Η αρχή βρίσκεται στο λόγο, στο μήνυμα που μεταφέρει ο πομπός στο δέκτη, στην επικοινωνία. Το μέσο διαφέρει από εποχή σε εποχή, από τόπο σε τόπο, από χρόνο σε χρόνο.
Αν κάνουμε, λοιπόν, το λάθος να πιστέψουμε ότι η βιβλιοθήκη είναι ένα απλό μέσο που μεταφέρει ένα μήνυμα, ένα μέρος και όχι μια έννοια, ένας τόπος και όχι μια ιδέα, τότε θα έχουμε χάσει την ευκαιρία να δούμε τη μεγάλη εικόνα.
Το βασικό ερώτημα που πρέπει, λοιπόν, να απασχολεί τους ανθρώπους των βιβλιοθηκών δεν είναι αν τα e-books ή τα social media είναι το μέλλον, αλλά αν το περιεχόμενο που κουβαλούν οι βιβλιοθήκες κρύβει μια υπόσχεση για τις επόμενες γενιές.
Στη βιβλιοθήκη βρεθήκαμε, πριν την επισκεφθούμε. Ταξιδέψαμε νοητά στις συλλογές της, μέσα από τα παραμύθια που μας είπαν οι γιαγιάδες, μέσα από τις ιστορίες που ακούσαμε από τους γονείς μας. Γιατί οι βιβλιοθήκες δεν είναι απλά ένας φυσικός χώρος, δεν είναι συλλογές βιβλίων, αλλά μια έννοια, ένας modus vivendi που μας βοηθά να μαθαίνουμε και να παράγουμε σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Οι βιβλιοθήκες είναι υπόσχεση στο μέλλον. Η βιβλιοθήκη είναι οι επιλογές μας για το ποιοι είμαστε τι κάνουμε και τι θέλουμε κάνουμε. Οι Βιβλιοθήκες μπορούν να αλλάξουν τις ζωές μας, αρκεί να το θέλουμε.
(Με αφορμή την έναρξη του Φόρουμ για το Έτος Βιβλιοθήκης που ξεκινά σήμερα το μεσημέρι στο Κοβεντάρειο).
Ιωάννα
