Τα είπαμε κι άλλες φορές ότι η πιο εύκολη δουλειά είναι η επανάσταση δια της φωνής και του πληκτρολογίου. Χωρίς αντιπρόταση, χωρίς εναλλακτική. «Γιατί δεν σου αρέσει; Γιατί έτσι» που λέγαμε και στα μικράτα μας, για να αντικατασταθεί με το σύγχρονο «γιατί μπορώ».
Είναι, επίσης, γνωστό ότι έχουμε και μια απέχθεια στη γνώση και σε όσους την κουβαλούν. «Τι έχει να μας πει κι αυτός;», «εμείς τα μάθαμε στο πεζοδρόμιο και όχι στα πανεπιστήμια» είναι μερικές από τις συνηθισμένες εκφράσεις που ακούγονται.
Όταν η συζήτηση, όμως, φτάνει σε πολύ σοβαρά και σύνθετα θέματα, όλη αυτή η ανέξοδη και αδιέξοδη, αυτιστική …αντίσταση, γίνεται τεράστιο πρόβλημα.
Δείτε τι ωραία που οι νησιώτες παλεύουν για να μη γίνουν στα νησιά τους αιολικά πάρκα και να μη μπουν ανεμογεννήτριες, για να μην χαλάσει –λέει- η ομορφιά του τοπίου. Ποια; Η χαλασμένη από τις θηριώδεις πισίνες δίπλα στο κύμα;
Δείτε τι όμορφα περιοχές, όπως η Δυτική Μακεδονία, φορώντας τα παραμορφωτικά γυαλιά τους, ακόμα κι αυτή τη χρονική στιγμή, δεν μπαίνουν στη διαδικασία ψύχραιμων συζητήσεων που θα δείξουν τον τρόπο ομαλής μετάβασης στην περίοδο που ο λιγνίτης θα έχει μειωμένο ρόλο, παρά στυλώνουν τα ποδάρια και αναζητούν τη λύση στη μη λύση.
Όλα αυτά γιατί έτσι, είναι η απάντηση.
Iωάννα
