Τώρα ο …εθνικός στόχος είναι «να βγούμε στις αγορές». Είναι όμως ό,τι πιο συμφέρον για την πατρίδα και τον λαό της; Με τα καταραμένα μνημόνια παίρνουμε φθηνό χρήμα από τους εταίρους μας. Όταν βγούμε στις αγορές, μας περιμένουν τοκογλυφικά επιτόκια δανεισμού που …γδέρνουν. Όσο είμαστε στα μνημόνια, έχουμε μεν φθηνό χρήμα, αλλά σκληρούς όρους που μας επιβάλλουν οι δανειστές μας. Ποιο από τα δύο είναι χειρότερο; Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Αν αρχίσουμε και πάλι να ζητάμε δανεικά από τις «αγορές» με υψηλά επιτόκια, το μόνο σίγουρο είναι ότι το χρέος μας αντί να μειώνεται θα εκτινάσσεται όλο και περισσότερο προς τα ύψη, θα γίνεται όλο και περισσότερο μη διαχειρίσιμο, μη βιώσιμο. Και για να έχουμε σαφή επίγνωση, περί του τι ακριβώς σημαίνει «βγαίνουμε στις αγορές», ας δούμε τι θα έπρεπε να πληρώσουμε ως επιτόκιο δανεισμού, ποια είναι δηλαδή η απόδοση των ελληνικών ομόλογων, για όσους έχουν χρήμα προς δανεισμό, σε σύγκριση μετά ομόλογα άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Όταν λοιπόν η Αυστρία πληρώνει επιτόκιο 0,60% (+0,30%) για ένα δεκαετές ομόλογο, (σε παρένθεση το επιπλέον spread που αξιώνουν οι τοκιστές, έναντι του ελαχίστου διεθνώς επικρατούντος επιτοκίου 0,30% με το οποίο δανείζεται η Γερμανία), το Βέλγιο 0,66% (+0,36%), η Γαλλία 0,73% (+0,43), η Δανία 0,59%, και η Ιρλανδία 0,79%, εμείς θα πρέπει να πληρώσουμε 6,12%.
Για όποιον δεν το κατάλαβε, το επιτόκιο που θα πληρώνουμε θα είναι διακόσιες φορές μεγαλύτερο από εκείνο που πληρώνει η Γερμανία. Αν, έτσι, θεωρεί κάποιος ότι μπορούμε να ξεφύγουμε από την μέγγενη, ως χώρα και ως λαός, τότε χαρά στην αισιοδοξία του. Απλώς, έτσι, ελπίζουν ότι θα ξεφύγουν από τον έλεγχο των δανειστών οι πολιτικοί μας. Παραμύθια για μεγάλα παιδιά δηλαδή.
Μέσα σε αυτό το κλίμα μας προετοιμάζουν για την νέα «κωλοτούμπα». Να δεχθούν όποιο «κοκαλάκι» τους πετάξουν για το χρέος. Γι αυτό χθες διέρρεαν μια «εκτίμηση πηγών του υπουργείου Οικονομικών» -λέγε με Ευκλείδη, για να καταλαβαινόμαστε- κατά την όποια: «με δεδομένη την κόντρα Βερολίνου-ΔΝΤ, οποιαδήποτε λύση από αυτές που έφερε στο τραπέζι ο ESM είναι καλύτερη από την αναβολή, που θα πήγαινε την Ελλάδα τουλάχιστον δύο χρόνια πίσω σε ότι αφορά την προοπτική εξόδου της στις αγορές».
Εθνικός στόχος η «έξοδος» και γαία πυρί μειχθήτω.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
www.massavetas.gr
