Άλλο πρόσφυγες άλλο τυχοδιώκτες

Τα θολωμένα μυαλά έχουν απολυτή ανάγκη να επικρατεί γενικώς η θολούρα, σε όλο τον δημόσιο βίο μας. Να μην ξεκαθαρίζονται τα πράγματα, να μην αποσαφηνίζονται οι καταστάσεις, να μην διακρίνονται οι ιδιότητες και οι ιδιαιτερότητες. Αυτή η θολούρα καλλιεργείται επιμόνως και στην περίπτωση της αθρόας, όσο και παράνομης, εισόδου στη χώρα μας ανθρώπων που προέρχονται από χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής. Επιμένουν να τους χαρακτηρίζουν όλους «πρόσφυγες», ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική.
Πρόκειται για μια πάγια πολιτική «άποψη» που δεν εκπορεύεται μόνον από τα θολωμένα μυαλά των αριστεριστών μπαχαλάκηδων. Οι οποίοι γεμίζουν τους τοίχους με το σύνθημα, στα αγγλικά, «γαμηθείτε τουρίστες, καλώς ορίσατε πρόσφυγες». Αλλά και από τους δήθεν «αριστερούς ριζοσπάστες» που μας κυβέρνησαν και τώρα υψώνουν ξανά τα λάβαρα της «ριζοσπαστικής» αντιπολίτευσης. Καταγγέλλοντας ως …ρατσιστική την άποψη που διατύπωσε ο πρωθυπουργός, αλλά και αποδέχεται κάθε άνθρωπος με κοινό νου, ότι πρέπει να διαχωρίζουμε τους πρόσφυγες, αυτούς που δικαιούνται άσυλο, από τους λαθρομετανάστες.
Όποιος καλόπιστος ρίξει μια μάτια στις φωτογραφίες από τους φρέσκους αποβιβαζόμενους στα νησιά τους Ανατολικού Αιγαίου, που έφθασαν τους 2.793 μέσα σε μια εβδομάδα, βλέπει καθαρότατα του λόγου το αληθές. Πρόκειται κυρίως για Αφρικανούς οικονομικούς μετανάστες. Κάποιοι από τους οποίους δεν έρχονται καν σε αναζήτηση εργασίας. Αλλά για να κάνουν …καριέρα ως κακοποιοί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που αποδεδείχθηκε από την εξάρθρωση μιας σπείρας 35 ατόμων που ρήμαζαν τις περιοχές Ακρόπολης, Συντάγματος, Θησείου, Νέου Κόσμου κλπ. Και οι οποίοι, όπως αποδεδείχθηκε, δεν είχαν ούτε μια ημέρα εργασίας στο ενεργητικό τους. Αλλά εκατοντάδες ληστείες, κλοπές και διαρρήξεις.
Από αυτούς οι 22 ήταν Αλγερινοί, επτά Πακιστανοί, τρεις Μαροκινοί και τρεις ακαθορίστου προελεύσεως. Επιβεβαιώνοντας πλήρως αυτό που έγραψα στις αρχές Οκτωβρίου:
«Ο ανθρωπισμός μας, απέναντι σε ανθρώπους που εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους για να αποφύγουν έναν πόλεμο, έναν εμφύλιο σπαραγμό, πρέπει να είναι απεριόριστος. Εξίσου όμως ισχυρή πρέπει να είναι και η επαφή μας με την πραγματικότητα. Κατά την οποία όλοι όσοι έρχονται δεν είναι απαραιτήτως πρόσφυγες. Δεν γνωρίζω να πλήττονται π.χ. από πόλεμο ή εμφύλιο το Μαρόκο, η Αλγερία, το Πακιστάν, η Γκάνα. Αλλά μεταξύ εκείνων που παρανόμως μας έρχονται, μέσω Τουρκίας, είναι αρκετοί από αυτές τις χώρες».
Οι τυχοδιώκτες δεν είναι πρόσφυγες.