Τι περιμένουμε να γίνει στην κρίσιμη συνεδρίαση (Πέμπτη 15 Ιουνίου) των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης; Οι προοπτικές που διαγράφονται είναι τελείως αντίθετες. Άλλη εικόνα μας έρχεται έξωθεν και άλλη εκπορεύεται από το μέγαρο Μαξίμου. Από την μια έχουμε τον χερ Σόϊμπλε να εμφανίζεται αισιόδοξος ότι τελικώς «θα τα βρούμε» και ότι θα υπάρξει συμβιβασμός που θα οδηγήσει σε συμφωνία για το θέμα της βιωσιμότητας του χρέους. Και από την άλλη έχουμε δυο κυβερνητικά μηνύματα που δείχνουν ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο αισιόδοξα και εμπεριέχουν μια δραματική έκκληση, προς τους δανειστές μας, να δώσουν, επιτέλους μια πολιτική λύση.
Όσοι διαβάσαμε το άρθρο του πρωθυπουργού, που δημοσιεύεται ταυτόχρονος στη γαλλική Le Mode και στη γερμανική Die Welt, αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για μια έκφραση αγωνίας, αλλά και υποβόσκουσας οργής. Πολύ περισσότερο αν το συνδυάσουμε με όσα είπε ο Αλέξης Τσίπρας στο υπουργικό συμβούλιο.
Δεν έχω καμιά αντίρρηση να συμμεριστώ όσα καταλογίζει ο πρωθυπουργός της χώρας στους δανειστές μας, ως προς την ασυνέπεια τους να σεβασθούν τις δεσμεύσεις τους, γραπτές και προφορικές, επί του καυτού αυτού θέματος. Αλλά δεν μπορώ να διαγράψω, …χάριν πατριωτισμού, και τις ευθύνες της δίκης μας κυβέρνησης για το πώς σέρνεται από θέση σε θέση, από το περασμένο Φθινόπωρο, αφήνοντας την οικονομία εκτεθειμένη σε τόσους κινδύνους.
Ίσως το πιο εύγλωττο κείμενο, για την περιγραφή της κατάστασης και των προοπτικών που διαγράφονται, αυτή την ώρα, είναι αυτό που διοχέτευσε η ίδια η κυβέρνηση, χθες Τέταρτη, παραμονή του κρίσιμου «γιούρογκρουπ», με την μορφή δηλώσεων «ανωνύμου αξιωματούχου» στο επίσημο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων το ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Είμαστε πολύ μακριά από την εξεύρεση λύσης στο αυριανό Eurogroup, με δεδομένο ότι η Γερμανία δεν έχει κάνει κανένα βήμα προόδου. Αν δεν υπάρξει κάποια θετική κίνηση τις επόμενες ώρες ή κατά τη διάρκεια του Eurogroup από τον γερμανό υπουργό Οικονομικών, τότε φαίνεται ότι την ‘καυτή πατάτα’ θα αναγκαστεί να την πάρει στα χέρια της η κ. Μέρκελ».
Ξεχάστε τα νταούλια. Τώρα η κυβέρνηση έχει γίνει εντόνως …θρησκευόμενη. Δίο και αναπέμπει προς την Άνγκελα Μέρκελ, την όποια έχει πια θεοποιήσει, εις ύψος εσχάτης καταφυγής, το μεγαλυνάριο: «Προς σε καταφεύγω, την κεχαριτωμένη, την Δέσποινα του κόσμου και οδηγήτρια». (Έστω, αν όχι του κόσμου, πάντως της Ευρωπαϊκής Ένωσης).
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
www.massavetas.gr
