‘’Τον Άγιο Διονύσιο εν Ολύμπω τιμά και γιορτάζει όλη η Ορθοδοξία’’. Με τη φράση αυτή ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος (στο κήρυγμά του στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου Βελβεντού, 23-1-2017) υπογράμμισε το μέγεθος και την αξία του τιμώμενου εκκλησιαστικού ανδρός και την οικουμενικότητα της αγιοσύνης εν γένει.
Σε κλίμα άφατης χαράς και γλυκιάς ελπίδας ολοκληρώθηκαν (22 και 23-1-2017) οι πανηγυρικές λατρευτικές εκδηλώσεις στον Ι. Ναό του Αγίου Διονυσίου Βελβεντού στην ιερή μνήμη του Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω.
Το πρόγραμμα των εορταστικών εκδηλώσεων περιλάμβανε: Τον Μέγα Εσπερινό, την Αρτοκλασία, την ευλόγηση των κολλύβων εις μνήμην εορταζόμενου Αγίου. Το πρωί (23-1-2017) τη Λιτή, τον Όρθρο, την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και την ευλόγηση της πίτας. Το κέρασμα σε όλο τον κόσμο. Το απόγευμα την Παράκληση στον Άγιο Διονύσιο και το κτιτορικό μνημόσυνο.
Ο άγιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω γεννήθηκε λίγο πριν το 1.500 – πρώιμη εποχή της Τουρκοκρατίας – στη Σκλάταινα (τη σημερινή Δρακότρυπα) Καρδίτσας. Σε χρόνια δυσκολότερα από τα σημερινά της κρίσης. Η Πόλις εάλω το 1453. Οι σταθμοί του στον βίο του – επιγραμματικά – ήταν τα Μετέωρα, το Άγιον Όρος και η Μονή του Φιλοθέου στην οποία έγινε Ηγούμενος, η Μονή του Τιμίου Προδρόμου Βέροιας (1524) την οποία, ως Ηγούμενος, την έκανε κοινόβιο και ο Όλυμπος όπου έχτισε Μοναστήρι επ’ ονόματι της Αγίας Τριάδος και στο οποίο ολοκλήρωσε τον ασκητικό-κοινοβιακό, άγιο βίο του, απ’ όπου και πήρε την επωνυμία: άγιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω.
Παρενθετικά αναφέρω σύντομα τα ακόλουθα: Κατά την παραμονή του στη Βέροια (1524) ο άγιος Διονύσιος γνωρίστηκε και ‘’συνεργάστηκε’’ με τον άλλο συν-ασκητή του Νικάνορα, τον Ηγούμενο της Ζάβορδας. Η παρουσία, η κοινή θεολογική θέση, η κοινοβιακή αντίληψη, η δράση τους στην κεντρική και τη δυτική Μακεδονία και – για μας – στις τοπικές κοινωνίες των Πιερίων και της παραποτάμιας του Αλιάκμονα ζώνης από τη Βέροια μέχρι τη Ζάβορδα, υπήρξε αποφασιστική στην καλλιέργεια και στην εδραίωση ενός (αναλλοίωτου ως τις μέρες μας) ορθόδοξου εκκλησιαστικού φρονήματος με θεολογικές αφετηρίες τη θεολογία του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά (θεολογία του ακτίστου φωτός και των ακτίστων ενεργειών του Θεού – ο άκτιστος Θεός μπορεί να γίνει μεθεκτός από τον κτιστό άνθρωπο). Δεν είναι χωρίς σημασία ότι η μνήμη και ο δεσμός όλων αυτών των τοπικών κοινωνιών με τα δυο αυτά Μοναστήρια είναι ως τα τώρα ζωντανοί στις παλαιότερες γενιές και συνεχίζονται οι δεσμοί – με την ελπίδα αναζωογόνησης – και στις νεότερες γενιές.
Προεξάρχων της ιεράς πανηγύρεως στον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου Βελβεντού ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος, ο οποίος τέλεσε ανήμερα της γιορτής (Δευτέρα, 23-1-2017) την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, κήρυξε το θείο λόγο, διάβασε και έκοψε την πίτα, έδωσε ευχές στους μαθητές και στους δασκάλους των σχολείων, στους εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, στους εκπροσώπους του αστυνομικού τμήματος Σερβίων, στους χορούς των ψαλτών, σε όλο το πολυπληθές εκκλησίασμα, ευλόγησε την εορταστική τράπεζα στο ζεστό και ανοιχτό αρχονταρίκι.
Στο κήρυγμά του ο Σεβ. κ. Παύλος είπε ότι οι κληρικοί όταν κηρύττουν δεν εκφράζουν τις προσωπικές τους γνώμες αλλά το λόγο του Ευαγγελίου, το λόγο του Χριστού. Το (πραγματικό) συμφέρον του ανθρώπου, είπε, είναι η βασιλεία του Θεού και πώς ο άνθρωπος θα την κερδίσει. Ο Σεβ. τόνισε τις αξίες τις τιμιότητας, της δικαιοσύνης, της ειλικρίνειας, της φιλαδελφίας, της ευγένειας της ψυχής και της συμμετοχής στη χαρά και στα δύσκολα του άλλου και αναφέρθηκε στο λόγο του Αποστόλου: ‘’Χαίρειν μετά χαιρόντων και κλαίειν μετά κλαιόντων’’ (Ρωμ. ιβ’,15). Αποτύπωσε και τη σημερινή κατάσταση που δεν είναι καρπός των παραπάνω αξιών: ‘’μισούμε, σκοτωνόμαστε, συκοφαντούμε’’, είπε. ‘’Δεν είμαι ούτε σωβινιστής ούτε εθνικιστής. Αγαπώ την πατρίδα μου και σέβομαι όλους τους λαούς’’ είπε ο Σεβ. και υπενθύμισε το συλλογικό έργο που παραλάβαμε: ‘’Σε μας έδωσε ο Θεός τη σκυτάλη να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο πάση τη κτίσει’’. Η ανάληψη αυτού του έργου, της θείας αποστολής στον κόσμο, μας έκανε γνωστούς και μας τίμησε: ‘’Μας σέβονται οι ξένοι γι’ αυτό που ήταν οι πρόγονοί μας’’, είπε. Για να υπογραμμιστεί η προϊούσα απομάκρυνσή μας (συνειδητή και ασυνείδητη) από αυτό που ήταν οι πρόγονοί μας. Μια απομάκρυνση για την οποία ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει εντελώς ήσυχη τη συνείδησή του; Έκανε μνεία στους αγίους που ‘’μιλούσαν για όλη την κτίση’’ και στον Άγιο Διονύσιο που τον δόξασε ο Θεός. ‘’Ο Θεός’’, είπε, ‘’δοξάζει τους δοξάσαντας Αυτόν’’. Ο Σεβ., μας έδειξε τη σωτήρια διέξοδο: ‘’Άνω σχώμεν τας καρδίας. Καιρός να ξεκολλήσουμε την καρδιά μας από τα γήινα’’, είπε και εντόπισε σ’ αυτό την ελλειμματικότητά μας: ‘’Μας λείπει ο Θεός και δεν χαιρόμαστε τίποτα. Πετάξαμε το Θεό και αγκαλιαστήκαμε με το διάβολο’’. Και περάτωσε το λόγο του με την παρότρυνση: ‘’Να τρέχομε ξοπίσω του Χριστού και όχι ξοπίσω των εκμαυλιστών και των υποσχεσιολόγων’’.
Τον Σεβ. κ. Παύλο περιστοίχισε ο ιερός Κλήρος: πρωτοπ. Κωνσταντίνος Κώστας αρχιερατικός επίτροπος Βελβεντού, οικον. Νικόλαος Τσιπλακάκης (Βαθύλακκος), πρεσβ. Αλέξανδρος Γεωργανάκης (Λάβα), πρεσβ. Αθανάσιος Παπαϊωάννου (Ίμερα), πρεσβ. Νικόλαος Κανταρτζής (Μεσιανή), πρεσβ. Λάζαρος Βασδέκης (Λεύκαρα), πρεσβ. Αθανάσιος Γεωργιάδης (Κοίμηση της Θεοτόκου Βελβεντού), Διάκονος Μάξιμος Γεωργόπουλος.
Στα αναλόγια έψαλαν δεξιά και αριστερά δύο χοροί ψαλτών από το σύλλογο ‘’ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΑΙ’’ που εδρεύει στην Κοζάνη – και του οποίου η συνεισφορά του στα μουσικά βυζαντινά δρώμενα της Κοζάνης είναι αξιόλογη – και ο ψαλτικός χορός του Ιερού Ναού Αγίου Διονυσίου Βελβεντού. Άρχων του δεξιού χορού ο Αναστάσιος Καγκαράς πρωτοψάλτης του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Νικολάου Κοζάνης και Λαμπαδάριος (= ο επικεφαλής ψάλτης του αριστερού αναλογίου) ο Γιάννης Μαστρογιαννόπουλος. Γύρω τους ο Θανάσης Τζιούτζιας, ο Κώστας Παπαβασιλείου, ο Γιώργος Βητόπουλος, ο Γρηγόρης Δουγαλής, ο Κοσμάς Τσιάκας, ο Γιάννης Τζινίκος (ψάλτης του Ι. Ναού Αγίου Διονυσίου Βελβεντού), ο Γιώργος Καραγιάννης, ο Γιάννης Παπαγόρας, η Δήμητρα Κίτση, ο Τάκης Στεφανόπουλος, ο Γιώργος Στεργιόπουλος, ο Αριστείδης Σταμάτης, ο Τάκης Τσιαμής.
Από την τοπική αυτοδιοίκηση παρέστησαν ο αντιδήμαρχος Θεόδωρος Κυριακίδης, ο Δημήτριος Πιτσιάβας πρόεδρος της Δ.Κ. Βελβεντού, ο Ζήνων Παπαδημητρίου δημοτικός σύμβουλος, η Εριφύλη Φουντούλη πρόεδρος της Τ.Κ. Πολυφύτου, ο Γεώργιος Λαγογιάννης πρόεδρος της Τ.Κ. Πλατανορέματος, η Ελευθερία Θεοχαροπούλου πρόεδρος του ΚΑΠΗ Βελβεντού και μέλος του συμβουλίου της Δ.Κ. Βελβεντού.
Παρόντες στην ιερά πανήγυρη και εκπρόσωποι από το αστυνομικό τμήμα Σερβίων.
Την τοπική εκπαίδευση εκπροσώπησαν αντιπροσωπεία μαθητών του Δημοτικού Σχολείου Βελβεντού, μαθητές του Γυμνασίου και Λυκείου Βελβεντού, οι δάσκαλοι Λάμπρος Κουτσιούκης (υποδιευθυντής Δημοτικού), Άννα Γεωργάκη, Μαρία Στεφάνου, Κατερίνα Τέτου, Κατερίνα Σόκουτη, οι νηπιαγωγοί Άννα Τσιανάκα (διευθύντρια 2ου νηπιαγωγείου) και Άσπα Παπαμίχου.
Στο Ιερό διακόνησαν οι μαθητές: Μιχαήλ Αντωνίου, Γιώργος Δ. Μύρος, Λεωνίδας Ματόπουλος, Ευθύμιος Καραγκιώζης και ο διακονητής Παναγιώτης Μαργαρίτης.
Στην εορταστική τράπεζα διακόνησαν οι γυναίκες: Αθανασία Κώστα πρεσβυτέρα, Θεοδώρα Δελνιώτη, Ευθυμία Στεφανοπούλου, Χαρίκλεια Ματοπούλου, Ολυμπία Δουλδούρα, Ανθούλα Παπαγόρα, Ελένη Κρομμύδα, Ελένη Παπαδημητρίου, Ειρήνη Καρδάκου, Ουρανία Μπάκανου, Θεοδώρα Ποζίδου, Άννα Γεωργάκη, Σταυρούλα Στεφάνου, Ελένη Μαρκάλα.
Το στόλισμα με άνθη των εικόνων, οι γλυκείς άρτοι της αρτοκλασίας, τα κόλλυβα, τα εδέσματα της τράπεζας (ποικιλία φαγητών, τυρί, κασέρι, ξυνοτύρι, σαλάμι, ελιές ντόπιες, γλυκίσματα, πίτες, κεμπάπ, σαρμάδια, μπομπότα, τσίπουρο, κρασί) όλα προσφορές των οικογενειών, των καταστημάτων και κρεοπωλείων Πλατανορέματος και Βελβεντού. Να έχετε την ευλογία του Αγίου.
Την πίτα, το εορταστικό κέρασμα οι γυναίκες της τράπεζας το μοίρασαν σε όλο το εκκλησίασμα. Το φλουρί της πίτας ‘’έπεσε’’ στον μικρό Θανάση Γ. Παπαγεωργίου.
Στο αρχονταρίκι (στην τράπεζα) ο ποιητής Γιάννης Παπαγόρας διάβασε το ποίημά του με τίτλο: ‘’Ο Άγιος του Ολύμπου και του Βελβεντού’’.
Χαρμόσυνα η καμπάνα και τα σήμαντρα
σημαίνουν στ’ Αη-Διονύση τ’ άγιο σπίτι.
Κρύο και βαρυχειμωνιά… Μα η χάρη του άπλωσε
μια ζεστασιά στων χριστιανών τα στήθη.
Σεπτή η εικόνα του στην Άγια Τράπεζα
με δέος οι παπάδες ευλογούνε
κι οι ψάλτες ταπεινά και με κατάνυξη
σεμνά-γλυκά κι αυτοί υμνολογούνε..
Του Άγιου η παρουσία ολοζώντανη,
καρδιά-καρδιά, ψυχή-ψυχή σιμώνει,
το νιώθει και ριγά το εκκλησίασμα
κι η προσευχή στα χείλη δυναμώνει.
Δάκρυα της ψυχής στα μάτια φτάνουνε
πλημμύρισε απ’ αγάπη η καρδιά μας.
Κι ο Άγιος ο καλός μας, ο φιλάνθρωπος
πρεσβεύει στο Χριστό στην Παναγιά μας. (Γ.Π.)
Το απόγευμα της 23ης ψάλθηκε Παράκληση στον άγιο Διονύσιο και τελέστηκε το κτιτορικό μνημόσυνο: ‘’Υπέρ των κτιτόρων του ιερού ναού τούτου, των επιτρόπων, των ψαλτών, των νεωκόρων, των οικοδόμων και πάντων των διακονησάντων και συντελεσάντων εις την κατά Θεόν λειτουργίαν του ιερού ναού τούτου επ’ ονόματι του αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω’’.
Η ευθύνη της διοργάνωσης ανήκει στο εκκλησιαστικό συμβούλιο: Άννα Κρομμύδα, Δημήτριο Στεφάνου, Περικλή Παπαγεωργίου, Ευθυμία Στεφανοπούλου.
Μεγαλυνάριο
Πάσης Πιερίας Καθηγητά, Βελβεντού Κοζάνης, εκουσίως συνοικιστά, ημών των αναξίων, πρεσβείαις Θεοτόκου, τας αμαρτίας λύσον, ω Διονύσιε. (Γ.Π.)
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
24-1-2017
