Η λίμνη που στερεύει δεν είναι απλά φυσικό φαινόμενο, αλλά καθρέφτης της πολιτικής αδράνειας
Η εικόνα της Πρέσπας και των νερών που υποχωρούν και των αγροτών που αγωνιούν για το αν θα έχουν νερό να ποτίσουν του χρόνου, δεν είναι απλώς ένα ακόμη επεισόδιο λειψυδρίας. Είναι ένα προειδοποιητικό σήμα για το πού οδηγεί η αδράνεια απέναντι στην κλιματική αλλαγή και τις χαμένες υποδομές. Η Πρέσπα δείχνει, όσο λίγες περιοχές, πόσο ευάλωτος γίνεται ο πρωτογενής τομέας όταν οι υποσχέσεις για έργα μένουν στα χαρτιά και οι τοπικές κοινωνίες μένουν να περιμένουν τη «σωτηρία» της επόμενης άνοιξης.
Η σιωπή ή η μετάθεση ευθυνών δεν αρκούν πια. Η πολιτεία οφείλει να αντιμετωπίσει το ζήτημα όχι ως συγκυριακή ξηρασία, αλλά ως μόνιμη απειλή για τη ζωή και την οικονομία μιας ολόκληρης περιοχής. Γιατί αν η Πρέσπα στερέψει, δεν θα χαθεί μόνο το νερό της αλλά και και ένα κομμάτι από τη συλλογική μας ευθύνη να προνοούμε πριν να είναι αργά.
