Μερικά από τα ισχυρά «ατού» για το αδιαπραγμάτευτο του ονόματος Μακεδονία!… Του Δημ. Κλείδη

Ένας από τους ανεκτίμητους τίτλους της εθνικής μας κληρονομιάς είναι και το όνομα Μακεδονία.
Αυτό αποτελεί εδραιωμένη πίστη του απλού πολίτη, ο οποίος έσπευσε να το διαδηλώσει θαρρετά και ανεπιφύλακτα και στο δεύτερο μεγαλειώδες συλλαλητήριο των Αθηνών, της 4ης Φεβρουαρίου 2018.
Μετά το πρώτο συλλαλητήριο της 21ης Ιανουαρίου 2018 στην Θεσ/νίκη, ο αγέρωχος και υπερήφανος λαός επανέλαβε και στην Αθήνα, κατά τρόπο πανηγυρικό, ότι το όνομα Μακεοδνία – και τα παράγωγα αυτού – ειναι αδιαπραγμάτευτο.
Το ζητούμενο δεν είναι η αντιπαράθεση του αριθμού των εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, που επικαλούνται οι μεν ή οι δε, αλλά η εντυπωσιακή και – κυρίως – η ακηδεμόνευτη κομματικά προσέλευση αυτών.
Σ’ αυτό, ασφαλώς, συνέβαλε τα μέγιστα, η αυτοπρόσωπη παρουσία του κύριου ομιλητού της συγκέντρωσης, του Γίγαντα Μίκη Θεοδωράκη!… Ο αειθαλής, ο χαλκέντερος, ο «πρώτος μεταξύ ίσων» Μουσικοσυνθετών μας έπραξε, για μία ακόμη φορά, το προς την Πατρίδα καθήκον του!… Όπως παλαιότερα, με τις νότες και τις συνθέσεις του – οι οποίες παραμένουν ζωντανές εις τον «αιώνα τον άπαντα» – έβαλε, με τα τραγούδια του, στο στόμα κάθε πολίτη τους καημούς και τις ομορφιές της Πατρίδας, ενώνοντας «τα διεστώτα», έτσι και τώρα δεν δίστασε να αποδεχθεί την πρόταση να είναι ο κύριος ομιλητής του συλλαλητηρίου των Αθηνών και να καλέσει όλους τους Πατριώτες – ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησής τους – να συμμετάσχουν σ’ αυτό, προασπιζόμενοι «τα ιερά και τα όσια»!…
Για την προσπάθειά του αυτή, κατακρίθηκε, λοιδορήθηκε, απειλήθηκε από ωρισμένους μικρόψυχους, με σκοπό να εκφοβηθεί και εξαναγκασθεί στο να μην εμφανισθεί και ομιλήσει στην Πλατεία Συντάγματος!… Οποία μικροπρέπεια!… (Αν όχι, κάτι άλλο, χειρότερο).
Εις μάτην, όμως!… Ο Μίκης δεν πτοήθηκε, δεν λύγισε!… Παρέμεινε «βράχος»!…
Ως προς τους θλιβερούς εκφοβιστές, μία και μόνη λέξη: Ντροπή!…
Κατά τα άλλα, το συλλαλητήριο των Αθηνών εξέπεμψε και αυτό ένα ακόμη ηχηρό μήνυμα με πολλούς αποδέκτες, εντός και εκτός συνόρων, οι οποίοι πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν, αλλάζοντας και οι μεν και οι δε «γραμμήν πλεύσεως». Οι εντός συνόρων, ενστερνιζόμενοι την ρωμαϊκή ρήση: «Οι ηγεμόνες ποτέ δεν είναι νικημένοι, όταν γνωρίζουν να υποχωρούν στον λαό τους», οι εκτός συνόρων δε, απαρνούμενοι τον σφετερισμό του ονόματος Μακεδονία – υπό απλήν ή σύνθετη μορφή – με την έμπρακτη αναθεώρηση του Συντάγματος των Σκοπίων, όπως σαφέστατα ετόνισε πρόσφατα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος εδήλωσε ότι για να γίνουν δεκτά τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλουν «να επιφέρουν όλες εκείνες τις μεταβολές στην έννομη τάξη, αρχής γινομένης από το Σύνταγμα, ώστε να εκλείψουν όλα τα ίχνη του αλοτρωτισμού» και ό,τι άλλο έχει σχέση «προς τις ψευδείς εντυπώσεις περί εθνοτήτων και τις ψευδείς εντυπώσεις περί γλώσσας».
Ταυτόχρονα, το μήνυμα των συλλαλητηρίων της Θεσ/νίκης και των Αθηνών αποτελεί ένα ατράνταχτο «ατού», που έδωσε με την νωπή ετυμηγορία του, ο άξιος της ιστορίας του λαός, στους διαχειριζόμενους το θέμα ιθύνοντες, οι οποίοι οφείλουν να το αξιοποίησουν – μαζί με άλλα – κατά τον επωφελέστερο για την Χώρα μας, τρόπο.
Αξίζει να παρατεθούν παρακάτω, ενδεικτικά και μόνο δύο από τα πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία υπέρ του αδιαπραγμάτευτου του ονόματος Μακεδονία κ.λ.π., προερχόμενα όχι από την ενδοχώρα, αλλά από τον διεθνή παράγοντα, τόσο κατά την εποχή που γεννήθηκε το Σκοπιανό, όσο και μετέπειτα, όταν αναζωπυρώθηκε.
Το πρώτο, είναι ένα έγγραφο, με ημερομηνία 26 Δεκεμβρίου 1944, από τον Υπουργό Εξωτερικών, Έντουαρντ Στετίνιους, του Αμερικανού Προέδρου Ρούσβελτ, που απευθύνεται προς το Σταίητ Ντηπάρτμεντ, τους διπλωματικούς, τους προξενικούς υπαλλήλους. Ο Αμερικανός Υπουργός των Εξωτερικών αντέδρασε άμεσα και δυναμικά, όταν ο Τίτο, για πρώτη φορά, περί τα τέλη του 1944, ωνόμασε την μέχρι τότε περιοχή Βαρντάρσκα σε «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας» αρχικά και σε «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας», μετέπειτα, στα πλαίσια των σχεδίων της καθόδου του στο Αιγαίο. Στο έγγραφό του αυτό, ο Αμερικανός Αξιωματούχος αναγράφει, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
«… Η Κυβέρνησις των Η.Π. Αμερικής θεωρεί ότι αναφορές του τύπου «Μακεδονικό Έθνος», «Μακεδονική μητέρα πατρίδα», «Μακεδονική ενθική συνείδησις» αποτελούν αδικαιολόγητη δημαγωγία, που δεν αντικατοπτρίζει καμμία εθνική ή πολιτική πραγματικότητα και βλέπει σε αυτές την αναγέννησιν ενός μανδύα, που θα υποκρύπτει επιθετικές βλέψεις κατά της Ελλάδος. Η εγκεκριμένη πολιτική της Κυβερνήσεως αυτής είναι να αντιταχθεί σε κάθε αντίπαλο του Μακεδονικού ζητήματος, που σχετίζεται με την Ελλάδα… Η Κυβέρνησίς μας θα θεωρήσει υπεύθυνη όποια Κυβέρνηση ή ομάδα Κυβερνήσεων θα ανεχόταν ή θα ενθάρρυνε πράξεις «μακεδονικών» δυνάμεων κατά της Ελλάδος…»
Σημειωτέον ότι, το έγγραφο υπάρχει αναρτημένο στα αρχεία του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών.
Το δεύτερο στοιχείο ανατρέχει στα 1992, όταν αναζωπυρώθηκε το Σκοπιανό και ρωτήθηκε σχετικά ο Σοσιαλιστής Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Μιτεράν, εάν οι Σκοπιανοί, εν ονόματι του αυτοπροσδιορισμού δικαιούνταν να επιλέξουν οποιοδήποτε όνομα της αρεσκείας τους. Ο Γάλλος Πρόεδρος απάντησε ρητά και κατηγορηματικά:
«Μπορούν να επιλέξουν όποιο όνομα θέλουν. Δεν μπορούν όμως να επιλέξουν το όνομα Μακεδονία, που συνδέεται με μία φίλη Χώρα – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης!…
Τα σχόλια είναι περιττά!… Η απάντηση – καταπέλτης τα λέγει όλα!…
Η ιστορική αλήθεια βοά!… Όχι μόνον από τα παραπάνω στοιχεία, αλλά και από πλείστα όσα, τα οποία αποτελούν ισχυρά «ατού» υπέρ του αδιαπραγμάτευτου του ονόματος Μακεδονία και των παράγωγων αυτού!…
Οποιαδήποτε άλλη εκδοχή είναι ανιστόρητη, ανυπόστατη, αβάσιμη, αναληθής, υποβολιμαία και ως εκ τούτου απορριπτέα!…
Εάν, παρ’ όλα αυτά, υπάρχει διαφωνία, στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα!…
Το δημοψήφισμα θα δώσει την λύση!…
ΔΗΜ. ΚΛΕΙΔΗΣ