Θυμόμαστε οι παλιότεροι την ελληνική ταινία “Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται” στην οποία ένας γραφικός ταβερνιάρης του Πειραιά αναγκάζεται να παραστήσει τον αριστοκράτη για χατίρι του γιου του που παντρεύτηκε μια κοπέλα της υψηλής κοινωνίας.
Η εκπαίδευση του κυρ-Γιώργη με τους σημερινούς όρους ήταν ένα re-skilling, καθώς έπρεπε να αποκτήσει νέες δεξιότητες για να μπορεί να κάνει τη μετάβασή του από το ταπεινό και λαϊκό περιβάλλον, που ως τότε βρισκόταν, στην upper class της εποχής.
Re-skilling, όμως, χρειαζόμαστε σήμερα όλοι για τη μετάβασή μας σε μια καινούργια δουλειά ή προκειμένου να αναλάβουμε νέες αρμοδιότητες στην υπάρχουσα θέση εργασίας μας με στόχο να τη διατηρήσουμε και στο μέλλον (up skilling).
Τα τελευταία χρόνια, δε, βρισκόμαστε διαρκώς στη θέση του κυρ-Γιώργη που εκπαιδεύεται και επανεκπαιδεύεται και αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό. Δεν είναι, όμως, και πάντα καλό, αφού επιβαρύνει σε πολύ μεγάλο βαθμό τους εργαζόμενους που ξέρουν ότι διαρκώς θα πρέπει να βρίσκονται σε εγρήγορση, αναζητώντας τρόπους να γίνουν καλύτεροι και δυστυχώς όχι για τους εαυτούς τους.
Ο κυρ-Γιώργης εκπαιδεύεται
Μοιραστείτε την είδηση
