δεν τη γνωρίζω, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία, τουναντίον /
την παρακολουθώ περιστασιακά από το 1985 σε κάποιες αδιέξοδες στη διασκέδαση βραδιές, που μας οδηγούσαν στη Μπόρα Μπόρα & την Κοσμοκίνηση, όπου κυριολεκτικά βασίλευε /
φωνή και στήσιμο ιδιαίτερα, λαϊκό ρεπερτόριο προβλεπόμενο, πλην όμως επαρκές για πάρει η νύχτα φωτιά,
κάθε τραγούδι το κάνει δικό της /
τριγύρω της διασκέδαζαν πολλοί, με τις σαμπάνιες, με τις χαρτοπετσέτες, με τα πιάτα,
με τα «γειά σου Καιτούλα, γειά σου ρε Καίτη Τσιμπέρη, γειά σου μεγάλη Μαζόχα»,
ενώ η ίδια έδειχνε να απολαμβάνει κάθε νότα και κάθε φιλοφρόνηση…
τα χρόνια πέρασαν, η Κυρία Καίτη είναι ακόμη εδώ & μεγαλώνει μαζί μας, τραγουδά σε μαγαζιά, εκδηλώσεις, σκηνές και πίστες /
οι αφίσες που αναγγέλλουν τις εμφανίσεις της απίθανες πραγματικά, σα να κόλλησαν στα 80’s, σαν τα 80’s να είναι και σήμερα εδώ/
και όταν την ακούς η μαγεία παραμένει ίδια, όπως και το βλέμμα, τα μισά φιλιά που στέλνει στο κοινό, το μισό χαμόγελο στα χείλη,
τίποτα περισσότερο, τίποτε λιγότερο από όσα χρειάζεται ένας προικισμένος άνθρωπος για να σαγηνεύσει τους γύρω του …
μες την πολύ σκοτούρα μου,
ένα τραγούδι πες μου ακόμα,
μια ζωή πληρώνω αμαρτίες αλλωνών …
μια ζωή παραμένει εδώ η Κυρία Καίτη, συντηρώντας διακριτικά το μύθο της μεγάλης φωνής που ποτές δεν έφυγε για τις μεγάλες πίστες της Αθήνας, που ποτές δεν έκανε το μεγάλο άλμα,
ποτές …
Η Άλλη Όψη:
το πόσο Κοζάνη αποπνέει στις παρουσίες της η Κυρία Καίτη είναι πασιφανές /
αναγνωρίσιμη και αποδεκτή από μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας, που ακόμη κι αν δεν τους αρέσουν όλες οι μουσικές επιλογές των εμφανίσεων της, της δείχνουν την αγάπη και κυρίως το σεβασμό που σπάνια δείχνουν σε άλλους καλλιτέχνες ή δημόσια πρόσωπα της περιοχής /
ίσως μάλιστα να είναι το μοναδικό πρόσωπο που το καταφέρνει αυτό διαχρονικά,
από τις αρχές του 80 …
γιατί όμως δεν έφυγε η Μαζόχα;
γιατί δεν έγραψε δεκάδες cd η Μαζόχα;
γιατί δεν σάρωσε τις Αθηναϊκές πίστες η Μαζόχα;
δεν μας πέφτει λογαριασμός, μαγκιά της /
έτσι γούσταρε έτσι έκανε, έτσι τάφερε η ζωή /
έμεινε εδώ «να ζει μόνο για τη νύχτα»,
να τραγουδά «για τους παράνομους και τους αδικημένους» …
φέτος θα τη δούμε στη Θεατρική Σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ σε μια άλλη της διάσταση σε κείμενο του Μ.Πιτένη & σκηνοθεσία Σ.Χλιαρά /
ίσως, ότι πιο μη αναμενόμενο θα μπορεί να δει κανείς από τον Οργανισμό αυτό …
θα είμαστε εκεί Κυρία Καίτη,
για να σας απολαύσουμε σε κάτι διαφορετικό, που μακάρι να μας συγκινήσει και να μας δείξει και πάλι πως ο δρόμος της ζωής και της έμπνευσης βρίσκεται στην καρδιά & το νου και πουθενά αλλού,
για να μας δείξει πως ο άνθρωπος μεγαλουργεί όταν το έχει,
όπου κι αν πατά …
«δικό σας» το κείμενο, αποκλειστικά /
με απόλυτο respect …
(H φωτογραφία της Ελένης Σακ από το προφίλ της κυρίας Καίτης στο Facebook)
