Ο ευρωβουλευτής της ΝΔ μιλά στα podcast του «Χ» για τον Προσωπικό Βοηθό
Ένα από τα θέματα που έχουμε κατ’ επανάληψη αναδείξει και δεν θα σταματήσουμε να αναδεικνύουμε, είναι αυτό της αυτόνομης διαβίωσης που δικαιούνται οι άνθρωποι με αναπηρία.
Το τελευταίο διάστημα «τρέχει» -όχι χωρίς προβλήματα- πιλοτικά το πρόγραμμα του «Προσωπικού Βοηθού» που είναι μια, καθυστερημένη μεν, αλλά σημαντική πρωτοβουλία που θα δώσει «ανάσα» σε χιλιάδες ανθρώπους με αναπηρία και στις οικογένειές τους.
Ένας από τους βασικούς πρωτεργάτες της πρωτοβουλίας αυτής είναι ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Στέλιος Κυμπουρόπουλος, ο οποίος γνωρίζει το θέμα βιωματικά και πολιτικά.
Ο κ. Κυμπουρόπουλος λέει ότι πολλά έχουν γίνει, αλλά ακόμα περισσότερα πρέπει να γίνουν για να ξεπεράσει η κοινωνία τα ταμπού που έχει και να δοθούν ουσιαστικές λύσεις στα ζητήματα αποκλεισμού των ανάπηρων.
Μάλιστα, η Βασιλική Σιαλβέρα από την Κοζάνη, ασθενής με νωτιαία μυϊκή ατροφία, μα πάνω από όλα μια ενεργή πολίτης, έχει κατ’ επανάληψη γράψει και μας έχει «τσιγκλήσει» να ασχοληθούμε με την εφαρμογή του προγράμματος που θα έπρεπε να είναι πραγματικότητα από χθες στη χώρα, αλλά δυστυχώς δεν είναι.
Επανερχόμαστε στο θέμα, συζητώντας αυτή τη φορά με τον ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Στέλιο Κυμπουρόπουλο, ο οποίος έχει θέσει από την αρχή της θητείας του πολύ ψηλά στην προσωπική του ατζέντα το συγκεκριμένο θέμα.
κ. Κυμπουρόπουλε, έχουν περάσει δύο χρόνια από την τελευταία μας συνάντηση. Στο διάστημα αυτό καταφέρατε να δώσετε περισσότερο περιεχόμενο στη συμπερίληψη (inclusion);
Είναι ένα σημαντικό θέμα που έπρεπε ως ευρωπαϊκή χώρα να το έχουμε δει σοβαρά εδώ και πολλά χρόνια. Ήρθε η κυβέρνηση της ΝΔ και το έκανε πράξη στην πρώτη θητεία της. Ήταν μια μεγάλη νίκη των ανάπηρων να ψηφιστεί το 2021 η θεσμοθέτηση του προσωπικού βοηθού. Ήταν κάτι πολύ καινούργιο, το οποίο ούτε οι πολίτες χωρίς βλάβη, ούτε αυτοί με βλάβη, γνωρίζουν πώς λειτουργεί, γι’ αυτό η κυβέρνηση επέλεξε να το δοκιμάσει πιλοτικά. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε μια φάση ανάπτυξης και θεωρώ ότι είναι ένα πολύ μεγάλο και σημαντικό βήμα. Δεν πρέπει, ωστόσο, μόνο από αυτό να περιμένουμε να γίνουν θαύματα. Χρειαζόμαστε εκπαίδευση, καλλιέργεια, ώστε να ξέρει και ο ανάπηρος πολίτης πώς θα αξιοποιήσει αυτή την υπηρεσία. Η διαδικασία έχει μια αμφίδρομη σχέση ενός που ζητά μια υπηρεσία, εκείνου που παρέχει την υπηρεσία και του κράτους που την πληρώνει. Όλοι αυτοί πρέπει να συντονιστούν για να παρέχεται το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Πως γίνεται η διαδικασία αξιολόγησης και επιλογής;
Τα άτομα που κάνουν αίτηση αξιολογούνται στην οικία τους από μια επιτροπή, προκειμένου να καταλήξει (σσ. η επιτροπή) στο πόσες ώρες προσωπικής βοήθειας χρειάζεται ο υπό εξέταση πολίτης ανάλογα με τη βλάβη που έχει και τις ανάγκες που έχει καθημερινά. Ο προσωπικός βοηθός συνδράμει σε μια σειρά καθημερινών δραστηριοτήτων και αναγκών το άτομο με αναπηρία.
Προς το παρόν να ξεκαθαρίσουμε ότι το πρόγραμμα βρίσκεται σε πιλοτική φάση και θα εξυπηρετήσει 2000 άτομα. Οπότε δεν μπορεί να εξυπηρετήσει όλες τις ανάγκες. Εξ ορισμού κάποιοι θα μείνουν εκτός και κάποιοι θα μπουν μέσα. Στην πλήρη εφαρμογή του θα είναι για όλους και δεν θα υπάρχει κλήρωση.
Γίνονται αρκετά για να καταφέρουν οι ανάπηροι να βγουν από το σπίτι;
Οι ανάπηροι πολίτες είναι δεδομένο ότι πρέπει να έχουν όσα ισχύουν για όλους τους ανθρώπους και να βρούμε τους μηχανισμούς για να το επιτρέψουμε. Το μεγαλύτερο και σημαντικότερο που θα έχουμε επιτύχει ως κοινωνία, θα είναι να ρίξουμε τα εμπόδια της κοινωνίας. Κι αυτό θα γίνει μόνο όταν καταλάβουμε ότι ο συμπολίτης με αναπηρία δεν είναι κάποιος παρακατιανός, αλλά ένας άνθρωπος που μπορεί να δουλέψει, να ζήσει με το δικό του μοναδικό τρόπο, όπως ο κάθε άνθρωπος.
Πως λειτουργεί ο προσωπικός βοηθός στην ΕΕ;
Δεν υπάρχει μια ενιαία απάντηση. Άλλες χώρες έχουν αναπτυγμένο τον προσωπικό βοηθό δεκαετίες, άλλες τον έχουν θεσμοθετήσει πρόσφατα και σε άλλες δεν έχει λειτουργήσει καθόλου ή δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ωστόσο, πρέπει να πάρουμε τα καλύτερα από εκεί που έχει εφαρμοστεί, όπως αυτό που έχει γίνει στη Σουηδία, όπου υπάρχει εμπειρία 30 ετών. Εκεί έχουν βοηθήσει και οι οργανώσεις και οι κυβερνήσεις να αναπτυχθεί μοντέλο βοήθειας. Έχουμε την εμπειρία από το εξωτερικό, το θέμα είναι να την εφαρμόσουμε στην Ελλάδα.
Είστε ευχαριστημένος με το πως προχωράει το πρόγραμμα. Λειτουργεί στην πράξη; Υπάρχουν στοιχεία;
Θεωρώ ότι το υπουργείο συλλέγει όλα αυτά τα στοιχεία, που θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε πώς λειτουργεί το πρόγραμμα και πώς θα χτιστούν οι πολιτικές που θα τροφοδοτήσουν την πλήρη εφαρμογή του προγράμματος σε όλη την επικράτεια. Μιλάμε μεταξύ μας, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ήδη ξεκινήσει να το χρησιμοποιούν και είναι πολύ ευχαριστημένοι. Υπάρχουν άνθρωποι που δυστυχώς δεν έχουν καταλάβει ακόμα πόσο σημαντικό είναι το εργαλείο. Υπάρχουν δυσκολίες στο να φτάσει σε όλους τους ανθρώπους η υπηρεσία με κάποιες καθυστερήσεις που υπάρχουν στην αξιολόγηση. Σε κάθε τι νέο υπάρχουν προβλήματα. Γι’ αυτό ξεκινά το πιλοτικό. Δεν μπορούμε από το μηδέν να πάμε στο 100, αλλά θα έχουμε σταδιακή βελτίωση που θα την πετύχουμε με το πιλοτικό. Ο προσωπικός βοηθός είναι εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο, ωστόσο πρέπει να δούμε συνολικά τι έχει γίνει για την αναπηρία στον ελληνικό χώρο. Έχει γίνει η Αρχή Προσβασιμότητας. Έχουμε το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Αναπηρία, έχουμε δει να στελεχώνεται με προσωπικό η ειδική εκπαίδευση. Άρα λοιπόν είναι πράγματα που αλλάζουν. Είναι αρκετά; Θα σας πω όχι. Χρειάζεται να γίνουν ακόμα περισσότερο για να αλλάζει η κοινωνία κάθε μέρα.
Ακούστε το podcast εδώ:
