Γράφει ο Ευστάθιος Λαμπριανίδης
Τούτον τον έβδομο (7ο) Ανθό αφιερώνω σε όλους τους Έλληνες προ Χριστού Χριστιανούς, ήτοι προχριστιανούς. Σε αυτούς, δηλαδή, που με τη σκέψη τους (φιλοσοφική, ρητορική, ποιητική κ.λ.π.) ή με την πολιτεία τους εξύμνησαν τις έννοιες της αγάπης, της ειρήνης, της ελευθερίας, της ισότητας, της ισοπολιτείας, της δικαιοσύνης, της φιλίας, της καλοσύνης, της ελεημοσύνης, της φιλανθρωπίας, της αδελφοσύνης (π.χ. Σωκράτη, Αριστοτέλη, Πλάτωνα, Ισοκράτη κ.λ.π.)
901η. Των ευχαριστιών ημών
προς σε, Μαρία, γεύου,
την προς ημάς αγάπην σου
προσεπιδαψιλεύου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
902ηα. Μη θης με, τον πιστόν, ουδέν,
πιστώς σε ευλαβούμαι,
Αγιας Τριάδος Χάρισμα,
συγχώρησιν αιτούμαι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χάρισμα Αγίας Τριάδος : )
Μη τίθημι τινα ουδέν = δεν θεωρώ κάποιον ασήμαντο.
902ηβ Τα ουκ ολίγα θύματα
απωλεσθέντα αδίκως
εν«Μάτι»,«Τέμπη»και«Μάνδρα»
ανάπαυσον, ψυχής Φως.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
902ηγ. Απωλεσθέσι αδελφοίς
εν«Μάνδρα»,«Μάτι»,«Τέμπη»
αυτοίς ανάπαυσιν ψυχής
δος πάσι, Κυρά Ξένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
902ηδ. Θεοσεβώς συ επί γην,
Καρυάς, επολιτεύθης,
και εν τω καιρώ εξόδου σου
εν ουρανοίς μετέστης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
902ηε Εισάκουσον των προσευχών
συ των αδικουμένων
και πασών των δεήσεων
των μεταμεληθέντων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
902ηστ. Αξίωσόν με, Δέσποινα,
καθαρά τη καρδία
δοξάζειν σε τε και υμνείν,
ώ θερμή Παναγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Δέσποινα : Ικαρία)
902ηζ. Ο Ιησούς οίδε την του
Ιούδα προδοσίαν.
Ιούδας, Φως, παρίδε του
Χριστού την νουθεσίαν.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
902ηη Των παρακλήσεων ημών
άκουσον, Ελεούσα,
τας ημετέρας προσευχάς
πρόσδεξαι, Τριχερούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
902ηθ. Χάριν οφείλω σοι, Αγνή,
η χάρις χάριν φέρει,
χάριν μοι κατατίθεσαι,
Υπερευλογημένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χάριν οφείλω τινί = χρωστώ ευγνωμοσύνη προς κάποιον)
(Η χάρις χάριν φέρει = η ευεργεσία φέρει ως αποτέλεσμα την ευγνωμοσύνη)
(Χάριν κατατίθεμαί τινι = αποκτώ την ευγνωμοσύνη κάποιου για τις ευεργεσίες που του προσφέρω).
902ηι Αγάπην ήνεγκε ο Χριστός
ανθρώποις, ώ Παντοία.
Αντί αυτής εγεύθη, Ηώ,
χολής και όξους, Θεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Το ρήμα γεύομαι συντάσσεται συνήθως με γενική : γεύομαί τινος)
Ψαλμός 69, 21: «Έδωκαν εις το βρώμα μου χολήν και εις την δίψαν μου επότισάν με όξος». (=Μου έδωσαν για φαγητό χολή και για να ξεδιψάσω ξύδι).
902ην Εγγύς ημών, Παρθένε, εί
όντων εγρηγορότων.
Άγχι ημών, Παρθένε, και
όντων καθηυδηκότων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Παναγία μας, είσαι κοντά μας και στον ξύπνιο μας και στον ύπνο μας).
902ηξ Δημήτριος είπε Νέστορι:
«Λυαίον» συ «νικήσεις»
«και», Απειρόγαμε, «υπέρ»
του «Χριστού μαρτυρήσεις».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Απειρόγαμος : )
(απειρόγαμος = άπειρος από γάμο, αυτός που δεν γνωρίζει από γάμο)
«Πορεύου και τον Λυαίον νικήσεις και υπέρ Χριστού μαρτυρήσεις», είπεν ο Άγιος Δημήτριος προς τον Νέστορα.
902ηο. «Ανίκητος εί»
συ «ώ παι»
είπεν τω Αλεξάνδρω
η των Δελφών προμάντις, Φως,
ώ Παναγιά της Άνδρου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Μέγας Αλέξανδρος ανακηρύχθηκε Αρχιστράτηγος των Ελλήνων ενόψει της εκστρατείας κατά των Περσών. Φεύγοντας από την Κόρινθο πέρασε από τους Δελφούς, από το Μαντείο των Δελφών. Ήθελε να μάθει εάν θα εστέφετο με επιτυχία η εκστρατεία του. Την ημέρα όμως εκείνη δεν εδίδοντο χρησμοί και η Πυθία ηρνήθη να δώσει χρησμό. Τότε ο Αλέξανδρος ανάγκασε την προμάντιν να δώσει χρησμό επί της ερωτήσεώς του, ο οποίος ήτο : «Ανίκητος εί ώ παι» . Το ιστορικότατο αυτό γεγονός βεβαιώνει τόσο ο ιστορικός Πλούταρχος (45 μ.Χ. – 120 μ.Χ.) που διετέλεσε επί 20 χρόνια Ιερέας στο Μαντείο των Δελφών και είχε πρόσβαση στα Αρχεία του Μαντείου, όσο και ο ιστορικός Διόδωρος. Βλέπε περισσότερα στο ανηρτημένο στο διαδίκτυο άρθρο μου : « Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Διογένης».
903ηα «Το χρίσμα ο έχων», Άμωμε,
«Χριστός», Αγνή, σημαίνει.
«Έστι μεθ΄ημών ο Θεός»
«Εμμανουήλ» σημαίνει.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
903ηβ «Εστί αφθονία ο Θεός»
«Ελισάβετ» σημαίνει.
Κλείς, «Γαβριήλ» «και Θεός
και άνθρωπος» σημαίνει.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
903ηγ Σταυρού, σημαίνει «Γολγοθάς»
«Κρανίου τόπος», Κόρη,
Σημαίνει, Μάκρη, «Ιωσήφ»
«Θεός που μεγαλώνει».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
903ηδ «Βενιαμίν» σημαίνει, Κλείς,
Φως, της χαράς το τέκνον
και «Βενονί» σημαίνει, Ηώ,
«του πόνου», Ακτίς, «το τέκνον».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Ιακώβ με την σύζυγό του Ραχήλ είχε 12 παιδιά. Το δωδέκατο ήτο ο Βενιαμίν. Κατά τη γέννηση του Βενιαμίν η Ραχήλ είχε αφόρητους πόνους, ωδίνες, πόνους τοκετού. Η Ραχήλ γέννησε τον Βενιαμίν και ξεψύχησε. Λίγο πριν ξεψυχήσει ζήτησε από τον Ιακώβ να ονομασθεί το νεογέννητο αγοράκι : Βενονί, που σημαίνει παιδί του πόνου, λόγω των ωδίνων της. Ο Ιακώβ της απήντησε πως θα του δοθεί το όνομα Βενιαμίν, που σημαίνει παιδί της χαράς.
Ο Βενιαμίν, ως προανεφέρθη, ήτο το δωδέκατο και τελευταίο παιδί του Ιακώβ και της Ραχήλ.
Γι΄ αυτό, είθισται να λέμε για το τελευταίο παιδί μας πως είναι ο Βενιαμίν της οικογενείας.
Βενιαμίν όμως σημαίνει παιδί της χαράς, όχι στερνοπούλι.
Βενιαμίν = παιδί της χαράς
Βενονί = παιδί του πόνου
903ηε Ως θείος θησαυρός Χριστώ
συ αφιερωμένος
ίνα διαφυλαχθής, ήσθα
εγγύς Ιωσήφ, ώ Εύχος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Εύχος πάντων των μακάρων : )
(= Ήσουν κοντά στον Ιωσήφ, συ ώ Παναγία, για να διαφυλαχθείς ως θείος θησαυρός αφοσιωμένος στον Υιό σου Χριστό).
903ηστ Ο νους του ανθρώπου ου δύναται
κατανοείν, Αγία,
το της Οικονομίας του
Θεού έργον, Μαρία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αγία : Άνδρος)
903ηζ Εποίησε, Φως, και ποιεί
ο Ύψιστος τα πάντα
δια την σωτηρίαν των
ανθρώπων, ώ Κανάλα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
903ηη Άπαντες όσοι επίστευσαν
εις όνομα Κυρίου
κατέστησαν τέκνα Θεού
κατά Χάριν, Παλίνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
903ηθ «Αυτόν, δε, όσοι έλαβον
έδωκεν εξουσίαν
αυτοίς τέκνα γενέσθαι», Ελπίς,
«Θεού», Υπεραγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης λέγει : «΄Οσοι δε έλαβον αυτόν έδωκεν (ο Κύριος) εξουσίαν αυτοίς τέκνα Θεού γενέσθαι».
903ηι Φως, ποίοι εκοιμήθησαν
πρώτοι, συ ή οι γονείς σου,
οι Δίκαιοι Θεοπάτορες,
ώ Μήτερ του Κυρίου ;
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
903ηη Πρώτοι, Ηώ, εκοιμήθησαν
μακάριοι οι γονείς σου,
και συ την Ελισάβετ ως
Μητέρα είχες, Τήνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
903ηκ «Η εξουσία η εμή
ουκ έστιν εκ του κόσμου
τούτου» έφη ο Κύριος,
ώ συ ελπίς του κόσμου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
903ηλ Άληπτος, Διώτισσα, εστί
ο Ευαγγελισμός σου.
Άσπορος ήτοι η Σύλληψις
Μονογενούς Υιού σου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
903ην Η Γέννησις ανώδυνος,
Παρθένε, του Υιού σου,
συ η διατηρήσασα την σην
την παρθενίαν, Πόνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
903ηξ Της θαυμαστής Γεννήσεως
τύπος και της ενδόξου
υπήρξε, Ελπίς, η παλαιά
δρόσος επί του πόκου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
903ηο Μετά την βρέφους Γέννησιν
υπήρξες λαμπροτέρα
εκ Χάριτος και φέγγους του
σου θείου τόκου, Γέννας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
903ηπ «Δυοίν πραγμάτων διάλυσις
ο θάνατος τυγχάνει……,
ψυχής» τε «και του σώματος
απ΄αλλήλου», Βρησάνης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο αρχαίος Έλλην φιλόσοφος Πλάτων έλεγε : «Ο θάνατος τυγχάνει, ως εμοί δοκεί, ουδέν άλλο ή δυοίν πραγμάτοιν διάλυσις, της ψυχής και του σώματος απ΄ αλλήλου». (= Θεωρώ ότι ο θάνατος δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο διαχωρισμός δύο πραγμάτων, του ενός από το άλλο,, ήτοι της ψυχής από το σώμα).
903ηρ Η λύπη της αισθήσεως,
Αγνή, δημιουργείται
εξ ηδονών στερήσεως
σωματικών, Ωδίνες.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
903ησ Η λύπη τε του πνεύματος
και του νοός γεννάται
εκ της ψυχής των αγαθών
στερήσεως, ώ Εύπαι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής έφη : «Η λύπη είναι δύο ειδών. Η μία είναι η λύπη της αισθήσεως που δημιουργείται κατά τη στέρηση των σωματικών ηδονών. Η άλλη είναι η λύπη του νου που συμβαίνει από την στέρηση των αγαθών της ψυχής».
904ηα Οι Μάγοι ενεπλήσθησαν,
Κυράς, χαράς μεγίστης
«πεσόντες προσεκύνησαν
αυτώ (Χριστώ), Γαλήνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
904ηβ «Ανοίξαντες τους θησαυρούς,
προσήνεγκον οι Μάγοι
Χριστώ χρυσόν και λίβανον
και σμύρναν», Παμφιλτάτη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«Και ανοίξαντες τους θησαυρούς αυτών προσήνεγκαν οι Μάγοι αυτώ (τω Χριστώ) δώρα, χρυσόν και λίβανον και σμύρναν».
Οι δύο κάτωθι στροφές, 904ηγ και 904ηδ αποτελούν μία ενότητα.
904ηγ Τα Μάγων δώρα προς Χριστόν,
ώ συ Φανερωμένη,
προς τους ανθρώπους δώρα εισί,
Προαναγγελλομένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
904ηδ Λίβανον : νέκρωσιν παθών,
χρυσόν : ζωήν αγίαν
σμύρναν : πνευματικήν, Βροντού,
θεωρίαν, σοφίαν.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
904ηε Ω «Πρόκριτοι δυνάμεων»,
Αρχάγγελοι, «αιτείτε
νοερών .. μέγα έλεος
ημίν καταπεμφθήναι».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Στην Εκκλησία ψάλλουμε : «Πρόκριτοι δυνάμεων νοερών, Μιχαήλ πρωτάρχα και λαμπρόμορφε Γαβριήλ, συν ταις ουρανίαις στρατηγίαις ημίν καταπεμφθήναι το μέγα έλεος».(=Σεις Αρχηγοί νοερών δυνάμεων, πρώτε Άρχοντα Μιχαήλ και λαμπρόμορφε Γαβριήλ, μαζί με τις ουράνιες στρατιές Αγγέλων, παρακαλέσατε τον Ύψιστο όπως προσφέρει σε μας το μέγα έλεός του).
904ηστ Εκ Βηθλεέμ ο Ιωσήφ
κατήγετο, ώ Πύργε.
Εν Ναζαρέτ ηθέλησε
οικίαν ανεγείραι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
904ηζ Εν ταύτη τη οικία του
έλαβε σε, Μαρία,
τοις ιερεύσι, Πάναγνε,
δι΄ αρραβώνος, Θεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
904ηη Εν ταύτη τη οικία του,
Αυτώ ευηγγελίσθη
ο Γαβριήλ έν μήνυμα
μεγαλειώδες, Δείλι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Δείλι της αμαρτίας : )
(=Σ΄ αυτό το σπίτι του ο Ιωσήφ δέχθηκε την ευχάριστη αγγελία από τον αρχάγγελο Γαβριήλ πως η Μαρία θα γεννήσει τον Υιό του Θεού και τον καθησύχασε για την κυοφορία της).
904ηθ Έλαβε χώρα εν Ναζαρέτ
ο Ευαγγελισμός σου,
ήτοι η θεία Σύλληψις
του ακριβού Υιού σου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
904ηι Η Ναζαρέτ, χωρίον, Κλεις,
Φως, περιφρονημένον,
εξ ού ουδείς προφήτης, Κλεις,
εφάνη, ώ συ Δένδρον.
Μήτερ, σώσον τα τέεκνα σου.
904ηκ Έλαβε χώρα εν Βηθλεέμ
η Γέννησις Κυρίου,
η θεία και η ζηλωτός,
ώ Μοναστηρακίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
904ηλ Ω Βηθλεέμ, συ υπό Δαυίδ
Προφήτου τιμηθείσα,
κατά τα άλλα ταπεινή,
πτωχή, τελείως, ούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
905ηα «Καύχημα το τελούμενον
των γυναικών του γένους
και έχει γαρ υπόθεσιν
αγνείας», ώ Ελέους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Πρόκλος γράφει για τα Εισόδιά σου, Υπεραγία Θεοτόκε : «Αγνείας γαρ έχει υπόθεσιν και του κοινού γένους των γυναικών καύχημα το τελούμενον».(=Τα Εισόδιά σου εις τα Άγια των Αγίων, Παναγία, είναι αποτέλεσμα της αγνότητος της ψυχής σου, και το τελούμενον, το ότι δηλ. αξιώθηκες να εισέλθεις σε αυτά, αποτελεί καύχημα, γέρας, έπαθλον για το γένος των γυναικών, ήτοι για όλες τις γυναίκες του κόσμου. Συ, δηλαδή, δια των Εισοδίων σου, όπως βέβαια και με τον Ευαγγελισμό σου και αργότερα με τη Γέννηση του Θεανθρώπου, ανέδειξες όλες τις γυναίκες της γης).
905ηβ Ο εκ Θεού Μονογενής
Υιός σου εσταυρώθη,
ίνα τα απολωλότα, Αυγή,
αρνία, ημάς, σώση.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
905ηγ Το κράτος μεγαλύνοιμεν
το της τρισυποστάτου
και της αδιαιρέτου, Φως,
Θεότητος, Αγιάσου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Ας δοξάσουμε τη δύναμη της τρισυπόστατης θεότητος, ήτοι την Αγία Τριάδα : Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα).
Στην Εκκλησία ψάλλουμε : «Μεγάλυνον, ψυχή μου, της τρισυποστάτου και αδιαιρέτου θεότητος το κράτος».
905ηδ «Ο Άγγελος εβόα» σοι,
ώ «Κεχαριτωμένη,
ο σος Υιός τριήμερος
εκ» του «τάφου ανέστη».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ψάλλουμε εις την Εκκλησία : « Ο Άγγελος εβόα τη Κεχαριτωμένη, Αγνή Παρθένε χαίρε και πάλιν ερωχαίρε, ο σος Υιός ανέστη τριήμερος εκ τάφου».
905ηε Εν Εκκλησία οι πιστοί
ψάλλομεν, Θεοτόκε :
«Εποίησε εν βραχίονι αυτού
κράτος», ώ Ζωηφόρε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«Εποίησε κράτος εν βραχίονι αυτού». Ο Κύριος ονομάστηκε βραχίονας του Θεού, διότι δι΄ αυτού ο Πατήρ Θεός διεσκόρπισε τους υπερήφανους και καθήλωσε, γκρέμισε τους δυνάστες από τους θρόνους τους.
Ψάλλουμε εις την Εκκλησία μας : «Ευφραινέσθω τα ουράνια, αγαλιάσθω τα επίγεια, ότι εποίησε κράτος εν βραχίονι αυτού…»
Προσέτι ψάλλουμε : «Εποίησε κράτος εν βραχίονι αυτού, διεσκόρπισε υπερεηφάνους διανοία καρδίας αυτών ….καθείλε δυνάστας…..»
905ηστ Η «κτίσις πάσα αγάλλεται
ότι Χριστός ανέστη»,
ώ Χρυσοσπηλι ώ τισσα,
«και άδης εσκυλεύθη».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χρυσοσπηλιώτισσα : Αθήνα, Καλάβρυτα)
Στην Θεία Ακολουθία της Αναστάσεως ψάλλουμε : «Σήμερον πάσα η κτίσις αγάλλεται και χαίρει, ότι Χριστός ανέστη και άδης εσκυλεύθη».
905ηζ «Ορώντες εξεπλήτοντο
την Κοίμησίν σου», Θεία,
«Άγγελοι, πως» συ «από γης
απαίρη «εις τα άνω», Αγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Στην Εκκλησία ψάλλουμε : «Άγγελοι την Κοίμησιν της Παρθένου ορώντες εξεπλήττοντο, πώς η Παρθένος απαίρει από της γης εις τα άνω».
Απαίρομαι =σηκώνομαι, υψώνομαι ρ. απαίρομαι -ει ή η.
905ηη «Αι γενεαί» αι «πάσαι», Αυγή,
σε μακαρίζομεν», Φως,
«την μόνην Θεοτόκον», ώ
συ, ώ μακάρων Εύχος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Στην Εκκλησία ψάλλουμε :
«Αι γενεαί πάσαι μακαρίζομέν σε, την μόνην Θεοτόκον».
905ηθ Προτιμητέον άνθρωπον
χείριστον βελτιούσθαι
όντα ή, Λιμνιώτισσα,
βέλτιστον ελαττούσθαι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
[Λέγω ο ίδιος : (= είναι προτιμώτερον, ένας άνθρωπος, όντας κάκιστος, να βελτιώνεται σιγά-σιγά μονίμως, παρά, ών βέλτιστος, να ολισθαίνει σιγά- σιγά διαρκώς)].
905ηι Εις αδιέξοδον, Σεμνή,
άνθρωπος οδηγείται
άνευ Χριστού ή εις κρημνόν
αυτός πίπτει, ώ Κήπε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
905ηκ Η δύναμις θελήσεως
εστί μεγαλυτέρα,
Φως, της θελήσεως, Σταυρού,
Δυνάμεως, Αστέρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
905ηλ Η της αγάπης δύναμις
εστί κραταιοτέρα
της προς κτήσιν δυνάμεως
αγάπης, Πλατυτέρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
905ημ Γυμνοί οι πάντες ήλθομεν,
ώ Καψοδεματούσα,
γυμνοί απελευσόμεθα,
προς ουρανόν Αινούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αινούσα προς ουρανόν : )
(Καψοδεματούσα : Αμοργός, Πελοπόννησος )
905ην Φως, «χρείαν έχω υπό σου
εγώ», Ωδή, «βαπτισθήναι,
… συ έρχη προς με;» είπεν τω
Χριστώ ο Πρόδρομος, Πύργε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος ο Βαπτιστής βλέποντας τον Χριστό προσεγγίζοντα δια τη βάπτισίν του του είπε : «Εγώ έχω χρείαν βαπτισθήναι υπό σου και συ έρχη προς με;».
(=Εγώ έχω ανάγκη βαπτίσεως υπό σου, και συ με πλησιάζεις για να σε βαπτίσω;).
905ηξ «Η γη», Παρθένε, «έφριξε.
Ο ήλιος εκρύβη, του
ανεσπέρου φέγγους» του
Χριστού «δύσαντος», Κρήνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«Έφριξεν η γη, και ο ήλιος, Σώτερ, εκρύβη, Σου του ανεσπέρου φέγγους, Χριστέ, δύσαντος εν τάφω σωματικώς».
905ηο Εί μακαρία, Δέσποινα,
συ διατηρήσασα τον
στέφον της παρθενίας σου,
εύχος μακάρων πάντων.
Μήτερ, σ΄ώσον τα τέκνα σου.
906ηα Κύριον μεγαλύνοιμεν,
Φως, τον εξαναστάντα
εκ τάφου, Κλείς, τριήμερον,
τον ζωοδότην, Μάννα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Στην Εκκλησία ψάλλουμε : «Μεγάλυνον ψυχή μου τον εξαναστάντα τριήμερον εκ τάφου, Χριστόν τον ζωοδότην».
906ηβ Μόνον αγάπην ο Χριστός
προσήνεγκεν ανθρώποις,
και όμως, ώ Χρυσοπηγή,
υπ΄ αυτών εσταυρώθη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χρυσοπηγή : Καπανδρίτι, Σκύρος, και εικών εκ Πόντου της Παναγίας εν Ενορία Σκήτης Κοζάνης).
906ηγ Μεγαλύνοιμεν Κύριον,
Κλείς, τον εθελουσίως
παθόντα και ταφέντα και
εξαναστάντα, Τείχος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Στην Εκκλησία ψάλλουμε : «Μεγάλυνον ψυχή μου τον εθελουσίως παθόντα και ταφέντα και εξαναστάντα τριήμερον εκ τάφου».
906ηδ Κρινόμεθα εκ των ημών
προθέσεων και ουκ εκ
των αποτελεσμάτων των
ημών πράξεων, Πλούτε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει : «Δεν κρινόμαστε από τα αποτελέσματα των ενεργειών μας, αλλά από τις προθέσεις μας».
906ηε. Το σώμα το Πανάχραντον,
ταφέν, Σου, Παυσολύπη,
μετά ημέραν τρίτην ουχ
ευρέθη, ώ Γαλήνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Βασίλειος Πορφυρογέννητος γράφει : «Το Πανάχραντον λείψανον της Θεοτόκου μετά τρίτην ημέραν ουχ ευρέθη …».
906ηστ. Η Κιβωτός αγιάσματος,
Φως, συνανίσταται τω,
Κλείς, αναστάντι πρότερον
Χριστώ, Ωδή, τριημέρω…».
Ο Γρηγόριος Παλαμάς λέγει : «…Και συνανίσταται …… τω πρότερον αναστάντι τριημέρω Χριστώ, η Κιβωτός του αγιάσματος αυτού».
Κιβωτός αγιάσματος = η Θεοτόκος.
906ηζ Ο Άγιος Δημήτριος
έφη, ώ Τριχερούσα:
« Άνευ Χριστού εστί η ζωή
θάνατος», Θρηνωδούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
906ηη. Καρδίαν κτίσον εν ημίν
καθαράν, ώ Βροντούσα.
Ημών τας ψυχάς άγνισον,
γην ουρανώ ενούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Το ενούσα εκ του ενόω -ώ.
906ηθ. «Το σώμα σου», Βουρλιώτισσα,
ολίγον « παραμείναν
τη γη και» … συναπήλθε..»
προς ουρανόν, Αγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Νικόλαος Καβάσιλας λέγει για την Μετάστασίν σου Θεοτόκε : «..Το δε σώμα της Θεοτόκου μικρόν παραμείναν τη γη και αυτό συναπήλθε ….»
907ηα. Άγχιστα έοικας, Ακτίς,
Μονογενεί Υιώ σου
εις αρετάς και ψυχικά
χαρίσματα, ώ Νόστου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(άγχιστα έοικας = ομοιάζεις πάρα πολύ).
907ηβ. Τεθορύβημαι εκ του κατά
διάνοιαν αλάσθαι,
κατ΄ άκρας πέρθειν, Φως, σε δει
της ψυχής μου τα πάθη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(= είμαι ανήσυχος, περιπλανώμενος, πνευματικά χαμένος, Παναγία, εξουδετέρωσε εκ θεμελίων τα πάθη της ψυχής μου, που με βασανίζουν)
(πέρθειν= πορθείν)
(κατ΄ άκρας = από την κορυφή μέχρι τα θεμέλια).
Ένα ποντιακό τραγούδι για την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως λέγει : «….Η Ρωμανία ΄πέρασεν, η Ρωμανία ΄πάρθεν. Η Ρωμανία κι αν ΄πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο». Βλ.σελ.338 Ιστορίας Ρωμαϊκής και Βυζαντινής των Λάμπρου Τσακτσίρα- Ζαχαρία Ορφανουδάκη- Μαρίας Θεοχάρη. (=Η Ελληνική Βυζαντινή Αυτοκρατορία και η πρωτεύουσα της, η Κωνσταντινούπολη, πέρασε, είναι στο παρελθόν. Η Κωνσταντινούπολη εκπορθήθη – εκυριεύθη. Η Κωνσταντινούπολη και το Βυζάντιο ανθεί και .. φέρει κι άλλο».
Πέρθειν και πορθείν. Το ρήμα πέρθω είναι παράλληλος τύπος του ρήματος πορθέω -ώ =κυριεύω, και πορθούμαι =κυριεύομαι. Ετυμολογ.: Θέμα περθ- και με ετεροίωσιν πορθ- με το πρόσφ. ε και j , πορθέ-j-ω =πορθέω-ώ. Το ε προ συμφώνου εξετάθη εις η (πορθήσω, πόρθησις).
Βλέπε σελ. 469 Μέγα Λεξικόν Ρημάτων, 2ος Τόμος Ι-Σ και σελ. 773 Λεξ. Αρχ. Ελλην. Γλώσσης Ι. Σταματάκου Α-Ω.
Το ρήμα πέρθω α) στην (αθηνο)αττικοϊωνική γλώσσα= =κυριεύω, εκπορθώ β) στην (ποντο)αττικοϊωνική γλώσσα = κυριεύομαι. Ρήμα πέρθω, αόρ. έπραθον, ες, ε. Το γ΄ πρόσωπο λοιπόν έπραθε στα ποντικά είναι επάρθε ή επάρθεν, με αναγραμματισμό του γράμματος ρ και με τονισμό όχι στην προπαραλήγουσα αλλά στην παραλήγουσα : έπραθεν – επάρθεν.
907ηγ. Ώσπερ τον Θείον δέχονται
πιστοί Λόγον, ώ Εύχος,
ούτω η γεωργουμένη γη
τον σπόρον ευπροσδέκτως.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
907ηδ. Πνευματικοίς, Κλείς, αγαθοίς
θεόθεν εστολίσθης,
θείοις λόγοις και αρεταίς,
Καλού, εκαλλωπίσθης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
907ηε. Ο Δανιήλ εν Πνεύματι
σε εθεώρει όρος,
εξ ού λίθος αποτμηθείς
γλυπτά ήρεν δαιμόνων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
(ο λίθος = ο Χριστός)
(γλυπτά = τα είδωλα)
907ηστ. Η μνήμη των γονέων σου,
Ιωακείμ και Άννης,
ιερώς εορτάζεται
Σεπτεμβρίου ενάτη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
907ηζ. «Μακάριοι οι ακούοντες»,
Φως, «του Θεού τον Λόγον
και οι φυλάσσοντες αυτόν»
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ιησούς Χριστός : «Μακάριοι οι ακούοντες τον Λόγον του Θεού και οι φυλάσσοντες αυτόν».
Ο Κύριος μακαρίζει όσους ακούουν τον λόγο του Θεού και τον τηρούν.
907ηη. Μετά του σώματός σου, Βροχής,
η ψυχή σου ηνώθη
και ούτως εν τοις ουρανοίς,
Αμίαντε, μετέστης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
907ηθ. Πάσαν ημέραν διάλογον
δεί γίγνεσθαι ανθρώπου
ψυχής μετά νοός αυτού,
ώ Αμάραντον Ρόδον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ρόδον το Αμάραντον : Πειραιάς, Μύκονος)
(=Στο τέλος κάθε μιας ημέρας ο άνθρωπος πρέπει να κάνει απολογισμό. Πρέπει η συνείδησή του να κάνει διάλογο με την ψυχή του ή η ίδια η ψυχή του να κάνει διάλογο με τον εαυτό της, για να δει ο ίδιος αν έσφαλε ή όχι σε κάτι. Αυτό κατά τον Πλάτωνα λέγεται διάνοια).
Ο Πλάτων (427 π.Χ. – 347 π.Χ.), αρχαίος Έλλην φιλόσοφος, είπε : « Ο εντός της ψυχής προς αυτήν διάλογος επωνομάσθη διάνοια».
907ηι. Ευήχοις ύμνοις, Εύπαι, συ,
αξίως μεγαλύνου
υπό πιστών χριστιανών
και αεί μακαρίζου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
907ηκ Αποτελεί την απαρχήν
Σοφή, η Μετάστασίς σου
της ανθρωπίνης φύσεως
της θεώσεως, Ασίνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ασίνου : Κύπρος)
907ηλ Δεχόμεθα, κηρύττομεν
και πανθομολογούμεν
την ένσωμον Μετάστασίν
σου, Ακάθιστε Ύμνε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
907ημ Το Σκήνωμά σου εν Σιών
μεθίσταται, Αγιάσου,
προς, Φως, δόμον ουράνιον,
Κλεις, της Σιών της Άνω.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Το σεπτό σου σκήνωμα ταφέν εν Ιερουσαλήμ, Παναγία, αναστήνεται και μεταβαίνει σε περίλαμπρη αίθουσα της Βασιλείας των ουρανών). (Άνω Σιών = η ουράνιος Βασιλεία).
Ο υμνογράφος Κοσμάς ο Ιεροσολυμίτης γράφει : «… Το της δόξης Θεού σκήνωμα εν Σιών μεθίσταται προς ουράνιον δόμον».
907ην Γηράσκομεν μεν πάραυτα,
κτώμεθα δε σοφίαν
ουχί εν τη νεότητι,
αλλά εν γήρω, Αγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
907ηξ « Έστω», Παρθένε, «εν τιμή,
ο δε Πατήρ», ώ Δένδρον,
«και ο Υιός και το Άγιον
Πνεύμα» προσκυνηθέντων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(= Ας τιμήσουμε εσένα, Παναγία, και ας προσκυνήσουμε τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιον Πνεύμα)
Ο Άγιος Επιφάνιος γράφει : «..Εν τιμή έστω η Μαρία, ο δε Πατήρ και ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα προσκυνηθείτω…..».
907ηο Εκ τάφου σου τριήμερος,
εν ζωή συ μετέστης
εν ουρανοίς, Καλότυχη,
Δακρυοαναιρέτι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
907ηπ Δια σου η της Προμήτορος
κατάρα ακυρώθη,
δια σου του το βασίλειον
θανάτου κατελύθη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Προμήτωρ : η Εύα.
907ηρ Τιμώμεν την Μετάστασίν
σου, ώ Μάκρη Παναγία.
Ουκ ες σφαίραν θεότητος
ανάγομέν σε, Αγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Παναγία, σε τιμούμε και σε προσκυνούμε ως αγία, όχι ως θεότητα, όπως τον Θεό και τον Χριστό, τον Υιό του).
907ησ Ο στύλος εί ο πύρινος,
ο οδηγών και φωτίζων
τους καθημένους σκότει, Φως,
ώ Εύοσμον συ μήλον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
907ητ Συ ο πατάξας κεραυνός
τους ορατούς εχθρούς τε
και τους δολίους δαίμονας,
Ακάθιστε ώ Ύμνε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
907ηυ Στήριγμα το ασάλευτον
των του Χριστού μαρτύρων,
συ των του Παραδείσου, Φως,
πυλών το ανοικτήριον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
907υφ Εί μακαρία, Σουμελά,
ότι εδέχθης Πνεύμα,
ό σε κατέστησε αγνή
και αμόλυντη, Γέρας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
908ηα Κατά Κοσμάν, θεόθετον,
εν Ιεροσολύμοις,
πρεσβείαις συ Ακοίμητε,
Πάναγνε, εκοιμήθης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
908ηβ Εν τη Γεθσημανή, δε, συ
τοις Ιεροσολύμοις
ώ συ Χρυσοπυργιώτιτισσα,
άφθαρτος ανεκλίθης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
908ηγ Εν τη Γεθσημανή, είπεν ο
Ιωσήφ ο λογοτέχνης
ότι σκήνος Σκηνώματος
Δεσπότου ανεκλίθη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο λογοτέχνης Ιωσήφ έγραψε : «Εν Γεθσημανή ανεκλίθη το θείον σκήνος του Σκηνώματος του Δεσπότου….».
908ηδ. Συ, Μάκρη, δέχη νέκρωσιν
και, εν τάφω τεθείσα,
ευκλεώς εξανίστασαι
τρίτην ημέραν, Ρίζα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός λέγει : « ….Νέκρωσιν η της ζωής Μήτηρ δέχεται και τάφω τεθείσα, μετά τρίτην ημέραν ευκλεώς εξανίσταται …»
908ηε. Οι ιεροί κηρύττουσι
ποιμένες τον Υψίστου
λόγον και οι φυλάττουσι
πιστοί τούτον, Κελλίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
908ηστ. «Τράπεζα(ν) άρτου της ζωής»
σε ωνόμασαν Προφήται,
«Νομοθεσίας αληθούς
πλάκας», προσέτι, Πύργε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
908ηζ. «Ζή σου το πνεύμα δια παντός»
Προαναγγελλομένη,
«η σαρξ» άνευ φθοράς «ταφής»,
Υπεραγιασμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Γερμανός Α΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (715-730 μ.Χ.) λέγει δια σε, Θεοτόκε : «Ζή σου το πνεύμα διαπαντός, και η σαρξ διαφθοράν ουχ υπέμεινε ταφής».
908ηη. Εσφραγισμένην τε πηγήν
και πύλην κεκλεισμένην
Προφήται σε ωνόμασαν,
ώ Κατακεκρυμμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
908ηθ. Εμεγαλύνθης, Φως, υπέρ
πάσας γυναίκας, θεία
χάριτι, δια του υπερφυούς
τοκετού σου, Αγία
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
909ηα. «Πάσα η δόξα» σου, Ωδή,
«εστί πεποικιλμένη
και εν χρυσοίς», Φως, «κροσσωτοίς»,
Κλείς, «περιβεβλημένη».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«Πάσα η δόξα της θυγατρός του Βασιλέως έσωθεν, εν κροσσωτοίς χρυσοίς περιβεβλημένη, πεποικιλμένη».
909ηβ. Το της ψυχής σου ένδυμα
πλήρες θείων χαρίτων.
Ο διάχρυσος ιματισμός
κοσμημάτων ποικίλων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
909ηγ. Εξήλθε, Ελπίς, ο σπείρων του
σπείραι….», Μαυροκεφάλου,
του Θείου Λόγου η σπορά
ήρξατο, Νους αστράπτον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
909ηδ. Κατανοούμεν οι πιστοί
κάμινον νοητήν σε.
Εν τη γαστρί σου ανέπλασεν
με ο Θεός, ώ Στύλε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Στην Εκκλησία μας υπάρχει ο εξής ψαλμός : «Σε νοητήν, Θεοτόκε, κάμινον κατανοούμεν οι πιστοί, ως γαρ παίδας έσωσε τρεις ο υπερυψούμενος, όλον με τον άνθρωπον εν τη γαστρί σου ανέπλασεν, ……»
909ηε. Άγαγε με, τιμή, προς σε,
Χάρισμα Αγιας Τριάδος.
Προς σε οδεύω ολοταχώς,
Κόρη, μακρά βιβάσθων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(μακρά βιβάσθων = με γρήγορο, μεγάλο βηματισμό).
909ηστ. «Διήνοιξεν» ο Κύριος
«το στόμα σου … εννόμως,
και εστείλατο τη γλώττη» σου
«τάξιν», Απολωλότων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(εστείλατο : εστόλισε)
«…Το στόμα αυτής διήνοιξε προσεχόντως και εννόμως, και τάξιν εστείλατο τη γλώσση αυτής».
909ηζ. Δώδεκα αι εντολαί Θεού
εν πλάκαις Μωυσέως,
δώδεκα και οι Απόστολοι
του Ιησού, Βρύσεως.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Βρύσεως : Άρτα, Σίφνος)
910ηα. Εγέννησας Υιόν Θεού,
Θεόν σεσαρκωμένον,
διό κηρύσση, Πάναγνε,
σύ Θεοτόκος, Ξένων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(εδώ το κηρύσση ή -ει = κηρύσσεσαι)
910ηβ. Ως προς την Χάριν μίμησις
η ψυχή σου, Μαρία,
του Υ ι ού σου, Φως, και ως
προς την φιλανθρωπίαν.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
910ηγ. Τρία εισί τα πρόσωπα
της Αγίας Τριάδος:
Πατήρ, Υιός και Άγιον
Πνεύμα, ώ συ Αγιάσου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
910ηδ Χρυσοπηγή, κηδεύσαι σε
Γεθσημανή χωρίω
εισί ηθροισμένοι, Ξένων, οι
Απόστολοι Κυρίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
Για την Κοίμησιν της Παναγίας ψάλλουμε εις την Εκκλησία : « Δήμος μαθητών ήθροισται εκ περάτων Γεθσημανή χωρίω, Μήτερ Θεού, κηδεύσαι το θεοδόχον σώμα σου».
910ηε Των Αποστόλων ο χορός,
ός ήν διεσπαρμένος
εν τη γη, συνηθροίσθη εν
Σιών, μακάρων Εύχος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
910ηστ Ήλθον πάντες Απόστολοι
πλην Θωμά εν Σιών, Κλεις
ίνα προπέμψωσι εκ γης
προς ουρανόν σε, Κόρη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Κάθισμα : «Αποστόλων ο χορός διεσπαρμένος εν τη γη συνηθροίσθη εν Σιών, ίνα προπέμψη από γης την Θεοτόκον προς τον Ύψιστον».
910ηζ Χαίρε ώ συ, Γεθσημανή,
τόπε ταφής Παρθένου,
ομού και ανακλίσεως
της ιδίας, ώ Έβρου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ψάλλουμε στην Εκκλησία μας : «Χαίρε Γεθσημανή το τέμενος το θείον της μόνης Θεοτόκου, εν ώσπερ ανεκλίθη απάντων η βασίλισσα».
910ηη Η του, Φως, εκτετέλεσται
Συμεών προφητεία,
η του Χριστού ρομφαία σην
διέδραμεν καρδίαν.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(= Επραγματοποιήθη, επληρώθη η προφητεία του Αρχιερέως Συμεών συμφώνως προς την οποίαν η διατρυπώσα ρομφαία το Σώμα του Χριστού θα διέσχιζε, θα διαπερνούσε την καρδιά της Παναγίας). Ρομφαία = πλατύ δίκοπο σπαθί.
«Φεύ! Του Συμεών εκτετέλεσται η προφητεία. Η γαρ ση ρομφαία διέδραμε, την εμήν καρδίαν, Εμμμανουήλ».
911ηα. Τριπλή εστίν η βύθισις
Κλείς, του βαπτιζομένου
εν κολυμβήθρα κατά το
Βάπτισμα, ώ Αιγαίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αιγαίου : Όλες οι Παναγίες, ήτοι Ναοί, Προσκυνήματα, Εικόνες της Παναγίας μας εις το ελληνικόν Αιγαίον πέλαγος.
911ηβ. Υπό των Προφητών, Ξανθή,
και εν τη Καινή Διαθήκη
Θεοτόκος κηρύσση συ,
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
911ηγ . Ημών ο βίος σύντομος,
ελάχιστος, ώ Μήλη,
ήλιος ανατέλλων, ός
μετά ολίγον δύει.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μήλη : )
(Μήλη, η, στα αρχ. = χειρουργικό εργαλείο για εξέταση τραυματικών κοιλοτήτων)
911ηδ. Συ Θεοτόκος Μαριάμ,
της αμαρτίας δείλι,
συ προφητεύη, Δέσποινα,
και συ ευαγγελίζη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
912ηα Φως, «ο Θεός τον άνθρωπον
έθετο εν Παραδείσω
τρυφής εργάζεσθαι αυτόν»,
Κλείς, «και φυλάττειν», Τείχος.
( =Ο Θεός δημιούργησε και έθεσε, τοποθέτησε τον άνθρωπο στον Παράδεισο της απαλότητος για να εργάζεται, να φροντίζει και να διαφυλάσσει τα μυστήριά του).
«Και έλαβε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον, όν έπλασε και έθετο αυτόν εν τω Παραδείσω της τρυφής εργάζεσθαι αυτόν και φυλάττειν» (Γενεσ. β΄15).
912ηβ Κατευθυνθήτωσαν ημών
τα έργα, Δεομένη,
προς ευαρέσκειαν Θεού,
ώ Κεχαριτωμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
912ηγ. «Ως χαρίεν έστι άνθρωπος
όταν άνθρωπος ή»
ο Έλλην ποιητής ημών
Μένανδρος έφη, Κόχη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=πόσο χαρούμενος είναι ο άνθρωπος, όταν είναι σωστός άνθρωπος)
912ηδ Ως χαρίεν έστι άνθρωπος
όταν άγιος ή,
επεί η Κλήσις πάντων ημών
εστί, Παρθένε, ταύτη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Πόσο χαρούμενος και ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος, όταν άγιος είναι, όταν καταστεί άγιος, επειδή αυτή είναι η υπό του Θεού Κλήσις του, δηλ. το επιτυγχάνειν το «καθ΄ ομοίωσιν» Θεού).
913ηα. Τω έτει διακοσιοστώ
τριακοστώ ο Ωριγένης
εκάλεσεν σε, Τρυπητή,
Θεοτόκον, Γύψενη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
913ηβ. Έλεγεν ο Διονύσιος
ο της Αλεξανδρείας :
«..τον σαρκωθέντα», Αυγή, «εκ της
Θεοτόκου Μαρίας..».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Κατά το έτος 250 μ.Χ. ο Διονύσιος ο Αλεξανδρείας έλεγε δια σε και τον Υιόν συ : «.. τον σαρκωθέντα εκ της Αγίας Παρθένου και Θεοτόκου Μαρίας..».
913ηγ Προφήται σε ωνόμασαν:
«Όρος τετυρωμένον»,
«το Όρος ό ευδόκησε
κατοικείν.. αυτώ ο Θεός».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«Όρος του Θεού, «όρος πίον», «το Όρος, ό ευδόκησεν ο Θεός κατοικείν εν αυτώ».
913ηδ. Οδίτης άνθρωπος ειμί
εν μέσω προβλημάτων,
Σταχυώτισσα, με στήριξον,
ώ άσμα των ασμάτων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Οδίτης άνθρωπος= οδοιπόρος)
913ηε. «Το σώμα σου … Παρθενικόν,
..αγνόν, …άγιον όλον
Θεού κατοικητήριον»,
ώ συ Απολωλότων»
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
( Ο Άγιος Γερμανός Α΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως λέγει δια σε Παναγία : «..Και το σώμα σου το Παρθενικόν, όλον άγιον, όλον αγνόν, όλον Θεού κατοικητήριον ……»).
913ηστ. Έμπλεως συ συνέσεως
βλέμματι, ομιλία,
και οργής, θυμού, λόγου πολλού,
ταραχής αλλοτρία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Συ, Παναγία, είσαι γεμάτη σύνεση στο βλέμμα και στην ομιλία, και ξένη προς την οργή, το θυμό, την φλυαρία και την ταραχή).
914ηα. Ο Γαβριήλ ομολογεί
θεόθεν απεστάλθαι,
ως επί Ζαχαρίου, Φως,
και επί σου, ώ Βράχε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Μέγας Αθανάσιος ο Αλεξανδρείας το 330 μ.Χ. έλεγε :«Και αυτός δε ο Άγγελος ορώμενος ομολογεί απεστάλθαι παρά του δεσπότου, ως επί Ζαχαρίου ο Γαβριήλ και επί της Θεοτόκου Μαρίας ο αυτός ωμολόγησε ..»
914ηβ. Έχω, Ελώνα, την ψυχήν
μου βεβορβορωμένην,
ίασαι ταύτην, πράττουσα
άνυε, Ευλογημένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(άνυε πράττουσα = μην αργείς).
914ηγ Χριστός εκ τάφου αναστηθείς,
τον θάνατον πατήσας
εδώρησε ανθρώποις την
Ζωήν, ώ Κασσωπίτρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κασσωπίτρα : Κέρκυρα, Άρτα)
914ηδ Θεός «χους» είπε τω Αδάμ,
«εί», θόμβε των σκοτίων,
«και εις χουν απελεύσει», ώ
Χωρίον των Χωρίων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
914ηε Κατήλθεν επί γης Χριστός
τον Αδάμ ίνα σώση,
ες Άδην κατελήλυθε
ζητών αυτόν, ώ Κόχη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
914ηστ «Τοις πάσι ανδάνειν χαλεπόν»
έλεγον οι αρχαίοι.
Αγάπην έδωκε ο Χριστός
και όμως εδέχθη χλεύη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
914ηζ «Φάρμακον καθαρτήριον
παθών και παθοκτόνος
εστί η νηστεία, Δέσποινα,
αλατόμητον Όρος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος έλεγε : «Η νηστεία είναι παθοκτόνος και φάρμακο καθαρτήριον των παθών, ποιεί δε γαλήνη εις τους λογισμούς ημών».
914ηη Έφη ο Ιησούς Χριστός :
«Αλλήλους αγαπάτε».
Σε «τον φιλέοντα φιλείν»,
η αρχαία ρήσις, Βάτε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
914ηθ «Πρώτος ο αναμάρτητος,
Κλεις, «τον λίθον βαλέτω»,
είπεν όχλω ο Κύριος,
ώ των μακάρων Εύχος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
914ηι «Καθαίρει τας του σώματος
αισθήσεις η νηστεία
και θανατώνει», Δέσποινα,
«πάσαν φιληδονίαν».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Πόντιος Μέγας Βασίλειος έλεγε :«Η νηστεία καταπραϋνει τις αισθήσεις του σώματος και θανατώνει την φιληδονία».
914ηκ «Ουδείς προφήτης», Δέσποινα,
«εν τη αυτού πατρίδι
δεκτός εστίν», Επήκοε,
της αμαρτίας δείλι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
915ηα Λόγω της ταπεινώσεως,
μόνη κατ΄ αληθείαν,
Μαρία, συ γνωρίζη ως
Θεοτόκος, Κυρία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
915ηβ Καθέδρα, αγαθότητος
δι΄ υπερβολήν, Κλείς, γίγνει
εύψυχος του Θεού ναός,
ώ αμαρτίας δείλι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
915ηγ Η κλήσις σου, Λιμνιώτισσα,
πίστιν αναδεικνύει
την σην και του Δημιουργού
το Σχέδιον τονίζει.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
915ηδ Η πρώτη Εύα ήνεγκε
τον θάνατον ανθρώποις,
και συ, η δευτέρα, ήνεγκας
την αφθαρσίαν, Κόρη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Ιωάννης Δαμασκηνός έφη : « Η πρώτη Εύα υπέπεσε σε παράβαση και ήλθε στους ανθρώπους ο θάνατος. Η δεύτερη Εύα, η Μαρία, υπηρέτησε τον Θεό και έφερε στον κόσμο την αφθαρσία».
915ηε Η κλήσις σου αγνότητα
και ταπεινοφροσύνην
και πίστιν και έτι ίδιον
ρόλον υπογραμμίζει.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(ίδιος =ιδιαίτερος)
Ο ίδιος ρόλος και αποστολή της Παναγίας ήτο η Γέννησις του Θεανθρώπου.
915ηστ Πρότυπον εί συ, Τρουλωτή,
πίστεως και ελπίδος.
Μητέρα, Ακτίς, κατέστης συ
του Χριστού, ώ συ κλείθρον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
915ηζ Πύλην σε προηγόρευσεν
Παρθένε, είς Προφήτης,
δι΄ ής διήλθεν, Κλείς, ουδείς
ει μη ο Χριστός, Κρήνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
915ηη Εκ γυναικών υπήρξας συ
Φως, η προνομιούχος
εκ του Θεού και έτεκες,
Ομπλού, τον Χριστόν, Ρόδον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ρόδον το αμάραντον : Πειραιάς, Μύκονος)
915ηθ Και μέγα και παράδοξον
το σοι, Κλωτά, υπάρχον :
η σωτηρία των ψυχών
δια σου γέγονε, Χάρου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χάρου : Λειψοί)
915ηι Η Κλήσις σου προβάλλει, Ηώ,
την μείζονα σου θέσιν
εντός της Εκκλησίας, Φως,
Δακρυοαναιρέτι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
915ηκ Θανάτου αιτία, Σουμελά,
η Εύα τοις ανθρώποις.
ζωής αιτία, Κρεμαστή,
συ, τοις ανθρώποις.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Επιφάνιος Κύπρου λέγει : « Η μεν Εύα έγινε αιτία θανάτου στους ανθρώπους, η δε Μαρία αιτία ζωής, διότι δι΄ αυτής γεννήθηκε η ζωή μας, ο Χριστός».
915ηλ Νεφέλη εί συ φωτεινή,
η το φως, Κρήνη, εκ του
Φωτός κυοφορήσασα,
ώ Παναγιά Δευτέρου.
915ημ Αγία εί συ Τράπεζα,
η Κιβωτός διαθήκης,
η Μήτηρ συ του Ιησού,
βουλής Θεϊκής Μύστι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
915ην Κλείς, της αγνής λοχείας σου
τύπον, ώ Δερματούσα,
πυρπολουμένη έδειξεν
βάτος άφλεκτος, Προύσα.
915ηξ Έμεινας άφθορος μετά
την κύησιν, ώ Ξένων,
συ τον Χριστόν εγέννησας
ασπόρως, η Παρθένος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
915ηο « …..Χοϊκής αναλύσεως
αλλότριον το σώμα»
σου, Σαραντασκαλιώτισσα,
ώ ανύστακτον όμμα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Γερμανός Α΄ Πατριάρχης Κων/πόλεως λέγει δια την Κοίμησιν και την Μετάστασίν σου, Παναγία : « …χοϊκής αναλύσεως αλλότριον (το σώμα σου) ..».(..το σώμα παρέμεινε στον τάφο άφθαρτο, ακέραιο, παντελώς ξένο προς τη φθορά).
915ηπ Εκλύτρωσόν με εκ παθών
ψυχοφθόρων, ώ Μάννα,
Στάμνε ορθέ φέρων, Χριστόν,
Αθανασίας μάννα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(ο στάμνος, αρχ. = η στάμνα)
915ηρ Παρθένε, τέτρωσαι δεινώς,
σπαράσσονταί σου σπλάχνα,
την του Υιού σου άδικον
σφαγήν βλέπουσα, Άσμα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«Τέτρωμαι δεινώς και σπαράττομαι τα σπλάχνα, Λόγε, βλέπουσα την άδικον σου σφαγήν, έλεγεν η Πάναγνος εν κλαυθμώ».
(= Τραυματίζομαι βαριά και σπαράσσονται τα σπλάχνα μου, Υιέ του Θεού, καθώς βλέπω την άδικη σφαγή σου, έλεγε με κλάματα η Πάναγνη Παναγία)
916ηα. Οι κήρυκες της
πίστεως
ημών της Ορθοδόξου
εκ πάλαι ονομάζουσι σε,
Παρθένε, Θεοτόκον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο ιερός Θεοδώρητος (436 μ.Χ.) λέγει : «..των πάλαι και πρόπαλαι της ορθοδόξου πίστεως κηρύκων κατά την Αποστολικήν παράδοσιν Θεοτόκον διδαξάντων ονομάζει και πιστεύει την του Κυρίου μητέρα..».
916ηβ. Μη αποσκήπτουσιν εις με
βέλεα πάντες τρίτοι,
γενού ασπίς μου εν παντί
χρόνω, ώ συ Προπύλη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
916ηγ. Υπό Κυρίου, ός εν σοί
Παρθένε, ενσαρκώθη
την Χάριν και την Δύναμιν
συ ενεδύθης, Κόρη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Σολομών έφη : «Ισχύν και ευπρέπειαν ενεδύσατο».
916ηδ. Εξήντα ετών, το ελάχιστον,
ήτο η Ελισάβετ,
όταν αύτη συνέλαβε
τον Ιωάννην, Φάρε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
920ηε Σου, Θεοτόκε, κύησιν
θαυμαστοίς η Ελένη
την του Κυρίου μνήμασι
κατακοσμεί, ώ Ξένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Παμφίλου Ευγένιος (320 μ.Χ.) λέγει : «Διό δη βασιλίς η θεοφιλεστάτη (Ελένη) της Θεοτόκου την κύησιν (ήτοι την Βηθλεέμ) μνήμασι θαυμαστοίς κατακοσμεί».
(Η βασιλίς -ίδος =η βασίλισσα)
917ηα Εί τις σε Θεοτόκον ου,
Μαρία, υπολαμβάνει,
ούτος άνευ θεότητος
έστιν, ώ Μακρυμάλλη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μακρυμάλλη : Ψαχνά Ευβοίας)
Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος (370 μ.Χ.) λέγει : « Ει τις ου Θεοτόκον την Μαρίαν υπολαμβάνει, χωρίς έστι της θεότητος».
917ηβ. Απάλλαξόν με, ώ Παθών,
εκ πολλών ερινύων
εσκηνωμένων εν νοϊ
μου, ώ αγλαόν σκήπτρον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
( ο νους, δοτ. νώ ή νοϊ)
917ηγ. Έλεγεν ο Γρηγόριος
ο Νεοκαισαρείας :
συ Θεοτόκε ανέπεμπες
ωδήν της προφητείας.
Μήτερ, σώσον τα τεκνα σου.
Ο Άγιος Γρηγόριος, επίσκοπος Νεοκαισαρείας είπε : «…Θεοτόκος ανέπεμπεν
ωδήν της προφητείας …».
917ηδ. Συ, μέγα ανοικτήριον,
τούτο του Παραδείσου,
ώ συ το κατοικήριον
του Πνεύματος του Αγίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
918ηα. Θεολόγος Γρηγόριος
προς Έλληνας εις λόγον
σε ονομάζει, Κρεμαστή,
«Παρθένον Θεοτόκον».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος (370 μ.Χ.) στον α΄ λόγο του περί Υιού, προς τους Έλληνας, γράφει : «Πού γαρ εν τοις σοις έγνως Θεοτόκον Παρθένον ;».
918ηβ. Ημών ασθενών των ψυχών,
τα σώματα, ώ Γέννας,
γίγνονται θηλυνόμενα,
ώ σωτηρίας Γέρας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Σωκράτης (496 π.Χ.-399 π.Χ.), αρχαίος Έλλην φιλόσοφος έλεγε : «Των σωμάτων θηλυνομένων και αι ψυχαί πολύ ασθενέστεραι γίγνονται».
918ηγ. «Κιβωτόν ..αγιάσματος»
σε ωνόμασαν Προφήται,
«εις την οποίαν …Κύριος
αναπαύεται», Ωδίνες.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«Κιβωτός του αγιάσματος, εις την οποίαν αναπαύεται ο Κύριος».
918ηδ. «Πρεσβεύουσαν υπέρ ημών
έχομεν την Μαρίαν
Παρθένον Θεοτόκον» και
Απείρανδρε, «Αγίαν».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Απείρανδρος = η άπειρη από άνδρες)
Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος (400 μ.Χ.) λέγει : «Έχομεν γαρ και ημείς την Αγίαν Παρθένον Θεοτόκον Μαρίαν πρεσβεύουσαν υπέρ ημών..»
918ηε. Ο Πρόκλος ονομάζει σε,
Αγνή, «της παρθενίας
αμόλυντον κειμήλιον»,
ανθέ καρποφορίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Πρόκλος ονομάζει την Παναγία : «της παρθενίας αμόλυντον κειμήλιον»
918ηστ. Η ωραιότης της ψυχής
σου εστί, Ηώ, συγκειμένη
εξ έργων αγαθών, Τρανή,
και λόγων θείων, Ξένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
918ηζ. Μου η ψυχή, Χρυσοπηγή,
ώδευε επί τα χείρω.
Πορείαν ήλλαξε και νυν
πορεύη επί … βελτίω.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χρυσοπηγή : Καπανδρίτι, Σκύρος, Σκήτη Κοζάνης)
(πορεύη ή -ει επί … βελτίω = πορεύη ή -ει επί τα βελτίω = βελτιώνεται, ακολουθεί τον ορθό, τον χριστιανικό δρόμο)
918ηη Πρέπει συ παν εγκώμιον,
Μαρία, Μυροβλύτι,
παν έπαθλον, πας στέφανος,
αίνοι πάντες και ύμνοι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μυροβλύτισσα ή στα αρχαία Μυροβλύτις : εικών εν Αγίω Όρει). Η Μυροβλύτις -ιδος, κατά το : η Προστάτις, η Ευεργέτις κ.λ.π.
918ηθ. Ο Ιησούς μετάρσιον
το τίμιόν σου σώμα
εκ τάφου ανεβίβασεν
εν ουρανώ, ώ Χώρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
918ηι. Μικρά εισήλθες εν ναώ,
ετών τριών, Φως, ήσθα,
δώδεκα διηκόνησας
τω Θεώ έτη, Αγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
919ηα. «Φρικτόν οικονομίας ιστόν»
Πρόκλος σε ονομάζει
«εν ώ ο της ενώσεως
χιτών αρρήτως υφάνθη».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Άγιος Πρόκλος : πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, μαθητής του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου.
919ηβ. Ώ Θάλασσα αδιάβατε,
αεί συ αμφιθάλλεις,
ημάς τους δούλους του Θεού
πάντοτε αμφιθάλπεις.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
919ηγ Ώ Τριχερούσα Παναγιά
εικόνι εν Κοζάνη,
και εν τη Χιλανδαρίου, Κλείς,
Μονή Ιερά, ώ Λάχνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
919ηδ. «Εύψυχον βάτον φύσεως»
ο Πρόκλος σε ονομάζει
και «λογικόν παράδεισον
δευτέρου Αδάμ», ώ Μαύρη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μαύρη : Λέρος)
919ηε. Διά την προδοσίαν του
Χριστού, ώ Παναγιούδα,
τριάκοντα αργύρια
έλαβεν ο Ιούδας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
919ηστ. Σε οι Προφήται ωνόμασαν :
«άρμα», ώ συ Παλίνου,
«του Θεού μυριοπλάσιον
χιλιάδες ευθηνούντων».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=άρμα του Θεού, το οποίο οδηγούν χιλιάδες αγγελικές δυνάμεις).
919ηζ. «Ψυχή τε και» τω «σώματι»,
Πανάχραντε, «ανήλθες,
μετά την Κοίμησιν εις τα
Ουράνια, Ωδίνες.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Κάθισμα : « Εις τα ουράνια, μετά την Κοίμησιν, ανήλθες Πανάμωμε, ψυχή τε και σώματι».
919ηη Συ πρέπει ύμνος και ψαλμός,
άσμα και μελωδία,
εγκώμιον, μελώδημα,
ωδή και νυκτωδία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
919ηθ. Ο Άγιος Πρόκλος, Φρόκαλα,
«Παστάδα», σε ονομάζει,
«εν ή ο ενυμφεύσατο
Λόγος την σάρκα», Μάκρη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
919ηι. Η Χάρις κοσμημάτων σου
εστί, Ηώ, βαθυτέρα,
την μακαρίαν σου ψυχήν
κοσμεί, Αγιωτέρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
919ηκ. Την «μόνην γέφυρα Θεού
προς» τους «ανθρώπους» Πρόκλος
σε ονομάζει, Δέσποινα,
ώ συ Αγίου Όρους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
919ηλ Οποίον βάθος, Ιερά,
επέδειξε ο Υιός σου,
Τοπλού, φιλανθρωπίας Του
δια της Σταυρώσεώς Του !
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
919ημ Οποίον, ώ Παντάνασσα,
βάθος αβυσσαλέον
επέδειξεν ο Ιησούς
ταπεινώσεως, Έβρου !
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
919ην Οποίον βάθος, Σουμελά,
επέδειξε ο Υιός σου
δια της Σταυρώσεως Αυτού
μακροθυμίας, Πόνου !
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
920η. Σε, την Μητέρα του Χριστού,
Γρηγόριος ο Νύσσης,
«Θεομήτορα» ωνόμασε,
θεϊκής βουλής Μύστι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης ήτο αδελφός του Αγίου Μεγάλου Βασιλείου. Ολόκληρη η οικογένειά του, από την Καισάρεια της Καππαδοκίας, ήτο ποντιακής καταγωγής και κατέστη όλη η οικογένεια αγία. Γονείς τους Ο Άγιος Βασίλειος και ο Γρηγόριος ο επίσκοπος Νύσσης είχαν ευσεβείς γονείς. Αυτοί ήσαν ο Βασίλειος και η Εμμέλεια. Το ζεύγος αυτό (Βασίλειος και Εμμέλεια) είχε αποκτήσει τέκνα μεταξύ των οποίων ήσαν : ο Βασίλειος (άγιος Μέγας Βασίλειος), ο Γρηγόριος (Άγιος Γρηγόριος, επίσκοπος Νύσσης), ο Πέτρος (Άγιος Πέτρος, αρχιεπίσκοπος Σεβαστείας) και η Μακρίνα (Οσία Μακρίνα, Μοναχή και Ηγουμένη). Όλα τα μέλη της οικογένειας αυτής έγιναν άγιοι. Ο Βασίλειος (πατήρ) ήτο ιερεύς και διδάσκαλος και διεκρίνετο για την προς τον Χριστόν πίστιν του. Εσφαγιάσθη και κατέστη άγιος. Η Εμμέλεια (μήτηρ) διεκρίνετο δια την αφοσίωσίν της στο πνεύμα της χριστιανικής διδασκαλίας και εξέπνευσε ησύχως στο μοναστήριο, εις το οποίο μοναχή και ακολούθως ηγουμένη ήτο η θυγατέρα τους Μακρίνα. Η ιδία (Εμμέλεια μήτηρ) κατέστη αγία λόγω του χριστιανικού βίου της και της πίστεώς της και εορτάζεται την 30η Μαίου.
Ο Άγιος Μέγας Βασίλειος, είς εκ των τριών Ιεραρχών, εορτάζεται την 1η Ιανουαρίου.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο επίσκοπος Νύσσης εορτάζεται την 10η Ιανουαρίου. Ο Άγιος Πέτρος, αρχιεπίσκοπος Σεβαστείας εορτάζεται την 9η Ιανουαρίου. Η Αγία Μακρίνα, αρχικώς Μοναχή, ακολούθως Ηγουμένη, εορτάζεται την 19η Ιουλίου.
25-11-2025
