Αντιφάσεις

Ζούμε τη φάση που αποθεώνουμε δημόσια όποιον/α, ό,τι κινείται στα άκρα (ιδεολογικά, στιλιστικά κλπ), ακόμα κι αν ιδιωτικά έχουμε αντίθετη άποψη. Λέμε “ουάου” και “χίλια μπράβο” σε κάποιον που τολμά να δηλώσει δημόσια ότι είναι gay, αλλά μέσα μας πιστεύουμε ότι θα ήταν καλύτερα να μην ισχύει αυτό για το παιδί μας. Μας αρέσει να ακούμε για ποικιλία και ποικιλομορφία, αλλά στην πραγματικότητα όλα αυτά μας φαίνονται “φοβερά καραγκιοζιλίκια”.
Πες-πες, όμως, αυτή η τάση να τραβάμε τα πάντα από τα μαλλιά, ενίοτε χωρίς κανένα νόημα, έχει αρχίσει να επιδρά σε πολλούς και πολλές που στρέφονται στον πειραματισμό, θεωρώντας ότι αυτό είναι κουλ και οκ και δηλώνει τον προοδευτισμό.
Και κάπου εκεί χάνεται η ουσία, γιατί το να είσαι προοδευτικός δεν σημαίνει να βάφεις τα μαλλιά σου ροζ, αλλά να μπορείς να υποστηρίξεις και να καταλάβεις από που έρχεται κάποιος που έχει ανάγκη να βάψει τα μαλλιά ροζ.
Καλύτερα, όμως, να προχωράμε ως κοινωνία μέσα από τις αντιφάσεις και τις υπερβολές μας, κάνοντας μικρά βήματα μπροστά, παρά να μένουμε κλεισμένοι και φοβικοί σε όποια αλλαγή, ακόμα κι αν αυτή δεν μας φαίνεται ότι είναι για το καλύτερο.