Κάποτε για τέσσερα χρόνια άφησα τη δημοσιογραφία, όχι επειδή το ήθελα, αλλά γιατί δεν μπορούσα να ζήσω από αυτήν. Αναγκάστηκα να κάνω άλλες δουλειές για να καλύψω τα βασικά. Η απόφαση αυτή με απογοήτευσε γιατί για μένα η δημοσιογραφία, και το ραδιόφωνο ειδικότερα, ήταν πάντα κάτι παραπάνω από επαγγελματική επιλογή. Ήταν τρόπος ζωής και πάθος.
Επέστρεψα τα τελευταία χρόνια και νιώθω ανάμεικτα συναισθήματα. Χαίρομαι που κάνω ξανά αυτό που αγαπώ αλλά η πραγματικότητα που με ανάγκασε να απομακρυνθώ δεν έχει αλλάξει. Οι συνθήκες παραμένουν δύσκολες, ειδικά για τους συναδέλφους στην περιφέρεια. Η ανασφάλεια, οι χαμηλές αμοιβές και η έλλειψη προοπτικής είναι ακόμα εδώ και απειλούν όχι μόνο το επαγγελματικό μέλλον μας αλλά και τη δημοκρατία.
Αλλά αυτή τη φορά, δεν θέλω να σωπάσω. Η δημοσιογραφία πρέπει να ξαναβρεί τη θέση της. Δεν μπορεί να επιβιώνει στα όρια, εξαρτημένη από διαφημιστικές πιέσεις και προσωρινές λύσεις. Οι δημοσιογράφοι χρειάζονται στήριξη, σταθερότητα και την ελευθερία να κάνουν τη δουλειά τους σωστά χωρίς να φοβούνται για το μέλλον.
Το 2025 πρέπει να είναι η χρονιά της αλλαγής. Θέλω να δω δημοσιογράφους να επιστρέφουν στο επάγγελμα, όπως έκανα κι εγώ, αλλά υπό καλύτερες συνθήκες. Θέλω να πιστέψουμε ξανά στη δύναμη της ενημέρωσης, της συνεργασίας και να δουλέψουμε για μια κοινωνία όπου η αλήθεια δεν είναι πολυτέλεια.
Για μένα η δημοσιογραφία είναι κάτι παραπάνω από επάγγελμα. Είναι το μέσο μέσω του οποίου η κοινωνία βρίσκει τη φωνή της. Και αυτή η φωνή πρέπει να συνεχίσει να ακούγεται. Δυνατή, ανεξάρτητη και αξιοπρεπής.
Διαβάστε όλες τις Απόψεις στο Ειδικό Θέμα του “Χ” για το 2025 εδώ
