Τα εγκαίνια της 32ης Εμποροβιοτεχνικής Έκθεσης στα Κοίλα ήταν κάτω των προσδοκιών ακόμα και των πιο θερμών υποστηρικτών της.Ελάχιστος κόσμος, εκτός των αυτοδιοικητικών και των συμμετεχόντων εκθετών, επισκέφθηκε την έκθεση, ενώ η απογοήτευση ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων.
Αν και αυτοί που το παραδέχθηκαν καθαρά ήταν λίγοι, οι περισσότεροι εκ των διοργανωτών, συνειδητοποίησαν πλέον ότι ως ο θεσμός η Έκθεση φθίνει και χρόνο με το χρόνο, ενώ μετρά όλο και περισσότερες απώλειες.
Ο σταθερά μειούμενος ρόλος των γενικών εκθέσεων σε αντίθεση με τις κλαδικές, τα σύγχρονα εργαλεία του μάρκετινγκ και της τραπεζικής που έχουν δώσει άλλο νόημα στις εμπορικές πράξεις και πλήθος άλλων λόγων που σχετίζονται και με την αρνητική
συγκυρία που βιώνει η χώρα, καθιστούν απαραίτητη την επαναπρόσεγγιση του ρόλου της έκθεσης και όχι μόνο της συγκεκριμένης, προκειμένου να βγαίνει κάποιο αποτέλεσμα απο τα χρήματα και τις εργατοώρες που
δαπανώνται.
Η 32η Έκθεση είναι σημείο καμπής που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί απο τους διοργανωτές ως ευκαιρία να γίνει κάτι διαφορετικό, κάτι καλύτερο και όχι ως απειλή, με διάθεση εσωστρέφειας και αποστροφής στην αλλαγή. Αλλά γι’ αυτό χρειάζονται πέρα των οικονομικών πόρων προσλαμβάνουσες και δουλειά.