Αντί του ζυγού, το νέο σύμβολο της Δικαιοσύνης

Έχουμε συνηθίσει μια συγκεκριμένη εικαστική απεικόνιση της Δικαιοσύνης. Την Θέμιδα, με καλυμμένα μάτια, να κρατά με το ένα χέρι την ρομφαία και το άλλο τον, υποτίθεται ακριβοδίκαιο, ζυγό της. Σε πιο περιληπτική εκδοχή φεύγει η Θέμις και απομένει ο ζυγός. Είναι, για τα ελληνικά δεδομένα, μια ξεπερασμένη χρήση ενός τετριμμένου συμβόλου. Καιρός να εκσυγχρονισθούμε. Ώστε να αποδίδεται με ακρίβεια αυτό που πράγματι συμβαίνει στον χώρο της Δικαιοσύνης. Θαρρώ πώς το πλέον εύγλωττο σύμβολο, που περιγράφει με ακρίβεια τον τρόπο λειτουργιάς της δικανικού μας συστήματος, είτε πρόκειται για μεγάλες υποθέσεις, μεταξύ των όποιων και πολιτικές, είτε για εκείνες που δυναστεύουν την καθημερινότητα μεμονωμένων πολιτών, πρέπει να είναι ένα και μόνο: Η χελώνα.
Πάρτε για παράδειγμα αυτή την υπόθεση που απασχολεί εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας. Την λεηλασία των συντάξεων από τον νόμο Κατρούγκαλου. Τώρα το Συμβούλιο της Επικρατείς άνοιξε τον δόμο για την δικαίωση τους. Με προτεραιότητα σε εκείνους που έχουν καταθέσει αγωγές. Και εναπόκειται στην καλή θέληση της κυβέρνησης το αν θα επιστρέψει τα κλεμμένα και στους υπόλοιπους. Συμβαίνει να είμαι ένας από εκείνους που κατέθεσαν αγωγή. Και έχουν περάσει 32 μήνες, αλλά ακόμη …δεν έχει καν προσδιορισθεί η δικάσιμος.
Άλλη μια προσωπική εμπειρία: Το 2006 επιβλήθηκε αυθαιρέτως, σε εκδοτική εταιρία που είχα, ένα πρόστιμο 7000 ευρώ. Από ελεγκτή της εφορίας, που υποτίθεται ότι ανακάλυψε πως είχαμε αποδεχθεί ένα «εικονικό τιμολόγιο». Για να ασκήσουμε τα ένδικα μέσα, κατά της εξόφθαλμης αυθαιρεσίας, που ήταν αποτέλεσμα της άρνησης μου να «τα ρίξουμε», δηλαδή να δώσουμε 15000 ευρώ, χωρίς να δέχεται κάτι λιγότερο «διότι είμαστε τρεις και τι να πάρουμε» , όπως είπε στον λογιστή μας, υποχρεωθήκαμε να καταβάλουμε το ήμισυ του προστίμου, δηλαδή 3500 ευρώ. Και άρχισε η δικαστική περιπέτεια. Με δυο σκέλη. Το ποινικό και το διοικητικό. Στο ποινικό δικαιωθήκαμε τελεσιδίκως και πανηγυρικώς, μετά από παρέλευση έξη ετών. Αλλά μη ρωτάτε τι έγινε με το πρόστιμο. Παραμένει εκεί παγωμένο, διότι, δεκατρία χρόνια μετά, ακόμη δεν έχει καν εκδικάσει πρωτοδίκως η υπόθεση στο διοικητικό δικαστήριο!!!
Βλέπετε, όταν έγινε η τελευταία αναθεώρηση των κωδίκων, το ενδιαφέρον της κυβέρνησης Τσίπρα ήταν πώς θα βγουν από τις φυλακές ληστές, βιαστές και άλλα «μπουμπούκι». Όχι πως θα καταστεί εφικτή η ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης.