Για δεύτερη χρονιά διοργανώθηκε το περασμένο σαββατοκύριακο το ΜΕΤΑΒΑΣΗ project στο χώρο του ΟΣΕ, με κεντρικό μήνυμα «από το ιδιωτικό στο συλλογικό και δημόσιο».
Πρόκειται για μια ιδέα και μια πρωτοβουλία καλλιτεχνών της πόλης για την αναζωογόνηση και την επανοικειοποίηση του δημόσιου χώρου που αποτελεί «τοπόσημο» για την πόλη της Κοζάνης. Το πρότζεκτ θέλει να μεταμορφωθεί σ’ ένα ελπιδοφόρο εγχείρημα για τον τρόπο που μπορούν να αυτενεργήσουν οι κοινότητες σε επίπεδο αυτοοργάνωσης και αυτοδιαχείρισης με εργαλείο την τέχνη.
Τοπικοί καλλιτέχνες συναντήθηκαν, συνομίλησαν και συνδημιούργησαν μεταξύ τους, αλλά και με τον κόσμο που έσπευσε να τους συμπαρασταθεί και να συμμετάσχει, δημιουργώντας έτσι ένα ανοιχτό εργαστήριο Τεχνών, σε μια κοινή προσπάθεια ενδυνάμωσης της κοινότητας και αναζωογόνησης του δημόσιου χώρου.
Η ιδέα και ο συντονισμός της δράσης ανήκουν στις Φώφη Ζαγορίτου και Σόνια Κούτσιανου, στο πλαίσιο του προγράμματος Tale of X Cities με τη στήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού – Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Κοζάνης. «Προσπαθούμε να ανακαταλάβουμε μ’ έναν τρόπο, το δημόσιο χώρο και να δημιουργήσουμε σε αυτό, να τον ευχαριστηθούμε και να τον απολαύσουμε με διάφορες δραστηριότητες, να ενισχυθεί η καλλιτεχνική κοινότητα και να αλληλεπιδράσουμε με τον κόσμο, σε μια εποχή που είναι πολύ δύσκολη και με απόλυτο σεβασμό σε όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, θέλοντας να δείξουμε πως ο δημόσιος χώρος, είναι απαραίτητος για την καθημερινότητα μας» σημείωσε η κ. Ζαγορίτου.
Τι είδαμε αυτό το διήμερο
Κάναμε μια βόλτα στον κόσμο της ζωγραφικής, με τη συντροφιά του συλλόγου εικαστικών καλλιτεχνών Κοζάνης. Η πρόεδρος του συλλόγου, Ρούλα Παπαδημητρίου-Μαλούτα ανέφερε πως συμμετείχαν με έντεκα πίνακες από μέλη του συλλόγου, θέλοντας να αναδείξουν το έργο και την προσπάθεια των καλλιτεχνών. Η Μαρία Χαλκιά, μαθήτρια της τρίτης λυκείου του καλλιτεχνικού σχολείου Κλείτους, ανέφερε πως τα εικαστικά είναι αυτό που θέλει να ακολουθήσει και πως η διαδικασία της δημιουργίας ενός πίνακα ή ενός σκίτσου τη χαλαρώνει και βρίσκει διέξοδο εκεί όταν είναι στρεσαρισμένη. Η ίδια ζωγραφίζει τα πάντα, αλλά της αρέσουν περισσότερο οι προσωπογραφίες και το ανθρώπινο σώμα. «Σήμερα θα ζωγραφίσω έναν άγγελο που πέφτει, καθώς μου άρεσαν οι σκιές, τα φτερά και το σώμα του ανθρώπου στην εικόνα».
Μάθαμε τις τελετουργίες της μετάβασης μέσα από θεατρικό εργαστήρι με τον Γιώργο-Ζήση Μπιλιώνη και παίξαμε τον Αριστοφάνη με το θεατρικό εργαστήρι από το Ονειρόdrama και τον κ. Γιώτη Βασιλειάδη, κάναμε ανοιχτή συζήτηση για την «Αγκάθα Κρίστι» με τον σύλλογο φιλολόγων Π.Ε. Κοζάνης – Μπλε αλώνι, η Τάνια Πάκου μας αφηγήθηκε το παιδικό παραμύθι «μια φορά κι έναν καιρό…».
Μάθαμε να φτιάχνουμε κοσμήματα μόνοι μας με το workshop από το Εικαστικό Εργαστήρι του Δήμου Κοζάνης και την Ελεονώρα Γαβαλίδου. Η κ. Γαβαλίδου ανέφερε πως σκοπός του εργαστηρίου ήταν να μπορέσει να δει ο κόσμος τι είναι το χειροποίητο κόσμημα από μέταλλο, πως φτιάχνεται και να φτιάξουν και οι ίδιοι τα δικά τους. Παράλληλα, έγινε η έκθεση κοσμημάτων των Ιλιάνα Δεληγιαννίδου, Αθηνάς Παπαμάρκου, Βίνας Παρασκεύα, Περιστέρας Πλιάτσιου και Μαρίας Στημονιάρη, αλλά και των έργων της Μαρίας Αραμπολίδου από γυαλί. Η Μαρία Αραμπολίδου ή όπως είναι γνωστή με το καλλιτεχνικό της όνομα «Λίδου Μαρία» τόνισε από μικρή ηλικία έχει το καλλιτεχνικό στοιχείο μέσα της και πως τα τελευταία χρόνια «έκλεψε» την καρδιά της το υγρό γυαλί, επίσης δημιουργεί πίνακες, σελιδοδείκτες αλλά και διακοσμητικά από γύψο και καλλιτεχνική πορσελάνη τα οποία δουλεύονται σε καλούπια. Η ίδια δημιουργεί κοσμήματα, ρολόγια, εταζέρες, αναμνηστικά με φωτογραφίες και ό,τι μπορεί να φανταστεί και να θελήσει κάποιος. Εξηγώντας τη διαδικασία για τη δημιουργία αντικειμένων με υγρό γυαλί ανέφερε πως ο χρόνος προετοιμασίας μέχρι να πήξει το υγρό γυαλί είναι μισή ώρα, δουλεύεται σε καλούπια και ο χρόνος που χρειάζεται για να πάρει την τελική του μορφή είναι δύο εβδομάδες. «Η τέχνη μας ενώνει και είμαι πολύ χαρούμενη που θα είμαι η πρώτη που θα παρουσιάσει δημιουργίες με υγρό γυαλί» σημείωσε η ίδια.
Επίσης, υπήρχε το escape room:«Είστε έτοιμοι να σώσετε τη Γη;» με υπεύθυνο τον καθηγητή του 3ου ΓΕΛ Κοζάνης Γιώργο Δελιόπουλο, το οποίο σχεδιάστηκε στα πλαίσια του προγράμματος για σχολεία «ESCRooms For Solidarity» της Ελληνικής Καταναλωτικής Οργάνωσης (Ε.ΚΑΤ.Ο.) Φλώρινας από τον ίδιο και την κα. Γλύκα Διονυσοπούλου. Ο κ. Δελιόπουλος εξήγησε πως το escape room είναι ένας χώρος με γρίφους τους οποίους πρέπει να λύσουν οι συμμετέχοντες, ώστε να μπορέσουν να «δραπετεύσουν». «Αυτό το escape room έχει ως θέμα τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, αλλά μπορούν να παίξουν άτομα όλων των ηλικιών. Πέρυσι παίχτηκε σε σχολεία της Κοζάνης, ενώ φέτος θα παιχτεί σε σχολεία της Φλώρινας και ήρθαμε για να παίξουμε σε ένα διαφορετικό χώρο από τη σχολική αίθουσα, ώστε να μπορέσει περισσότερος κόσμος να παίξει, να διασκεδάσει και να μάθει. Ο στόχος είναι η συνεργασία».
Και τέλος, είχαμε «μουσικές συναντήσεις» με τους Θοδωρή Βουλγαράκη, Κική Δουβαρτζίδου, Γιάννη Ζάμκο, Νίκο Καραδήμο, Θέμη Λιάκος, Λάζαρο Μαμάτσιο, Στέφανο Μεϊχανετσίδη, Στέφανο Σεβίλογλου, Γιώργο Τζούκα, Θάνο Τρέμη, Κατερίνα Τσιάρα και χορέψαμε παρέα με το καλλιτεχνικό σχολείο Κοζάνης και το εργαστήρι εκμάθησης παραδοσιακών χορών με υπεύθυνο τον κ. Αργύρη Παπαζήση.
Θένια Βασιλειάδου – www.xronos-kozanis.gr
