Είναι ορισμένα πράγματα που και να θέλεις, δεν μπορείς να τα προσπεράσεις. Όπως για παράδειγμα το τελευταίο ψήφισμα του δημοτικού συμβουλίου Εορδαίας, σχετικά με τη χωροθέτηση της συναυλίας της ΔΕΗ για τα 60χρονα της εξόρυξης λιγνίτη με το Γιάννη Μαρκοπούλο.
Ο Δήμος Εορδαίας διαφωνεί με την επιλογή της Κοζάνης, ως τόπου διοργάνωσης. Και καλά κάνει. Το ψήφισμα, όμως, τι το ήθελε;
Οι κοκορομαχίες αυτού του επιπέδου, σε μια εποχή που ο κόσμος καίγεται, δεν λύνουν κανένα απολύτως πρόβλημα, παρά μόνο καλλιεργούν λογικές μικροπολιτικής και ανύπαρκτων πια τοπικισμών, που οφείλαμε να έχουμε αφήσει οριστικά πίσω.
Σ΄ένα σημείο μάλιστα αναφέρεται “η συγκεκριμένη ενέργεια που είναι διαποτισμένη από πατερναλιστική αντίληψη, έχει βαθιά μικρόψυχο ανιστόρητο και στερημένο κάθε δεοντολογίας σκεπτικό”. Μα, αγαπητοί συντάκτες του ψηφίσματος για μια συναυλία μιλάμε. Και μόνο αυτή η φράση αρκεί για να ακυρώσει το όποιο δίκαιο θα μπορούσε να έχει το αίτημα του δήμου και να το γελοιοποιήσει πλήρως.Τα ζήτημα αυτά λύνονται με επιχειρήματα και τηλεφωνήματα, προκειμένου να δοθούν οι απαραίτητες εξηγήσεις εκατέρωθεν. Όχι με ανταλλαγές επιστολών.
Στο ψήφισμα του δήμου Εορδαίας η ΔΕΗ απάντησε στο ίδιο επίπεδο, υιοθετώντας μια νέα επικοινωνιακή τακτική μέσα απο την αποστολή ενός mail, το οποίο και βάφτισε ….σχόλιο κύκλων.
Είναι φανερό ότι καμιά απο τις δύο πλευρές δεν θέλει τη λύση της παρεξήγησης, αλλά να κάνει το κομμάτι της. Κι αυτό είναι το πιο θλιβερό απ’ όλα.