Ή αλλιώς η φέτα και η CETA. Υπάρχει σε εξέλιξη ένας πόλεμος τις τελευταίες ημέρες με αφορμή τη συμφωνία της Ε.Ε. με τον Καναδά που ακούει στο όνομα CETA. Όπως συμβαίνει κατά κανόνα, υπάρχουν αυτοί που είναι υπέρ, αυτοί που είναι κατά της συμφωνίας και όσοι, λαϊκίζοντας, προσπαθούν να βγάλουν κέρδος απο την εν εξελίξει διαδικασία.
Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω καταλάβει ακριβώς ούτε τα πλεονεκτήματα της CETA, ούτε τα προβλήματα που θα υπάρξουν αν δεν εξαιρεθεί η φέτα απο τη συμφωνία, όπως συνέβη με την παρμεζάνα και το ροκφόρ. Όλα μου φαίνονται πολύ θολά, καθώς βασίζομαι σε κείμενα πληροφοριών, τα οποία είναι υπαγορευμένα μέχρι την τελευταία τους τελεία απο τη μία ή την άλλη πλευρά.
Μια ακόμα απόδειξη ότι δεν υπάρχει ερευνητική δημοσιογραφία, αλλά μια συρραφή των non papers και των ανακοινώσεων της κάθε πλευράς, απο την οποία εσύ καλείσαι να βγάλεις άκρη. Αμ δε. Αυτό είναι και το μεγάλο πρόβλημα στην ενημέρωση και στη συναπόφαση γύρω απο τα ευρωπαϊκά ζητήματα.
Ότι δηλαδή την ώρα που κάποιοι λαμβάνουν σοβαρές αποφάσεις για το μέλλον του τόπου σου ή των προϊόντων του, εσύ δεν έχεις τη δυνατότητα να τις κατανοήσεις, πολύ δε περισσότερο να τις επηρεάσεις. Και δυστυχώς απο το κενό αυτό που υπάρχει, επωφελούνται διάφοροι «τουρίστες» των Βρυξελλών και του Στρασβούργου, γνωστοί και ως ευρωβουλευτές. Και σε άλλα με υγεία.
Ιωάννα
