια πολιτικών της απέναντι όχθης. Όπως τα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που έχουν δανεισθεί ο αντιπρόεδρος της ΝΔ Άδωνις Γεωργιάδης και η εκπρόσωπος τύπου του κόμματος Μαρία Σπυράκη. Δέχομαι ότι όλα έχουν γίνει νομοτύπως. Αλλά μου μένει το ερώτημα. Πως γίνεται όταν η κυρία που ασχολείται με μεταποιήσεις ενδυμάτων, στην γειτονιά μου, ζητά
Στο θέμα του Πανεπιστημίου πέφτει πολύ σπέκουλα και σενάριο που βρίσκει εύφορο έδαφος στην προεκλογική περίοδο που πλέον διανύουμε. Ο καθένας διεκδικεί τα τμήματα για τον τόπο και την εκλογική του πελατεία, όπως είναι φυσικό, ενώ από την άλλη οι διοικήσεις των ιδρυμάτων έχουν τη δική τους κρυφή ατζέντα. Αυτό που έχει σημασία σε αυτή τη φάση είναι να δούμε τα πράγματα σε ρεαλιστική βάση και για το καλύτερο του
Όταν ένας υπουργός κυβέρνησης που επικαλείται το «ηθικό πλεονέκτημα» κάνει μια δήλωση για τα οικονομικά του, υποχρεούμαι να την εκλάβω απολύτως τοις μετρητοίς. Οπότε δέχομαι ως αληθή τα προβαλλόμενα σε απάντηση του Παύλου Πολάκη, σε απάντηση του προς την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» που αποκάλυψε την χορήγηση, από την Τράπεζα Αττικής, καταναλωτικού δανείου ύψους 100.000 ευρώ στον υπουργό, για να αντιμετωπίσει, όπως δηλώνει, τις οικογενειακές του ανάγκες. Τι δηλώνει; «Από τον
Δεν θα τον δείτε: Σε πολιτικές εκδηλώσεις, σε κοπές πίτας, σε γιορτές συλλόγων, στην εκκλησία, στις γιορτές της πλατείας, στα πλαστικά τραπέζια των πανηγυριών, στις περιστροφές των Φανών, σε συνελεύσεις γονέων και κηδεμόνων σε συνελεύσεις πολυκατοικιών, σε θεατρικές παραστάσεις, σε μπαράκια σε ταβέρνες … Δεν θα τον δείτε: Να αλληλοεπιδρά στα social media, να αγοράζει εφημερίδες, να ψωνίζει σε καταστήματα, να ανακυκλώνει απορρίμματα, να περπατά στη Βόλτα, να περπατά
Επιμένω, μονοτόνως ίσως δια ορισμένους, να ασχολούμαι με το θέμα των μη κρατικών πανεπιστημίων. Διότι, για μια ακόμη φορά, με την επιχειρούμενη από την κυβέρνηση αναθεώρηση του Συντάγματος, χάνουμε μια ευκαιρία. Λόγω διαχρονικής εμμονικής ιδεοληψίας των κυβερνώντων. Όπως παλιότερα συνέβαινε με την συντριπτική πλειονότητα των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της Νέας Δημοκρατίας, στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Αρθρογραφώ για το συγκεκριμένο θέμα από το 1976, όταν είχα την ευθύνη
Την εβδομάδα που πέρασε «Ο Χρόνος» φιλοξένησε τις συνεντεύξεις παιδιών της πόλης, που ζουν στις Βρυξέλλες και μίλησαν στη νέα εκπομπή του kozani.tv με τίτλο «Θέσεις και αντιθέσεις», για τη ζωή τους στα ξένα. Η Γιώτα Κοντού, η Κατερίνα Κυρατσού και ο Δημήτρης Σαββίδης, με λίγα λόγια περιέγραψαν πως αυτό που αλλάζει στις Βρυξέλλες, είναι η αξιοκρατία με την οποία αντιμετωπίζονται, ανεξάρτητα από την εθνική τους καταγωγή, τη θρησκεία ή
Ατέλειωτα κείμενα δημοσιεύονται καθημερινά στον τύπο, αλλά κυρίως στο διαδίκτυο. Απαντήσεις επί απαντήσεων και δελτία τύπου για του ψύλλου…το πήδημα βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Συνήθως χωρίς να έχουν κάτι να προσθέσουν. Απλά για τη χαρά της έκφρασης και πρωτίστως της προβολής. Μέχρι ενός σημείου αυτό είναι καλό. Πολύ καλό θα έλεγα. Ο δημόσιος λόγος εξάλλου «εκθέτει», δίνει λαβή για κριτική και εν πάσει περιπτώσει καθιστά τον καθένα υπεύθυνο των
Εκπληκτικά πράγματα ακούγονται, κατά την συζήτηση για την αναθεώρηση του συντάγματος. Θα σταθώ, σήμερα, μόνο σε ένα από αυτά. Στην επιχειρηματολογία που επιστρατεύουν οι κυβερνητικοί αγορητές για να απορρίψουν την πρόταση για την αναθεώρηση του άρθρου 16. Δηλαδή την πρόταση να επιτραπεί η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων στην χώρα μας. Επιχειρήματα που αποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι, ζώντας με τις εμμονές τους, δεν έχουν επαφή με την απτή πραγματικότητα που τους
Αυξάνονται τα δημοσιεύματα και οι έρευνες που θέλουν τους δασκάλους και τους καθηγητές να πέφτουν θύματα bullying από τους ίδιους τους μαθητές και τις μαθήτριές τους. Από κει που πριν μερικές δεκαετίες ήταν οι απόλυτοι κυρίαρχοι της τάξης, έφτασαν να φοβούνται να διασχίσουν το κατώφλι της. Ποιος φταίει; Οι ίδιοι διατείνονται ότι φταίει ο τρόπος που μεγαλώνουν τα παιδιά, αλλά και η παρεμβατική παρουσία των γονιών τους. Είναι ένα πολύ
Η διαδικασία που ξεκίνησε, για την αναθεώρηση του συντάγματος, είναι μια καλή ευκαιρία να αποκατασταθούν αρκετές στρεβλώσεις του παρελθόντος. Αρκεί να φθάσει ως το τέλος με πνεύμα, από όλες τις πλευρές, αναζήτησης κοινών παρανομαστών. Ώστε να αποφύγουμε ένα νέο συνταγματικό φιάσκο. Σαν αυτό που ζήσαμε όταν επιχειρήθηκε η προηγούμενη αναθεώρηση, από την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Όταν το μόνο σημείο στο οποίο συμφώνησαν όλα τα κόμματα ήταν η τακτοποίηση συντεχνιακών
Για να κατανοήσουμε όσα ζούμε σήμερα, είναι ανάγκη να διασκευάσουμε την ρήση του Βίκτωρος Ουγκώ «Θεέ μου φύλαγε με από τους φίλους μου, γιατί τους εχθρούς μου τους γνωρίζω». Σήμερα ισχύει πια το: Θεέ μου φύλαγε με από τους …προστάτες του λάου «αριστερούς», γιατί οι …εχθροί του λάου με προστάτευαν καλύτερα. Όσο μας κυβερνούσαν οι «υπηρέτες του κεφαλαίου», κάθε χρόνο, με μια υπουργική απόφαση, απαγορεύονταν γενικώς οι κατασχέσεις και οι
Ένα περίπου χρόνο πριν, η Κοζάνη έκοψε το κάπνισμα, σε μια προσπάθεια να τηρήσει έναν νόμο του κράτους, ο οποίος παρανόμως δεν ισχύει στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ένα χρόνο μετά, η Κοζάνη καπνίζει εντός, μόνο μετά τις 10 και είναι κι αυτό μια μεγάλη κατάκτηση. Εξακολουθούμε, όμως, να συζητάμε για τα αυτονόητα. Αυτά που έχουν λυθεί στη διπλανή Βουλγαρία και στη γειτονική Τουρκία. Έχουμε έναν υπουργό που καπνίζει δημόσια εντός του
Σε τούτο τον τόπο, όλα τα δύσκολα, συνήθως, αναβάλλονται. Είναι μια πρακτική που διατρέχει ολόκληρο τον κοινωνικό ιστό. Από τους πολιτικούς ως τους απλούς πολίτες. «Άστο για αργότερα». Η κοντινότερη αναβολή αφήνεται, συνήθως, για την Δευτέρα. «Από Δευτέρα» αρχίζουμε δίαιτα, κόβουμε το τσιγάρο κλπ. Το ίδιο κάνει και η κυβέρνηση με τα «κόκκινα δάνεια». Από αναβολή σε αναβολή. Αλλά τα πράγματα σφίξανε. Και έτσι, Δευτεριάτικα, συγκροτήθηκε σύσκεψη στο Μαξίμου, να
Είναι γνωστή η παροιμία «ότι δώσεις, εκείνο παίρνεις». Ισχύει για όλα όσα θεώρησες ευκαιρία, βιάστηκες να αγοράσεις γιατί ήταν τα φθηνότερα και εν τέλει βγήκαν ελαττωματικά. Το ίδιο ισχύει και για την ενημέρωση. Το «τσάμπα» είναι εχθρός. Άρχισαν να το καταλαβαίνουν για τα καλά, οι μεγάλοι πάροχοι ειδήσεων, τύπου Buzzfeed, που άρχισαν να απολύουν κατά δεκάδες το προσωπικό τους. Μέχρι τώρα και σε αντίθεση με την πολιτική που ακολουθούσαν οι
Αυτά που παρακολουθούμε δεν έχουν προηγούμενο. Εσείς, εκεί στο Μαξίμου, φαίνεται να το διασκεδάζετε, θωρώντας προφανώς ότι ,από όλο αυτό το παιγνίδι, με τις εξελισσόμενες πια από πλώρα σε ώρα κωλοτούμπες, από την μια του Καμμένου και από την άλλη του Παπαχριστόπουλου, γελοιοποιούνται μόνον αυτά τα δυο συγκεκριμένα πρόσωπα. Ότι, με αυτόν τον τρόπο, «καθαρίζετε» με τον Καμμένο και επιτυγχάνετε κάποια απόπλυση από τον μεγάλο λεκέ του τετράχρονου συνεταιρισμού, μαζί
Παιδιά της πόλης, εσείς που το επιλέξατε (και δεν αναγκαστήκατε) να φύγετε από αυτή, ανοίγοντας φτερά σε μέρη με άλλες ευκαιρίες, με άλλες δυνατότητες, με άλλες προοπτικές, με άλλες οπτικές, με άλλους ανθρώπους, γιατί το κάνατε; μήπως γιατί το σκουλαρικάκι στο αυτί που βάλατε στα 16 ενόχλησε τις γειτόνισσες που πλήγωσαν με τα σχόλια τους, τους γονείς σας; μήπως γιατί οι φίλοι σας δεν είχαν τους ίδιους ανοικτούς ορίζοντες,
Όσα παρακολουθούμε να διαδραματίζονται στην εθνική αντιπροσωπεία μας, έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα όρια του πλήρους ευτελισμού των θεσμών και της γελοιοποίησης των προσώπων που, υποτίθεται, τους υπηρετούν. Γιατί δεν είναι μόνον η ξεφτίλα που αποπνέει η συναλλαγή της κυβέρνησης με τους έξη «προθύμους» βουλευτές. Είναι και η γελοιοποίηση του προέδρου της Βουλής. Ο οποίος, με το να κάνει εντός 24 ωρών μια εντυπωσιακή, κατά παραγγελία του αφεντικού του, κωλοτούμπα,
Όλοι συζητάμε και για την άνοδο του λαϊκισμού και την επικράτηση του ψεύτικου, του κίβδηλου έναντι του αντικειμενικού και του αληθινού. Σχετικά θα μου πείτε όλα. Τι ορίζεται, ας πούμε, ως αντικειμενικό; Η ιστορία, για παράδειγμα, με τις ψευδείς ειδήσεις και τη λεγόμενη εποχή της μετά-αλήθειας είναι το σύμπτωμα και όχι η αιτία. Το αιτιατό μιας παθολογίας που έχει αναπτυχθεί και ραγδαία εξαπλωθεί, χάρη στο γεγονός ότι της έχει δώσει
Διαβάζοντας τις δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου της Τουρκίας, για το περιεχόμενο των συζητήσεων Τσίπρα-Έρντογαν, με ζώσανε τα φίδια. Διότι, κατά τον εκπρόσωπο του «σουλτάνου», στην ημερήσια διάταξη των συνομιλιών, όπως την διαμορφώνει ο οικοδεσπότης, περιλαμβάνεται και θέμα «νησιών». Και το τι ακριβώς εννοεί η τουρκική πολιτική ηγεσία, κυβέρνηση και αντιπολίτευση σε ενιαία γραμμή, όταν αναφέρεται σε «νησιά», το γνωρίζουν πολύ καλά όλοι οι Έλληνες. Όχι μόνον από τις δηλώσεις των