Αφανίστηκε το αηδόνι. Γράφει η Δέσποινα Θεοφυλάκτου μαθήτρια του 4ου ΓΕΛ Κοζάνης

1 Min Read

Απλώθηκε το σιωπηλό άσμα,

βυθίστηκε στο σκοτάδι η μελωδία,

- Advertisement -
Ad image
- Advertisement -
Ad image

μόνο τα δάκρυα κυλούν ακόμα,

βουβοί οι στίχοι δίχως σημασία.

Χαμένη η βάρκα στα νερά,

πλέει χωρίς πανιά,

γεμάτη σπασμένα κουπιά,

δεν φτάνει πουθενά.

Κανένας στίχος σαν εκείνον,

καμιά ερμηνεία αρκετή,

πουθενά η ίδια ζεστασιά,

μόνη τραγουδάω πια.

Πέταξε σαν αγέρωχο πουλί,

και η δικιά σου ηδονή,

μες τα συντρίμμια της ψυχής,

θα κρύβεται για να τη βρεις.

ΟΝΕΙΡΑ ΨΥΧΩΝ

Τι είναι τα Όνειρα Ψυχών; Δύο λέξεις χίλιες σημασίες. Σ’ αυτήν εδώ τη στήλη οι μαθητές και οι μαθήτριες του 1ου, 2ου, 3ου, 4ου ΓΕΛ Κοζάνης και του 6ου Γυμνασίου Κοζάνης μοιράζονται τα όνειρα, τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους μέσα από τα δικά τους ποιήματα, διηγήματα και άρθρα.

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:
Μοιραστείτε την είδηση