Γράφει ο Ευστάθιος Λαμπριανίδης
921ηα Εί είημεν, Συντριανή,
ημείς πλήρεις υγείας,
ουδόλως, Μάννα, αν ίοιμεν
εγγύς της Εκκλησίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Συντριανή : Κως)
(Μάννα : )
(Μάννα των παίδων : Κύπρος)
(Μάννα = η εξ ουρανού τροφή)
(= Όσο είμεθα υγιείς, Παναγία, δεν εισερχόμεθα εντός των ναών προς εκκλησιασμό. Μόλις όμως βρεθούμε σε δεινή θέση, εξ ιδιαιτάτου λόγου (μείζον ζήτημα υγείας δικό μας ή πλησιεστέρου-πλησιεστάτου οικείου μας προσώπου, απώλεια ιδιαιτάτου, προσφιλεστάτου συγγενικού μας προσώπου), τότε «κατασκηνώνουμε» εντός των ναών, ζητώντας την συνδρομή και τη στήριξή σου. Όσο είμεθα υγιείς, Παναγία, δεν εκκλησιαζόμαστε για να σε ευχαριστήσουμε για την υγεία που μας δίνεις πλουσιοπάροχα. Σε ενθυμούμεθα σε ώρα ανάγκης, κινούμενοι από ιδιοτέλεια. «Ανάγκα και Θεοί πείθονται».
921ηβ. Τας θυγατέρας πάσας τας
εις δύναμιν και πλούτον
ισχυράς υπερήρας συ
ώ αγλαόν συ σκήπτρον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Υπερήρας = υπερέβης, ξεπέρασες)
«Πολλαί θυγατέρες εκτήσαντο πλούτον, πολλαί εποίησαν δύναμιν. Συ δε υπέρκεισαι και υπερήρας πάσας».
921ηγ. Συ : «Θεομήτωρ», Δέσποινα,
κατά το «Θεοπάτωρ»,
ό αποδίδεται Δαυίδ
τω Προφήτη, Αγιάσου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης ονόμασε την Παναγία «Θεομήτωρ» κατά το «Θεοπάτωρ», το οποίο αποδίδεται στον προφήτη Δαυίδ.
921ηδ. Παρά των υμνογράφων και
Πατέρων των αρχαίων
Κυρίου ήτο προπάτωρ ο
Δαυίδ, σάρκα, Αγγέλων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
921ηε. Ημάρτομεν πάντες ημείς
πλην μόνης Θεοτόκου.
Η Θεοτόκος έλαβε
Χάριν πλείονα, Όρους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο ιερός Αυγουστίνος (400 μ.Χ.) λέγει : «Πλην μόνης της Θεοτόκου πάντες οι λοιποί ήμαρτον, κατά το, εάν είπωμεν ότι αμαρτίαν ουκ έχομεν, ψευδόμεθα. Μόνη, γαρ, η Θεοτόκος πλείονα έλαβε χάριν».
921ηστ Παρθένε, ουκ εκράτησε
σε νέκρωσις και τάφος,
προς την ζωήν μετέστησε
σε ο Χριστός, Αγιάσου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Απολυτίκιον και Κοντάκιον εορτής Κοιμήσεως και Μεταστάσεως της Παναγίας : « την … Θεοτόκον …τάφος και νέκρωσις ουκ εκράτησεν, ως γαρ Μητέρα, προς την ζωήν μετέστησε ο μήτραν οικήσας αειπάρθενον».
921ηζ Ω εν Σχοινούση Ακαθή,
εξ Ακαθίστου Ύμνου,
ώ Αγκαράθου Παναγιά
εν πόλει Ηρακλείω.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
922ηα «Ου τοι συνέχθειν έφυν», Κλεις,
αλλά συμφιλείν» έφη
ο αρχαίος Έλλην ποιητής,
ο Σοφοκλής, Καμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο αρχαίος Έλλην τραγικός ποιητής Σοφοκλής είπε : «Ου τοι συνέχθειν, αλλά συμφιλείν έφυν». (=Δεν γεννήθηκα για να μισώ, αλλά για να αγαπώ).
922ηβ Δια των Εισοδίων σου
εν τω ναώ, Ασίνου,
ποία υπήρξεν εν αυτώ,
Καλέ, η διαβίωσίς σου;
Μήτερ,σώσον τα τέκνα σου.
(Ασίνου : Κύπρος)
(Καλέ : Ιεράπετρα Κρήτης)
922ηγ. «Βασιλεύς επεθύμησε
του κάλλους σου», Μαρία,
εν σοι, Αρχαία, εσκήνωσε,
Φοβερά Προστασία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«Βασιλεύς επεθύμησε του κάλλους σου……»
(Βασιλεύς =ο Ιησούς)
(=Ο Χριστός θαύμασε, το κάλλος της ψυχής σου, τα ψυχικά σου χαρίσματα και εσκήνωσε και μεγάλωσε στην κοιλιά σου, Παναγία)
922ηδ. «Ενώσεως των φύσεων
εργαστήριον» έτι
ο Άγιος Πρόκλος, Λαμπηδών,
σε ονομάζει, Σκέπη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
Ο Άγιος Πρόκλος σε ονομάζει « εργαστήριον ενώσεως των φύσεων », δηλαδή εργαστήριο συνενώσεως θείας και ανθρώπινης φύσεως.
922ηε. Ο τάφος σου κηρύσσει την
ταφήν σου, ώ Γυναίκα,
και την μετά του Σώματος
Μετάστασίν σου, Ελαία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γυναίκα αναμάρτητη : )
Τροπάριον : «Ο τάφος σου κηρύττει, Πανάμωμε, την ταφήν σου και την μετά του Σώματος, προς ουρανούς νυν Μετάστασιν».
922ηστ. Συ εί η τεκούσα τον Χριστόν,
τουτέστι : Θεομήτωρ.
Συ εί η τεκούσα τον Θεόν,
Θεοτόκος, ώ Κρίνον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Θεοτόκισσα : Τήλος)
922ηζ Νικήτρια των απασών
γενεών επερχομένων
και των προ σου, Βουρλιώτισσα,
συ ανεδείχθης, Ξένων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
922ηη Διεκρίθης δια το ύψος και
το βάθος και το πλάτος
των αρετών σου, Άνασσα,
της αφθαρσίας άνθος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
922ηη Απάντων συ λαμπρότητι
Τελένδου, υπερέβης,
τόσον, όσον ο ήλιος
αστέρων υπερέχει.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
922ηθ. Μαρία, ου παυσόμεθα
ημείς πάντες καλούντες,
σε Θεοτόκον, Πρέσβειρα,
αλόχευτοι Ωδίνες.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Ιουλιανός έλεγε : «Θεοτόκον δε υμείς ου παύσεσθε την Μαρίαν καλούντες».
922ηι. Διάλυσον τα κυκλώματα
πάντα της μαστρωπείας
και πάντα τα της παιδικής,
Χρυσή, πορνογραφίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
923ηα Η εργασία ουκ εστίν
εκ Θεού τιμωρία,
ώ Σεντουκιώτισσα, εστίν
εντολή και ευλογία.
Μήτερ, σώσον τα τεκνα σου.
(Σεντουκιώτισσα : Χελιδόνι Ηλείας)
923ηβ Εν τω ιδρώτι του φαγείν….
προσώπου σου τον άρτον ..»,
Βραβείον, είπεν τω Αδάμ
ο Ύψιστος, ώ Κάσου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(….εν ιδρώτι του προσώπου σου, λύπαις και πόνοις, φαγείν τον άρτον σου…» (Γένεσ. 3, 17-19).
923ηγ «Εργάζεσθαι Παράδεισον»,
Λιχάδα, «και φυλάττειν»
τω Αδάμ είπεν ο Θεός,
Μαρία Παμφιλτάτη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«… Και έθεσε αυτόν (τον Αδάμ εν τω Παραδείσω. εργάζεσθαι αυτόν και φυλάττειν…» (Γένεσ. β΄ 15)
923ηδ Θρηνούσα, εργαζόμεθα
προς το κατευθυνθήναι
προς ευαρέσκειαν Θεού
ημών τα έργα, Κήπε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
923ηε. Η Γέννησις, δια τον Θεόν,
Υιού ομοουσίου
εστί προέλευσις υπό
Πατρός μόνον, Κουρίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Ο Χριστός είναι Θεάνθρωπος, ήτοι και Θεός και άνθρωπος. Η θεότητα του Χριστού προκύπτει εκ της προελεύσεώς του εκ του Πατρός μόνον, όχι και εκ σου, της μητρός του, Παναγία).
923ηστ Σε, την εν τη Ιερουσαλήμ
ταφείσα, Κλεισουργίων,
Κύριος μετατίθησι
εις τα Άγια των Αγίων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Άγια των Αγίων = η Βασιλεία των ουρανών)
Ο υμνογράφος Δαμασκηνός γράφει : «Την εν Σιών Θεοτόκον….ταύτην εις τα Άγια των Αγίων …..Χριστός μετατίθησι ….».
923ηζ. Η Γένεσις, Πελεκητή,
εστί η Δημιουργία.
Γέννησις, δια τα σώματα,
υπόστασις η ομοία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
923ηη Ορώσα συ, Καισαριανή,
το Πάθος του Κυρίου
εξ οφθαλμών σου, Αψιούς, πηγαί
ανέβλυζον δακρύων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Καισαριανή : Ρόδος)
(Αψιούς : Κύπρος)
923ηθ «…Ως λέων ωρυόμενος»,
Κλαυθμώνος, «και αρπάζων
ήνοιξαν επ΄ εμέ αυτών
το στόμα….», ώ συ Κάστρου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Δαυίδ είχε πει για το Πάθος του Ιησού : « ..Ήνοιξαν επ΄ εμέ το στόμα αυτών ως λέων αρπάζων και ωρυόμενος…». (Ψαλμ. ξη΄ (18) 10, 21-22).
923ηι «Εκύκλωσάν με κύνες», οί
«μου ώρυξαν τας χείρας»,
Φως, «και τους πόδας», Τρυπητή,
ώ Άρνησι κακίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα μου.
(=Με περικύκλωσαν πολλά αγριόσκυλα, τα οποία με κατασπάραξαν. Με τις άγριες δαγκωματιές τους μου κατατρύπησαν όλο μου το Σώμα : Με τραύματα στο κεφάλι μου από τον ακάνθινο στέφανο, με τραύματα στο στήθος μου εκ της λόγχης, με ορύγματα – τρυπήματα στα χέρια και τα πόδια μου από τα πασσαλόκαρφά τους).
Έτι ο Προφήτης Δαυίδ προείπε :«…Ότι εκύκλωσάν με κύνες πολλοί,…ώρυξαν χείρας μου και πόδας, αρίθμησαν πάντα τα οστά μου..» Ψαλμ. ξη΄(18) 10, 21-22.
923ηκ Υπέφερες συ τρόπω, Ωδή,
απεριγράπτω, Δέξα,
καθώς εκ των πληγών Αυτού
έρρεε, Ελπίς, το αίμα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
923ηλ Μετά τον θάνατον Χριστού
εκέντησαν δια λόγχης
πλευράν Αυτού και έρρευσε
αίμα και ύδωρ, Κόγχη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
923ημ Συνέλεξας το αίμα Αυτού
προσέτι και το ύδωρ,
ά έρρεον εκ της πλευράς
αυτού, Θεογεννήτορ.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
924ηζα Έλαβες, ούτω, ως κοινήν
ημών περιουσίαν
την νέαν και σωτήριον
πηγήν αθανασίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
924ηβ «..Εν τόπω, όπου ο Χριστός»
Καθρέπτη, «εσταυρώθη,…..
μνημείον ήν καινόν, εν ώ
ουδέπω ουδείς ετέθη».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«Ήν δε εν τω τόπω, όπου εσταυρώθη (ο Χριστός) κήπος, και εν τω κήπω μνημείον καινόν, εν ώ ουδέπω ουδείς ετέθη». (Ιωάν. Ιθ΄ 41)
924ηγ. Τιμώμεν τε γεραίρομεν
και ψάλλομεν εν ύμνοις
και άσμασι την ένσωμον
Μετάστασίν σου, Ρύστι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
924ηδ Δύο αι φύσεις του Ιησού
Χριστού, ώ Παυσολύπη.
Η μία εστίν η θεϊκή,
ετέρα η ανθρωπίνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
924ηε. Η θεία φύσις του Χριστού
εκ του Πατρός του άχρονος.
Η ανθρωπίνη υπό σου,
εκ σαρκός σου, ώ Ρόδον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(άχρονος = εκτεινόμενος εις την αιωνιότητα).
924ηστ. Ο Λόγος του Θεού λαβών
την ανθρωπίνην φύσιν,
εν σαρκί εσταυρώθη τε
ετάφη και ανεστήθη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Υιός και Λόγος του Θεού, Λόγος του Θεού = ο Χριστός)
924ηζ. «Ο τάφος» σου «έστηκε κενός,
μέχρι και δεύρο», Πάθους,
«μαρτυρούμενος…μαρτυρών
την Μετάστασιν», Πάλου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Ανδρέας Κρήτης έφη : «Ο τάφος γάρ έστηκε μέχρι και δεύρο κενός, μαρτυρούμενος και μαρτυρών την Μετάθεσιν».
(Μετάθεσις= Μετάστασις)
924ηη. Εις των Αγίων τα Άγια,
Απείρανδρε, εισήλθες,
κλίμακα ποίαν αρετών
θαυμαστήν συ ανήλθες ;
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Απείρανδρος : )
(απείρανδρος : η μη γνωρίζουσα από άνδρες)
924ηθ. Η θεία φύσις του Χριστού
απαθής και ακεραία
παρέμεινεν, Βουρλιώτισσα,
ώ συ, Καπνικαρέα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέγει : «Δεν σταυρώθηκαν οι δύο φύσεις του Χριστού. Ο Λόγος του Θεού έλαβε ανθρώπινη φύση, γεννήθηκε σάρκα, έπαθε με σάρκα, πέθανε με τη σάρκα, ενώ έμεινε απαθής η θεία φύσις του».
925ηα. Χριστός, Φως, δημιουργικώς,
ασπόρως συνελήφθη,
και όχι, Γουρνά, σπερματικώς,
δωδεκάτειχε πύλη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γουρνά : Μικρά Ασία)
Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος είπε: « Ο Χριστός συνελήφθη δημιουργικώς και όχι σπερματικώς, δηλαδή με την δημιουργική ενέργεια του Παναγίου Πνεύματος».
925ηβ. «Ηλικία και χάριτι
προέκοπτες», Ελαία,
«.. ναώ» ο Ευαγγελιστής
Λουκάς λέγει, Ωραία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ευαγγελιστής Λουκάς : «(Η Θεοτόκος) …. προέκοπτεν ηλικία και χάριτι εν ναώ»
(Ελαία : Σύμη)
(Ωραία κηπουρός : )
925ηγ. «Τον τάφον σου οι
Απόστολοι
ανοίξαντες», Γη, «εύρον
κενόν, … σινδόνα φέροντα
μόνην», μακάρων Εύχος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γη των πράων : )
Συναξάριον : «Οι Απόστολοι ανοίξαντες τον τάφον εύρον τούτον κενόν του Αγίου Σώματος, μόνην δε την σινδόνα φέροντα, παραμύθιον μείνασα και της μεταθέσεως αψευδές μαρτύριον».
925ηδ. Κλωτά, αψευδής απόδειξις
της Μεταστάσεώς σου
η υπάρχουσα σινδών σου εντός
του τάφου σου, Θεόφρον.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Βλέπε προηγούμενον Συναξάριον : «….(η σινδών σου) παραμύθιον μείνασα και της Μεταθέσεως αψευδές μαρτύριον».
(Μετάθεσις=μετατόπισις, μετάβασις, μετάστασις)
(εδώ, μετάθεσις = Μετάστασις)
925ηε. Εξεικονίσθη τέλειον
άμα τη αυτού συλλήψει
βρέφος, Γιαλούσα, ο Χριστός,
αμαρτωλών Εγγύησι.
Μήτερ, τα τέκνα σου.
Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος έφη: «Ο Χριστός ευθύς αμέσως με την σύλληψιν εξεικονίσθη τέλειον βρέφος». Εξηγώ : Ο Χριστός, συγχρόνως με τον Ευαγγελισμό Του (25η Μαρτίου), παρουσιάστηκε με τη μορφή τέλειου, ολοκληρωμένου μικρού, πολύ μικρού, βρέφους εντός της κοιλίας της Παναγίας και μεγάλωσε εντός αυτής, μέχρι την θεϊκή Γέννησή του, ύστερα από εννέα μήνες ακριβώς, 25 Μαρτίου (εορτή Ευαγγελισμού – 25 Δεκεμβρίου (εορτή Γέννησης του Χριστού)).
925ηστ. Γρηά, εξεδηλώθησαν
εν βάθει της ψυχής σου
τα του Αγίου Πνεύματος
χαρίσματα, Παλίνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γριά ή Γρηά Παναγιά : Μύκονος)
925ηζ. Ολόκληρος, ως άνθρωπος,
σαρκί εμψυχωμένη,
υπήρξεν άμα ο Χριστός
τη αυτού συλλήψει, Σκέπη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος είπε : « Ο Χριστός με τη Σύλληψή του υπήρξε ολόκληρος άνθρωπος, είχε δηλαδή σάρκα εμψυχωμένη με ψυχή λογική και νοερά, αυξανόταν με την πάροδο του χρόνου, όμως το σώμα εξεικονίσθη αμέσως».
925ηη. Σε, «θνήσκουσα» ο Ύψιστος
«συν τω Υιώ εγείρη
διαιωνίζουσα», Καλού,
ώ συ Χαριτοβλύτι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Κοσμάς ο Μελωδός έφη: Ο Θεός «…..την Παρθένον θνήσκουσα συν τω Υιώ εγείρη διαιωνίζουσα».
925ηθ. Συ, Μαρία, συνέλαβας
τον Ιησούν ασπόρως,
εβάστασας το έμβρυον
και εγέννησας αφθόρως.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος έφη : «Η Παναγία συνέλαβε ασπόρως, εβάστασε το έμβρυον απόνως και εγέννησε αφθόρως. Έτσι μιλούμε για το αειπάρθενο της Θεοτόκου. Ήταν Παρθένος προ του τόκου, κατά τον τόκον και μετά τον τόκον».
925ηι. «Έφερον εις …. Παράδεισον …
το σώμα σου», ώ Πύλη,
«αι των Αγγέλων στρατιαί …..
εν» πλήρει «ευφροσύνη».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Επουράνιος Πύλη : )
Κάθισμα : «Αι των Αγγέλων στρατιαί ….εν ευφροσύνη έφερον το τίμιον εις τον Παράδεισον Σώμα σου».
925ηκ «Τοις λόγοις ποίησον ζυγόν ……
..τω στόματι σου θύραν…»
είπε, Ευσχήμων, σοφός Σειράχ,
των θνητών Παρρησία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο σοφός Σειράχ είπε : «Τοις λόγοις σου ποίησον ζυγόν και σταθμόν και τω στόματί σου θύραν και μοχλόν». (= Στα λόγια σου βάλε ζύγι και σταθμά, μετάλλινα βάρη ζυγαριάς, και στο στόμα σου βάλε πόρτα και σύρτη».
925ηλ Ο Κύριος τριήμερος
εκ τάφου εξανέστη,
ως εκ του κήτους Ιωνάς
τριήμερος εξεμέσθη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(εξεμέσθη = βγήκε, απεβλήθη εκ του στόματος)
(κήτος= μεγάλο ψάρι, εν είδει φάλαινας)
925ημ «Ουδείς Προφήτης, Βυτουμά,
εν τη αυτού πατρίδι,
Σελήνη, δοξασθήσεται»,
ώ Ανύμφευτε Νύμφη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Βυτουμά : Μετέωρα)
926ηα. Θυμίαμα, προ αιώνων συ
ήσθα προορισμένη
και εξ απασών των γενεών
συ ήσθα εκλεγμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Νεκτάριος εις το έργον του : Περί της Υπεραγίας Θεοτόκου, λέγει : « Η Παρθένος αυτή ήταν προορισμένη προ αιώνων και εκλεγμένη από όλες τις γενεές για να γίνει Μητέρα του Θεού…»
926ηβ Ελθόντες εκ περάτων οι
φωτοειδείς οι Πύργοι,
προς Σιών παρεγένοντο
κηδεύσαι σε, ώ Νίκης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Οι από τα πέρατα της γης, μακρινοί Απόστολοι, πλην του Θωμά, ήλθον στα Ιεροσόλυμα, για να παρευρεθούν στην κηδεία σου, Παναγία).
Ο Απόστολος Θωμάς δεν παρίστατο εις την κηδεία της Θεοτόκου.
926ηγ. Εκ των Αγίων μόνη συ,
Μαρία, ως Θεοτόκος,
υμνή, δοξάζη, ευλογή
και προσκυνή, ώ Όρος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Εξ όλων των Αγίων, Παναγία, μόνο συ υμνείσαι, ευλογείσαι, δοξάζεσαι και προσκυνείσαι ως Θεοτόκος).
926ηδ. Του τάφου σου, Πανύμνητε,
το σώμα σου μεν ήρθη,
ημίν δε παραμένει η
ση ευλογία, Κλίνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Τροπάριον : «Ήρθη το σώμα μεν του τάφου, παραμένει δε ημίν η ευλογία σου Παρθένε».
926ηε Ωμαδόν φέρον τον Σταυρόν
αυτού, Γηρομερίου,
το τέκνον σου ανήλθεν την
οδόν του Μαρτυρίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(ωμαδόν = επ΄ ώμου)
926ηστ. Εφανερώθη ο Θεός,
Τοπλού, εν σαρκί μόνον.
Ουδεμία φανέρωσις
εν άλλω τίνι τρόπω.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
(Τιμοθ. α΄ γ΄ 16) : «Ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί…»
926ηζ. Ισχύει τούτο, Δέρματα,
και διά τους Αγγέλους.
Μόνον δια της σαρκώσεως
ο Θεός «ώφθη αγγέλοις»
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Τιμοθ. α΄ γ΄ 16) : «ώφθη αγγέλοις».
926ηη. Της Βασιλείας πρόγευσις
Χριστού του αναστάντος
ήτο η Μεταμόρφωσις
του Υιού σου, Αγιάσου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
926ηθ. Εν τω ναώ τεθείσα συ,
κατέλιπες τον τάφον,
τοις προιούσι δίδουσα
πηγήν των ιαμάτων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο όσιος Ιωάννης Δαμασκηνός λέγει δια σε, Παναγία : « ..Και νυν τω θείω σώμα….. εν τω ναώ τεθέν, ….πηγήν.. των ιαμάτων και πάντων των αγαθών τοις πίστει προσιούσι το μνήμα κατέλιπε». (=Συ, Παναγία που ετέθης εν ναώ και εγκατέλειψες τον τάφο σου, μεταστάσα, συνέχισες και συνεχίζεις να είσαι κοντά μας με τα ατέλειωτα θαύματα και τα ιάματά σου).
926ηι. «Εκπλήσσεται ο νους μου», Ελπίς,
« το της Κοιμήσεώς σου»,
Κλείς, «αναλογιζόμενος
θαυμάσιον, Φυτόκου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο ομολογητής Θεόδωρος Στουδίτης λέγει για την Κοίμησίν σου, Παναγία : «…..Εκπλήσσεταί μου ο νους το της Κοιμήσεώς σου θαυμάσιον αναλογιζόμενος…»
927ηα. Χριστός λάμψει ως άφθαρτος
Δικαιοσύνης Ήλιος
εις Βασιλείαν Ουρανών
εν μέσω των Αγίων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
927ηβ Κλεις, χάριν εύρες εκ Θεού,
ταύτη η Χάρις ήτο
τε η τιμή και το όνομα
«Θεοτόκος», Παλίνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
927ηγ Μητέρα του Μονογενούς
Υιού κατέστης, Νύμφη,
Φως, του Υψίστου και Θεού
ημών των δούλων, Κλήσι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
927ηδ Την υπερτέραν απασών
Χαρίτων, ώ Πανάχρα,
Χάριν συ παρά τω Θεώ
έλαβες, ώ Μαγγάνα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
927ηε Μυρίπνοε, αδιάφθορε
προ τόκου και εν τόκω
και μετά τόκον, Άσπιλε,
ώ συ Αγίου Όρους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μυρίπνοος : )
927ηστ Υπήρξες η Παρθένων των
πασών η υπεράνω,
όντως Παρθένος προ και εν
και μετά τόκον, Γάλλου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
927ηζ. Ημών σε, Κράτος, ο Χριστός
κατέστησε Μητέρα
«Ιδού η μήτηρ σου» ειπών
τω Ιωάννη, Φρέαρ.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Φρέαρ ζωής : )
(=Μητέρα δική μας σε κατέστησε ο Υιός σου, Παναγία, λέγοντας, εσταυρωμένος ών, προς τον μαθητή του Ιωάννη, άνθρωπο, βροτό, χοϊκό σαν και εμάς : «Ιωάννη, ιδού η μήτηρ σου».
927ηη. Ημέρας τρεις ο Ιωνάς
εντός κοιλίας κήτους
παρέμεινε και εξέμεσε
το κήτος αυτόν, Τήνου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Εξέμεσε = απέβαλε εκ του στόματός του)
927ηθ. «Θεόν ουδείς εώρακε
πώποτε», Θεσπεσία.
«Υιός» του «εξηγήσατο
Μονογενής», Πραεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ιωάννου α΄ 18 : «Θεόν ουδείς εώρακε πώποτε, ο Μονογενής Υιός ο ών εις τον κόλπον του Πατρός, εκείνος εξηγήσατο».
927ηι Συ επληρώθης εξ αρχής
του Πνεύματος Αγίου
και ενεδύθης δύναμιν
την εξ ύψους, Κοχλίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
927ηκ Εδέχθης εις την μήτραν σου
πηγήν της ευλογίας.
Ανάκλησιν κατάρας εν
ήνεγκας κόσμω, Ηδεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Στην κοιλιά σου δέχθηκες την πηγή της ευλογίας, τον Χριστό. Στον άνθρωπο προσέφερες την ανάκληση της προς Αδάμ και Εύα κατάρας).
927ηλ Ο Ιησούς εκ τάφου του
ηγέρθη και ανέβη
εν ουρανώ τη φύσει, ήν
προσέλαβε σοι, Ξένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Ο Χριστός ανεστήθη εκ του τάφου του και ανήλθε εις τους ουρανούς με την ανθρώπινη φύση, την οποία του προσέδωσες συ, Παναγία).
927ημ Όταν ανέστη εκ νεκρών,
έλαβεν ο Υιός σου
άπασαν εξουσίαν εν
ουρανώ και γη, Νόστου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
927ην Κατέστης συ η πρόξενος
παντός καλού, Ευδοκία,
το θησαυροφυλάκιον
των αγαθών, Πραεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ευδοκία θνητών : )
927ηξ Αποστόλους προέπεμψας,
ίνα κηρύξωσί, Ύμνε,
«εις τους μακράν και τους εγγύς»
Θεού τον λόγον, Βίβλε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Εφέσ. β΄, 17)
(Ακάθιστος Ύμνος : )
(Χριστού Εύψυχος Βίβλος : )
927ηο Ραγδαία, εσυμμερίζεσο
τους κόπους Αποστόλων
και ενίσχυες το έργο αυτών,
ώ συ Απολωλότων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
927ηπ Κατέστης κοινωνός αυτών
εις τας αυτών στερήσεις,
τας θλίψεις, Γερανού, αυτών
και εις τας φυλακίσεις.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γερανού : Πάτμος )
927ηρ Όπως συνέπασχες, Κιτιού,
εις Πάθος του Κυρίου
συνέπασχες καις εις δεινά
των μαθητών Κυρίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
928ηα Ώ Βλαχερνών συ Παναγιά,
Κερκύρα εν «Κανόνι»,
ή επί νησιδίω, Ωδή,
έχεις ναόν, Ανέμη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
928ηβ Ώ Βλαχερνών Κερκύρας συ,
ή δια πεζογεφύρας
ενοίς μικρονησίδα σου
τη νήσω Κερκύρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(ενόω -ώ = ενώνω)
928ηγ Ώ συ η ιδία, Βλαχερνών,
επί μικρού νησίου,
νησίου ετέρου έγγιστα,
του Ποντικονησίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
928ηδ Ώ Παναγία Βλαχερνών,
συ η εν Κερκύρα πόλει
ομοία τη, κατ΄ όνομα,
εν Κωνσταντινουπόλει.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
928ηε Προσέοικας, ώ Βλαχερνών
τη : Τετραλόφου κώμης,
τ΄ όνομα, και τη : Βλαχερνών
εν Κωνσταντινουπόλει.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(προσέοικας τινι τινά ή τι = ομοιάζεις ακριβώς σε κάτι με κάποιον ή κάτι).
(=Ομοιάζεις συ Παναγία των Βλαχερνών της Κέρκυρας, ως προς το όνομα, και με το ναό των Βλαχερνών στην Κωνσταντινούπολη και με το ναό των Βλαχερνών στην κώμη Τετραλόφου Κοζάνης)
928ηστ «Θεός αναίτιος» εστί,
«αιτία ελομένου».
Φως, «αδικείσθαι μάλλον», Κλεις,
«ή αδικείν», Ελέους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ο αρχαίος Έλλην φιλόσοφος Πλάτων είπε : «Θεός αναίτιος, αιτία ελομένου».(=Την ευθύνη έχει αυτός που επιλέγει. Ο Θεός δεν ευθύνεται).
Πέραν αυτού, ο Πλάτων έφη : «Μάλλον αδικείσθαι ή αδικείν». (=Καλύτερα να σε αδικούν παρά να αδικείς).
Προσέτι ο Πλάτων είπε : «Θεός ουδαμή ουδαμώς άδικος». (= ο Θεός ουδέποτε αδικεί).
928ηζ. «Θεόν αδύνατον» εστί,
Βροντού, «ιδείν ανθρώποις ..
….σεσαρκωμένος δια σου..
λόγος ωράθη βροτοίς».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Μεγάλον Ευχολόγιον : «Θεόν ανθρώποις ιδείν αδύνατον, όν ου τολμά αγγέλων ατενίσαι τα τάγματα. Δια σου δε Πάναγνε ωράθη βροτοίς, λόγος σεσαρκωμένος»
(= Είναι αδύνατον εις τους ανθρώπους να δούν τον Θεό. Δια σου, Παναγία, κατέστη δυνατόν να δούν οι άνθρωποι το Λόγον (Υιόν) του Θεού, ένεκα της σαρκός που έλαβε από σένα, λόγω της ενσαρκώσεώς Του). Ο Ιησούς σεσαρκωμένος περπάτησε στη γη, δηλ. παίρνοντας και ανθρώπινη φύση, έχοντας ήδη την θεϊκή, γι΄αυτό τον είδαν οι άνθρωποι.
Ούτε οι Άγγελοι μπορούν να ιδούν τον Θεό, λόγω της θεότητός του.
Γιατί κατά την Ανάληψή του Υιού του Θεού, του Χριστού, μπόρεσαν οι Άγγελοι να τον δούν; Γιατί ο Χριστός σεσαρκωμένος ανελήφθη εις τους ουρανούς. Αν είχε αναληφθεί, μόνον με την θεϊκήν του φύσιν, ως θεότητα μόνον δηλαδή, ούτε οι Άγγελοι θα μπορούσαν να τον δουν).
928ηη. Την του Χριστού τριήμερον
παραμονήν εν Άδη
δεικνύει η εν βαπτίσματι
τριπλή βύθισις, Χάρι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
929ηα. Συ εί «η επουράνιος
πύλη» έτι «η κλίμαξ,
δι΄ ής κατέβη ο Θεός»
εξ ουρανού γη, Ηδεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
929ηβ. Μαρία, δέχη νέκρωσιν
τεθείσα τάφω, Δένδρον,
τριττήν ημέραν ευκλεώς,
Φως, εξανίστασαι, Εύχος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Μάρκος ο Εφέσου λέγει : «..Νέκρωσιν η της ζωής Μήτηρ δέχεται, και τάφω τεθείσα, μετά τριττήν ημέραν ευκλεώς εξανίσταται ……»
929ηγ. Συ Ουρανόν συνέδεσας
τη γη εν σώμασί σου.
Σημείον εί της επαφής
Κτίσεως και του Κτίστου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
929ηδ Ο ουρανός το Σώμα σου
και την ψυχή σου έχει
απαστράπτοντα λαμπρώς,
Δαιμονοκαθαιρέτι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(= Το σώμα και η ψυχή σου, Παναγία, ευρίσκονται στον ουρανό και απαστράπτουν).
Ο όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης γράφει για την Μετάστασή σου, Παναγία : «..Έχει μεν, Παρθένε, ο ουρανός, Σώμα και ψυχή σου εξαστράπτοντα φαεινώς…».
929ηε Ο Ιησούς δεξάμενος
ψυχήν σου και το Σώμα
σου ανιστά, και ες ουρανόν
αναλαμβάνει, Όμμα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Ο Χριστός δεχθείς την ψυχή σου, Παναγία, δίδει ζωή και στο σώμα σου σου και ολόκληρη, ολόσωμη σε οδηγεί στον ουρανό).
Ο όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης γράφει έτι για την Μετάστασή σου Παναγία : «..Δεξάμενος ο Χριστός την ολόφωτον ψυχήν σου ανιστά και το ζωοδόχον Σώμα σου και ούτως ολόσωμόν σε αναλαμβάνει εις τα ουράνια».
929ηστ Το εύψυχον όρος, συ
σύσσωμος αναβαίνεις
άνω απάντων τάξεων
Αγγέλων, Ιπταμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λέγει προσέτι για την Μετάστασή σου, Παναγία : «..Το εύψυχον ….. όρος, η Θεοτόκος, σύσσωμος αναβαίνει …. επάνω από όλας τας τάξεις και χοροστασίας των αϋλων Αγγέλων».
929ηζ. Ο σος Υιός παραλαβών
από του τάφου σου σε,
μετέστησε σε εν ουρανοίς,
ώ συ Πύρινε Στύλε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
930ηα. Συ εί το κέντρον του Σταυρού,
εν ώ, Παθών, ενούται
η κάθετος κεραία τη
οριζοντία, Πλούτε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
930ηβ. «Οι μαθηταί … επείσθησαν
ότι» συ «αναστάσα
και μεταστάσα» ουρανώ
μεταβέβηκας, Γράβα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ωρολόγιον : «Οι μαθηταί τω τάφω προσελθόντες και μη ευρόντες το Πανάγιον της Θεοτόκου Σώμα, επείσθησαν αληθώς ότι σύσσωμος, ζώσα και τριήμερος, ως ο Υιός αυτής, εκ νεκρών αναστάσα και μεταστάσα, εν ουρανοίς μεταβέβηκεν».
930ηγ. Σημείον ο Σταυρός εστίν
αγάπης και θυσίας,
της του Θεού Σταυρώσεως
σημείον έτι, Υγεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
930ηδ. Κουφή, κατέστη ο Θεός
άνθρωπος εκ σαρκός σου.
Θεός ποιεί και ημάς Θεούς
κατά χάριν, ώ Όρους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αγίου Όρους : Άγιον Όρος)
930ηε. Σύσσωμος και τριήμερος
εκ τάφου αναστάσα,
μετέβης εις τους Ουρανούς,
Ροδιάς, και μεταστάσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Μάρκος Εφέσου λέγει : « …..Εν τω Κοινώ Ωρολογίω γράφεται περί της Υψώσεως της Παναγίας ότι οι μαθηταί τω τάφω προσελθόντες και μη ευρόντες το πανάγιον της Θεοτόκου σώμα, επείσθησαν αληθώς ότι σύσσωμος, ζώσα και τριήμερος, ως ο Υιός αυτής, εκ νεκρών αναστάσα και μεταστάσα, εις ουρανούς μεταβέβηκε».
930ηστ. Θεός κατέστη άνθρωπος
εν σοί και εκ σώματός σου.
Η σάρξ του Λόγου, ή ημάς
θεώνει, εστί σαρξ σου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
930ηζ. Εν τάφω διετήρησε
αδιάφθορον το σώμα
και συνεδόξασε ο Θεός,
τη Μεταστάσει σου, όμμα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ανύστακτον όμμα : )
(=Ο Θεός διατήρησε το σώμα σου, Παναγία, ακέραιο στον τάφο και το συνεδόξασε με την Μετάστασή σου).
Κάθισμα : «……ο Θεός, εν τάφω το σώμα διετήρησεν, αδιάφθορον και συνεδόξασε, θεία Μεταστάσει».
930ηη Ο Λόγος καταβέβηκε
μέχρι φοβερού Άδου.
Το των ανθρώπων γένος, Φως,
ανέστησε, Βλασταρού.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Βλασαρού και Βλασταρού : Αθήνα)
«Υπάκουσας, Λόγε, τω ιδίω Πατρί, μέχρις Άδου του δεινού καταβέβηκας και ανέστησας το γένος των βροτών».
(ο Λόγος = ο Υιός του Θεού, ο Χριστός, ο «Υιός και Λόγος του Θεού»).
930ηθ «Ιησού ποθεινότατε»,
έκραξες θρηνωδούσα
εσταυρωμένον τον Χριστόν,
Θεού Υιόν, ιδούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(ποθεινός= αγαπητός, ποθητός)
[«Οίμοι, φως του κόσμου! Οίμοι, φως το εμόν! Ιησού μου ποθεινότατε», έκραξεν η Παρθένος θρηνωδούσα γοερώς].
931ηα. «Ζωαρχικόν το σώμα» σου
«το εισδεξάμενον το
ζωαρχικόν πλήρωμα της
θεότητος», Φυτόκου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Ανδρέας Κρήτης λέγει : «Ζωαρχικόν άρα της Θεοτόκου σώμα, αυτό της θεότητος το ζωαρχικόν εισδεξάμενον πλήρωμα».
931ηβ. «Χαίροις» συ «η μετά Θεόν
Θεός» ώ Γρηγορούσα,
«η της Τριάδος έχουσα
τα δευτερεία», Προύσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Ανδρέας Κρήτης στον προς την Παναγία Ύμνο του λέγει : «Χαίροις μετά Θεόν η Θεός τα δευτερεία της Τριάδος έχουσα..»
931ηγ. Συ, πρώτη κατά Χάριν εί
Θεός, την κοινωνίαν
αμέσως ο δεχόμενος
Κτίστου Κτίσει Του, Αγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
931ηδ. Συ εί η «…διαπορθμεύουσα
το πλήρωμα», Άμμου, «όλον
των δωρεών εκ» του «Θεού,
εις αγγέλους, ανθρώπους».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Άμμου : Σίφνος )
Ο Άγιος Ανδρέας Κρήτης στον Ύμνο του προς την Παναγία προσθέτει : «…Αμέσως η δεχομένη των εκ Θεού δωρεών το πλήρωμα όλον και εις άπαντας, αγγέλους ανθρώπους τε, τούτο διαπορθμεύουσα….».
931ηε. Ουκ έστιν αγιασμός, ζωή,
θέωσις, σωτηρία,
παρά μόνον δια σου, Λαβίς,
χαράς κυοφορία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
931ηστ Συ το ασίγαστον, Κρυφή,
στόμα των Αποστόλων.
Συ η Ανάστασις, Κρυφτή,
απάντων των ανθρώπων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Κρυφή : προσκύνημα στην Κύμη της Ευβοίας)
(Κρυφτή : Λέσβος)
(Κρυφός= αυτός που δεν φανερώνεται)
(Κρυφτός = αυτός που ήταν κρυμμένος και αποκαλύφθηκε ή μέλλει αποκαλυφθήναι)
931ηζ Συ, αστραπή, ή τας ψυχάς
κατηύγασε πιστών, Φως.
Ισχύς συ και το έρεισμα
απάντων τούτων, Όρος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
931ηη Η προστασία εί, ψυχής
Κλεις, των μετανοούντων.
Συ η παρηγορία, Ακτίς,
απάντων των πενθούντων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
931ηθ Ο θρόνος εί, Βρεχούσα, του
Μεγάλου Βασιλέως,
βαστάζων τον βαστάζοντα
τα πάντα, ώ Ελέους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Βρεχούσα : )
Η μετοχή του ρημ. βρέχω είναι βρέχουσα
931ηι Συ, Ηώ, εί η Ανάστασις
Αδάμ του πεπτωκότος,
συ το αντίδοτον των της
Εύας δακρύων, Όρος.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Παγκόσμια πρωτοτυπία της γλυκυτάτης γλώσσας μας, η ολόκληρη πρόταση, που έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες στα παιδιά τους, η οποία δεν περιείχε κανένα σύμφωνο : «Οία Ηώ, ώ υιέ, αεί εί» (= Πάντοτε, παιδί μου, είσαι, να είσαι, ας είσαι σαν την αυγή, σαν το γλυκοχάραμα).
932η. Εν χρόνω φύλαττε παντί
εμού το κράτος, Στύλε,
κοιτίδα του πολιτισμού,
ώ συ άσειστε Πύργε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
933ηα Ετίμησέ σε ο Θεός,
Γλυκεία Θεοτόκε,
δια της ενανθρωπήσεως
του Υιού του, Πόκε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
933ηβ Γλυκομαχούσα, λέανον
τας αιχμηράς γωνίας
άπασας των ψυχών ημών,
αλόχευτε λοχεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(το λέανον, προστ του ρήμ. λεαίνω = κάνω λείο).
933ηγ Στερρά και πανακλόνητε
δοκέ της ευλαβείας,
αγέρωχε, ακλόνητε
πύργε της ευσπλαχνίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
933ηδ Ο βίος σου πανένθεος
πράξεσι τε και λόγοις
εκτήσω τα χαρίσματα
Νύμφη, τη ταπεινώσει.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
933ηε Ως ήλιος, Σταχυώτισσα,
τηλαυγώς υπερλάμπεις,
τας αβληχράς ημών ψυχάς
χάριτι αναλάμπεις.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Σταχυώτισσα : Ηλεία )
934ηα Παρέλαβες συν Ιωσήφ
και Νικοδήμω Σώμα
το ζωηφόρον του Χριστού,
ανύστακτον ώ Όμμα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
934ηβ Αυτού το Σώμα «έθηκαν
εν τω καινώ μνημείω
και … λίθον προσεκύλισαν…
..τη θύρα του μνημείου».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«.. Έθηκαν αυτό εν τω καινώ μνημείω, ού ουκ ήν ουδείς ουδέπω κείμενος, και προσεκύλισαν λίθον μέγα τη θύρα του μνημείου». (Ματθ. κζ΄ 49-60 και Λουκά κγ΄53).
934ηγ. Εγγύησις της του Χριστού
ιστορικότητος, Φως,
αποτελεί η Γέννησις
αυτού υπό σου, Μπόσκου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μπόσκου ή Καθαρού : Σαλαμίνα)
934ηε. Λέγει ο Άγιος Κύριλλος
ο της Αλεξανδρείας :
«Υμνούντες Αειπάρθενον»
τουτέστιν «Εκκλησίαν».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
Ο Άγιος Κύριλλος ο Αλεξανδρείας λέγει : «Υμνούντες την αειπάρθενον Μαρίαν, δηλονότι την Αγίαν Εκκλησίαν».
934ηστ. Θρόνε, «έπρεπε το Σώμα» σου
«τη γη παραδοθήναι,
εις ουρανόν …. μετά ψυχής..»
δόξη «αναληφθήναι».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Άγιος Θεότεκνος Λιβιάδος (550 μ.Χ.) : « .. Έπρεπε … το Πανάγιον αυτής Σώμα, το θεοφόρον, το θεοδόχον, το αμίαντον, το τω φωτί κατηυγασμένον θείω, το πλήρες δόξης… προς ολίγον τη γη παραδοθήναι και εις ουρανόν αναληφθήναι μετά δόξης μετά της θεαρέστου ψυχής».
934ηζ Συ εί πηγή μεταστροφής
πάντων των πλανωμένων
και σωτηρίας ψυχικής,
Κλεις, των κεκοιμημένων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
934ηη Η κλίμαξ η ανάγουσα
προς ουρανόν, Οσία,
δι΄ ής κατήλθεν εις την γην
ο Θεός, Θεραπεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
934ηθ Εδέχθη τα κτυπήματα
και τας πληγάς, Γλυκεία,
τους ανιάτους μολυσμούς
ο θεραπεύσας, Θεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
934ηι «Ο ήλιος εσκοτίσθη», Ηώ,
«η γη», Χρηστή, «εσείσθη»
και, Έλευσι, «….. καταπέτασμα
του Ναού εξεσχίσθη».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Έλευσις : )
934ηκ Πλουσία συ και δυνατή
ήσθα, Μαχαιρωμένη,
ες πόνους και ες δάκρυα
μόνον, ώ Εσφαγμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Εσφαγμένη : Άγιον Όρος)
(Μαχαιρωμένη : )
(Μαχαιρώτισσα : )
934ηλ. Ξανθή, συ την προμήτορα
επανορθώνεις Εύα,
τον Επανορθωτήν Χριστόν
γεννήσασα, ώ Πέτρας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Ειρηναίος λέγει : «Κυρίως η Παναγία επανορθώνει την προμήτορα, ως Θεοτόκος, δια της τεκνογονίας, διότι εγέννησε τον Επανορθωτήν των πάντων Χριστόν, εις επανόρθωσιν του πληρώματος».
934ημ. Γέγονας επανόρθωσις
Εύας προμήτορος συ,
ζωής τω κόσμω Αρχηγόν
κυήσασα, Κασσιόπη
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός έφη : «Εύας της προμήτορος Συ επανόρθωσις γέγονας, τον Αρχηγόν της ζωής τω κόσμω, Θεοτόκε, κυήσασα».
934ην Σημαίνει Ευαγγελισμός
ειδήσεως χαρμοσύνης
αναγγελία, Προσφυγιά,
ώ φωτεινή συ Στήλη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
935ηα. Δια της Χριστού σαρκώσεως
ο άνθρωπος εθεώθη
και ο Θεός έλαβε την
σάρκα ανθρώπου, Κώμη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
935ηβ. Γωνιάς, «εις τα ουράνια
η νοερά ψυχή σου»,
Κρυφτή, «εις τον Παράδεισον
η ιερά σκηνή σου».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Κάθισμα : «Εις τα ουράνια η νοερά Σου ψυχή, εις τον Παράδεισον η ιερά Σου σκηνή».
935ηγ Δια της ενσαρκώσεως
ηνώθησαν αι φύσεις :
η θεϊκή η του Χριστού
μετά της ανθρωπίνης.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
935ηδ Τόκε, εθεώθη ο άνθρωπος,
ώ Καψοδεματούσα,
ανθρώπου σάρκα έλαβε
ο Θεός, Θρηνωδούσα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«Με την ενσάρκωση οι δύο φύσεις ενώθηκαν. Ο άνθρωπος θεώθηκε και Θεός πήρε για ιστορικό Του Κατοικητήριο την σάρκα ανθρώπου (Εφεσ. ε΄ 31).
935ηε Εστίν η σαρξ μεν ασθενής,
πρόθυμον δε το πνεύμα,
τοις κοιμηθέσι
είπεν Χριστός, Καθέδρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Καθέδρα Βασιλέως : )
Ο Κύριος εις το όρος των Ελαιών, (κήπο της Γεθσημανή) μετά το τέλος της ατομικής του προσευχής ηύρε τους μαθητές αυτού κεκοιμημένους και είπε : «Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής».
935ηστ Επί το όρος Ελαιών
ο Πέτρος δια μαχαίρας
του στρατιώτου Μάλχου το
ούς έκοψεν, Αστέρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(= Στο όρος των Ελαιών ο Πέτρος απέκοψε δια μαχαίρας το αυτί του στρατιώτη ονόματι Μάλχος, την στιγμή που ο στρατιώτης επιχειρούσε να συλλάβει τον Δάσκαλό του Ιησού. (Κατά Ματθαίον 43- 52.53)
935ηζ «Μάχαιραν έδωκας», Δοβρά,
«και μάχαιραν θα λάβης»
ο Ιησούς τω μαθητή
του Πέτρω είπε, Χάρι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
935ηη. «Δέσποτα.. το σωτήριον
σου οφθαλμοί μου είδον,
ό.. συ ητοίμασας εθνών
εις αποκάλυψιν φως..»
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(= Ύψιστε, είδα με τα ίδια μου τα μάτια τον Μεσσία που συ ετοίμασες και έστειλες στη γη για την σωτηρία του ανθρώπου).
Κατά την Υπαπαντή του Κυρίου ο Αρχιερεύς Συμεών, ο Θεοδόχος, είπε : «Νυν απολύεις τον δούλον σου, Δέσποτα, κατά το ρήμα σου εν ειρήνη, ότι είδον οι φθαλμοί μου το σωτήριόν σου, ό ητοίμασας κατά πρόσωπον πάντων των λαών, φως εις αποκάλυψιν εθνών …..». και στη συνέχεια παρέδωσε το πνεύμα του, αφού πλέον η Γραφή επληρώθη. Ποια ήταν η Γραφή- Προφητεία ; Το ότι ο Συμεών δεν θα εξέπνεε, αν πρώτα δεν ηγκάζετο, δεν έπαιρνε στην αγκάλη του τον Μεσσία του κόσμου.
935ηθ Ουδέποτε εκήρυξε
μέχρι Βαπτίσεώς του
ο Κύριος ημών Ιησούς
Χριστός, ώ συ Αγιάσου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
935ηι Θαυμάτων προϋπόθεσις
ήτο το κήρυγμά Του
και εγγύησις κηρύγματος,
Γουδή, τα θαύματά Του.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γουδή : Αθήνα )
935ηκ Πλήθος συνεκεντρώνετο
ίνα Αυτόν ακούση
και ίνα, Αυγή, τα θαύματα
Αυτού ιδή, ώ εν Προύσση.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Καγιά : Προύσσα)
935ηλ Ερωτηθείς τι εστί ελπίς
«εγρηγορότος» είπεν,
«ενύπνιον», Ζωήρρυτε,
ώ συ Πύρινε στύλε.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
[Ο Αριστοτέλης (=ερωτηθείς τι είναι ελπίδα, απήντησε : «το όνειρο του ξύπνιου»)].
935ην Θέλων ώφθη Χριστός νεκρός
εν τάφω Του, Γλωσσά, ζη,
ως προείρηκε, εγερθείς
τη Αναστάσει, Λάχνη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=θέλοντας να φανεί ο Χριστός νεκρός στον τάφο του, ζει, ως προείπε, εγερθείς, με την Ανάστασή Του).
«Θέλων ώφθης, Λόγε, εν τω τάφω νεκρός, αλλά ζης και τους νεκρούς, ως προείρηκας, Αναστάσει σου, Σώτερ μου, εγερθείς».
(Γλωσσά : Κύπρος)
935ηξ Λατρεύεται «εν Πνεύματι»
Χριστός εν τη Εκκλησία
και προσκυνείται υπό πιστών
Γλυκειά, «εν αληθεία».
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γλυκειά : Χίος)
(=Λατρεύεται ως πνεύμα, ως θεός, ως θεότητα ο Χριστός από το σύνολο των πιστών και προσκυνείται για υπήρξε αληθινός, κηρύξας τον λόγο του Θεού).
936ηα. «Εισέλθωμεν .. και γνώμεν», Κλεις,
«του μυστηρίου…..ξένον,
ως ήρται ……. μετεώρισται»
και «ως ανείληπται», Φως.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λέγει : «…Εισέλθωμεν εις τον τάφον (της Θεοτόκου) και γνώμεν του μυστηρίου το ξένον, ως ήρται (το σώμα δηλαδή) ως μετεώρισται, ως προς Ουρανόν ανείληπται ……..».
(=….Μπαίνοντας στον τάφο της Θεοτόκου θα νιώσουμε με δέος το παράξενο μυστήριο, τον θεϊκό τρόπο, με τον οποίο η Παναγία ανεστήθη, μετεωρίσθη και ανελήφθη εις τους ουρανούς…..).
936ηβ. Σοφή, «κατέβη ο Χριστός,
Χαρά, άπαξ των αιώνων
και αμερίστως ήνωσεν
τον Θεόν» τω ανθρώπω.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Χαρά των Αρχαγγέλων : )
Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος έφη : « … Αυτή (η Παρθένος) είναι το κοινόν ιλαστήριον όλου του γένους, εις τον οποίον εκατέβη άπαξ των αιώνων ο μόνος αρχιερεύς Ιησούς Χριστός και ήνωσεν αμερίστως τον Θεόν και τον άνθρωπον».
936ηγ Χριστός, Βράχε, εθεράπευσε
την πενθεράν του Πέτρου
πυρέσσουσαν, Αμόλυντε,
και βεβλημένη, Ελέους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(πυρέσσουσαν, εκ του ρ. πυρέσσω = έχω πυρετό)
(= Ο Χριστός εθεράπευσε την πενθερά του μαθητή του Πέτρου, έχουσα πυρετό, πάσχουσα εκ πυρετού και ούσα κλινήρης).
936ηδ Η σύζυγος και η πενθερά
εν τη οικία Πέτρου
σοι, Νύμφη, διηκόνησαν,
τη εν τη Μάκρη Έβρου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Η πενθερά του μαθητή Πέτρου, θεραπευόμενη από τον Ιησού εκ πυρετού, και η σύζυγός του σου παρείχαν από κοινού, Παναγία, φροντίδα και διακονία στην οικία του Πέτρου, όσο συ διέμεινες σ΄ αυτήν).
936ηε. Ζωής, ημών τον Κύριον,
Κυρία των Αγγέλων,
συ Εύψυχε Παράδεισε,
έχων ξύλον εν μέσω.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Συ, Παναγία, που είσαι ζωντανός Παράδεισος που έχει στο κέντρο του, δηλ. στο κέντρο της ψυχής σου, δένδρο ζωής, τον Χριστό).
936ηστ. «Γενόμενος εκ γυναικός»,
εκ σου, Φανερωμένη,
ο του Θεού Υιός, Ζυλή,
και άνθρωπος κατέστη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
«….γενόμενος εκ γυναικός..»
( Ιωάν. α΄ 14 )
936ηζ. Υπό σου, «η σαρξ» προσφέρεται
τω Χριστώ, Ικετηρία.
«Εφανερώθη εν σαρκί»
ο Θεός, Χορηγία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Α΄ Τιμ. γ΄ 6)
936ηη Καψοχεροβολούσα συ,
ο θαυμασμός Αγγέλων,
τραυματισμός και συντριβή
δαιμόνων, ώ συ Λέμβων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου
936ηθ Ω Μεσοπόντισσα, Θεού
ο θησαυρός Προνοίας,
ο Ορθοδόξου άσειστος
Πύργος της Εκκλησίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μεσοπόντισσα : Μετέωρα)
936ηι Διάδημα των ευσεβών
τίμιον βασιλέων,
ώ Καψοδεματούσα συ,
Καθέδρα Βασιλέως.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
936ηκ Συ συνεδύασας, Αψιούς,
κύησιν παρθενία.
Της θείας προς ανθρώπους εί
αιτία ευσπλαχνίας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Κύησιν τη παρθενία = την κύηση με την παρθενία . Κάτι ανθρωπίνως ακατανόητο.
(Αψιούς : Κύπρος)
936ηλ Συ τέξασα ζωήν, Βελλά,
παύσον της Εκκλησίας
τα σκάνδαλα και βράβευσον
ειρήνην, Παρρησία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Βελλά ή Βελλαϊτισσα = Ιωάννινα).
(=Συ, Παναγία, που γέννησες τη ζωή, παύσε τα σκάνδαλα των πιστών ημών και επιβράβευσε την γαλήνη των ψυχών και των σωμάτων μας, ως αγαθή που είσαι).
«Τέξασα ζωήν, Παναμώμητε, Αγνή Παρθένε, παύσον Εκκλησίας τα σκάνδαλα και βράβευσον ειρήνην ως αγαθή».
Εκκλησία είναι το σύνολο των πιστών που πιστεύουν σε ένα, κοινό, δόγμα που έχει ως κεφαλήν τον Χριστό.
936ημ «Ούς έθρεψε το μάννα», Αυλή,
«εκίνησαν την πτέρναν,
κατά του Ευεργέτου» αυτών,
ώ σωτηρίας Γέρας.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
937ηα Γυμνοί γαρ πάντες ήλθομεν,
γυμνοί πάλιν, Παρθένε,
πάντες απελευσόμεθα,
Αίσωπος έφη, Εύπαι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Αίσωπος είπε : «Γυμνοί γαρ ήλθομεν οι πάντες, γυμνοί και απελευσόμεθα».
937ηβ «Χους εί» είπεν ο Ύψιστος
«και εις χουν απελεύσει»
τω Αδάμ, Μεγαλόχαρη,
συ ώ του κόσμου Σκέπη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
937ηγ «Γη πάντα τίκτει», Καθαρών,
και κομίζεται πάντα»
ο ποιητής ο Μένανδρος
έφη, ώ συ Βουνάσσα.
Μήτερ,σώσον τα τέκνα σου.
(Καθαρών : Ιθάκη)
937ηγ «Μισεί και απεχθάνεται
Θεός αλαζονείαν»
ποιητής έφη Σοφοκλής,
φοβερά Προστασία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
937ηδ «Θεός υπερεχθαίρει, Ελπίς,
κόμπους μεγάλης γλώττης»
ο ποιητής ο Σοφοκλής
είπεν, ώ Ευεργέτι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
937ηε Σύμμαχον έξει τον Θεόν
τις δίκαια, Άμμου, δράσας
ο Μένανδρος ο ποιητής
έλεγεν ώ Κανάλα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Έλλην κωμικός μας ποιητής Μένανδρος είπε : «Δίκαια δράσας, συμμάχους έξεις Θεούς».
937ηστ Πλέει καν τις επί ρυπός
Θεού θέλοντος, Σκέπη,
ο Ευριπίδης, έφη, Ηώ,
ο ποιητής, Γύψενη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γύψενη : Ρόδος)
Ο ΄Ελλην τραγικός μας ποιητής Ευριπίδης είπε : «Θεού θέλοντος και επί ρυπός πλέεις» (= Εάν το θέλει ο Θεός, και σε άχυρο πλέεις, δηλ. πατώντας σε άχυρο, μπορείς να επιπλεύσεις ακόμη και σε μια τρικυμιώδη θάλασσα).
938ηα Υπό των Μάγων, Γκούρας, ο
Ηρώδης ενεπαίχθη
και περιεφρονήθη, ώ
Δακρυοαναιρέτι.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Γκούρας : Τρίκαλα)
(=Οι τρεις Μάγοι ενέπαιξαν, ξεγέλασαν τον μοχθηρό Ηρώδη). Ενώ του υπεσχέθησαν πως θα τον ενημέρωναν για τον τόπο υπάρξεως του νεογεννήτου (Χριστού), δεν το έπραξαν και επέστρεψαν στον τόπο τους μέσω άλλης οδού.
938ηβ Εφόνευσε την σύζυγον
αυτού και τα αυτού τέκνα.
Αίματι αυτών εχόρτασε
την ψυχήν του, Καθέδρα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(= Ο Ηρώδης, ο δυσώδης, σκότωσε τη σύζυγό του και τα παιδιά του και με το αίμα χόρτασε την εγκληματική του ψυχή).
938ηγ Επλήσθη φθόνου και οργής
και έσφαξε δια ξίφους
αθώα νήπια «…διετούς
και κατωτέρω», Ποδίθου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(= Γεμάτος ζήλια, οργή, μίσος, μανία και εξουσιομανία ο Ηρώδης έσφαξε στην Βηθλεέμ και τα περίχωρα αυτής όλα τα αθώα νήπια ηλικίας μέχρι δύο ετών).
Ματθ. β΄, 16 : « ……Πάντας τους παίδας τους εν Βηθλεέμ και εν πάσι τοις ορίοις αυτοίς από διετούς και κατωτέρω, κατά τον χρόνον, όν ηκρίβωσε παρά των Μάγων».
938ηδ Δέκα και άλλαι τέσσερεις
χιλιάδες, Φως, νηπίων
εσφάγησαν, Κλείς, υπό του
Ηρώδου, Κλεισουργίων.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
938ηε Την των αναιρεθέντων, Φως,
νηπίων εορτάζει
ημών η Εκκλησία, Ακτίς,
μνήμην, Παμφιλτάτη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Ακτίς νοητού ηλίου : )
(Παμφιλτάτη : )
938ηστ Την μνήμην εορτάζομεν
των σφαγέντων νηπίων
τη εικοστή ενάτη του
μηνός, Φως, Δεκεμβρίου.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
938ηζ Ηρώδης, ο εχθρός Θεού
και σύντροφος διαβόλου
κατέστη προ θανάτου του
τροφή σκωλήκων, Όρους.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Αγίου Όρους : Άγιον Όρος)
(= Ο Ηρώδης, εχθρός του Θεού και φίλος του διαβόλου, σκωληκοφαγωμένος εν ζωή, απεβίωσε οικτρώς, ήτοι φαγωθείς εν ζωή υπό σκωλήκων, είχε βασανιστικό τέλος.
938ηη Έθανε, σκωληκόβλητος
ο μοχθηρός Ηρώδης
εν ζωή, Μεγαλόχαρη,
ώ Κεχαριτωμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Σκωληκόβλητος εν ζωή = σκωληκοφαγωμένος ζωντανός ών, δηλ. γεμάτος ζωντανά σκουλίκια που τον κατέτρωγαν όσο ζούσε).
939ηα. Ο Ιησούς ποιοτικώς
ανθρώπων υπερέχει,
ότι Υιός Θεού εστί,
ώ Κατακεκρυμμένη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
939ηβ. Η ανάστασις και η ανάληψις
σου μυστικόν, Φως, δόγμα,
εν μόνοις σημειούμενον
λόγοις Πατέρων, Σώμα.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Πόντιος Άγιος Μέγας Βασίλειος έφη : «Η της Θεοτόκου ανάστασις και ανάληψις δόγμα εστί μυστικόν εν μόνοις τοις λόγοις των Πατέρων σημειούμενον».
939ηγ. «Κατά το ρήμα σου», Κιτιού,
«γένοιτό μοι», Μαρία,
τω Αρχαγγέλω Γαβριήλ
είπες, Ισηγορία.
Μήτερ, σώοον τα τέκνα σου.
«Ιδού η δούλη του Κυρίου. Γένοιτό μου κατά το ρήμα σου». (Λουκά Α΄ 38).
939ηδ. «Δια …Αναλήψεως Ιησού
και Μεταστάσεως» σου
«εισήλθον εις Παράδεισον
σώματα δύο ανθρώπων…»
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος έφη : «Δια της Αναλήψεως του Ιησού και της Μεταστάσεως της Θεοτόκου εισήλθον πάλιν εις τον παράδεισον τα σώματα δύο ανθρώπων εις αντικατάστασιν των εκείθεν εκδιωχθέντων πρωτοπλάστων Αδάμ και Εύας».
939ηε. «Το Άγιον Πνεύμα ομιλεί»
δια της Εκκλησίας,
«αντιλέγει τω Πνεύματι…»,
ός και τη Εκκλησία.
(αντιλέγει).
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
Άγιος Νεκτάριος : «…Όταν ομιλή η Εκκλησία, ομιλεί το Πνεύμα το Άγιον…Ο δε τη Εκκλησία αντιλέγων, τω Πνεύματι τω Αγίω αντιλέγει».
Δηλαδή : Το Άγιο Πνεύμα ομιλεί με την Εκκλησία, η οποία με το σύνολο των πιστών. Όποιος λοιπόν αντιλέγει, αμφισβητεί, ακυρώνει την Εκκλησία, αντιλέγει, αμφισβητεί, ακυρώνει, διαγράφει το ίδιο το Άγιο Πνεύμα,
939ηστ. Η προς ημάς ση αρωγή
προέρχεται, Μαρία,
εκ του Παναγάθου Θεού,
Ξανθή, τη ση πρεσβεία
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
939ηη. Μελαχρινή, η Μετάστασίς
σου συμπεριλαμβάνει
και την ανάστασιν τε την
ανάληψίν σου, Μάκρη.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Μελαχρινή : Μάδυτος)
(Μάκρη : Έβρος)
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης έφη ότι η Παναγία είχε ξανθές τρίχες εις την κεφαλή της, πρόσωπο ιεροπρεπές, οφρύδια μαύρα κυκλικώς σχηματισμένα, μύτη ομαλή και ευθεία, οφθαλμούς ωραίους, χρωματισμένους με θεία σεμνότητα με κόρες όμοιες με την ελαία και καλυμμένες με βλεφαρίδες φαιδροπρεπείς.
Οφρύς-ύος = φρύδι.
Τας οφρύας συνάγω ή συνέλκω= συνοφρυούμαι,
Λύω ή μεθίημι τας οφρύς = σταματώ την συνοφρύωσιν. Βλέπε σελ. 722 Λεξικού Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας Ιωάννου Σταματάκου.
Κορδύλη = είδος κομμώσεως.
Βλέπε σελ 542 ίδιου Λεξικού.
Στην ποντιακή γλώσσα λέμε : «Γιατί κορδυλιά(ζ)εις τ΄ οφρύδ(ι)α σ΄(ου)» (=γιατί συνοφρυούσαι;).
939ηθ. «Εύρες χάριν παρά Θεώ»,
ώ συ Ισηγορία.
Θεός «επέβλεψεν επί …
ταπείνωσίν σου», Θεία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(Λουκά α΄ 30)
940η Η της Προνοίας τελική
κατάληξις της Θείας :
πεπτωκυίας «παλαιάς
Εύας» η σωτηρία.
Μήτερ, σώσον τα τέκνα σου.
(=Σκοπός της Θείας Πρόνοιας και Οικονομίας ήταν και είναι, Παναγία, η σωτηρία της αμαρτωλής Εύας, ήτοι η σωτηρία του ανθρώπου). 1-12-2025
