η κάθε διαρθρωτική αλλαγή ως η δική μας Μετάβαση
απαιτεί τη δημιουργία μιας αλυσίδας αξιών στις τοπικές κοινωνίες με ισχυρά μέλη, ισχυρούς δεσμούς & ισχυρή συνοχή /
δυστυχώς, πάει καιρός που οι περίφημοι οικονομικοί και κοινωνικοί εταίροι
είχαν πραγματική φέρουσα ικανότητα να παράγουν οι ίδιοι συνθήκες για ανάπτυξη /
οι λόγοι πολλοί, συχνά ισχυροί, πλην όμως το αποτέλεσμα είναι ισχνό ή απολύτως αόρατο /
δεν αρκεί η παραγωγή ενός κειμένου θέσεων,
η παράθεση κάποιων αποφάσεων ΔΣ και κάποιες συνεντεύξεις – ποστς
ίσα ίσα για να υπάρξει κινητικότητα στη δημόσια συζήτηση /
με πρώτα τα επιστημονικά και επαγγελματικά επιμελητήρια
θα περίμενε κανείς πρωτοβουλίες που έχουν αναλάβει αντίστοιχοι φορείς σε άλλες περιοχές της Ευρώπης /
εδώ λειτουργούμε ακόμη στο μοτίβο των 90’ς,
περιμένοντας να βρέξει ιδέες, πόρους και προγράμματα
πιπιλίζοντας την καραμέλα του δεν έχω χρόνο, πόρους και ανθρώπους για να κάνω κάτι περισσότερο,
αφού ελάχιστοι ξέρουν πως να βγάλουν το νερό από το πηγάδι /
τώρα σιωπή,
παθητικότητα,
πυροτεχνήματα αντιδράσεων,
κατήφεια και μιζέρια
μέχρι την τελική παραδοχή
πως δεν μπορούμε οι άνθρωποι της περιοχής
να πάρουμε ένα μέρος της αναπτυξιακής τύχης της στα χέρια μας /
και έκατσε η πανδημία
και η οικονομική ανέχεια
και όλα δείχνουν ακόμη πιο δύσκολα …
