Με την καλή μας αγελάδα που μας έδινε γάλα, αλλά εμείς δεν την ταϊζαμε και σήμερα πια έχει ρέψει, παρομοιάστηκε η ΔΕΗ στη σύσκεψη στην Περιφέρεια για το θέμα, στην οποία συμμετείχαν -ων ουκ έστιν αριθμός- παράγοντες της περιοχής.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ αυτό που ειπώθηκε ήταν ότι θέλουμε δε θέλουμε η συμμετοχή του λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή έχει μειωθεί και θα βαίνει μειούμενη. Τα στελέχη της ΔΕΗ ζήτησαν, μάλιστα, απο την περιοχή να βάλει πλάτη για άλλη μια φορά.
Γνωστό εδώ και χρόνια ότι αυτή η εποχή κάποτε θα ερχόταν. Ας μην πέφτουμε –και κυρίως ας μην πέφτουνε αυτοί που ήταν στα πράγματα εδώ και χρόνια- απο τα σύννεφα. Λίγη αυτοκριτική δεν βλάπτει. Γιατί δεν έχουμε κανένα πλάνο, γιατί είμαστε τόσο ανέτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τη νέα κατάσταση;
Η συζήτηση για το θέμα θύμιζε ταξίδι με τη μηχανή του χρόνου. Και πριν απο μια δεκαετία τα ίδια λέγαμε. Αιώνιες διαπιστώσεις άνευ προτάσεων.
Μόνο που τώρα είμαστε στο μη περαιτέρω που λένε. Η μεταλιγνιτική εποχή είναι εδώ με την έννοια της μείωσης της συμμετοχής του λιγνίτη και όχι του κλεισίματος των ορυχείων. Θα έρθει κι αυτό οσονούπω.
Γι’ αυτό κάτι πρέπει να κάνουμε. Κι αυτό φυσικά δεν είναι ούτε να κλαίμε τον πεθαμένο, αλλά ούτε και να βασίζουμε την πολιτική μας σε ανεδαφικές διεκδικήσεις του τύπου της εξαίρεσης απο τα πιστοποιητικά CO2.
Ιωάννα
