Χρόνια πολλά το Νιάημερο. Της Ματίνας Τσικριτζή Μόμτσιου

Τι σημαίνει για τον κάθε άνθρωπο η δυνατότητα να έχει κοινές αναφορές με μια ομάδα;
Και γιατί είναι τόσο πολύ καλύτερα αυτή η ομάδα να μην είναι τεράστια?
Να μην είναι η ανθρωπότητα, ούτε η ήπειρος όπου ζεις, ούτε καν η χώρα σου …
Να είναι το χωριό σου.
Η Κοζάνη.
Θα μου πείτε τι σιουρδίτκα είνι αυτά, χρονιάρα μέρα.
Νιάημερους σήμερα, δεν φιλοσοφούμε.
Ακριβώς επειδή είναι Νιάημερος. Και βλέπω γύρω μου, κι ακούω και διαβάζω τους συμπατριώτες μου να πλησιάζουν σ’ αυτή την κοινή αναφορά.
Όπως κάνουν και με τα γιαπράκια, τον Αρίνταγα, το Μαμάτσιο…
Πλησιάζουν για να ζεσταθούν. Μέσα στην παγωνιά των ημερών. Όπου και να βρίσκεται ο καθένας, μερικοί στα πέρατα της γης…
Και να αναφέρνουν νοσταλγώντας ή κάνοντας πλάκα…
• τον χαλβά τον νιαημιριώτκο που θα φάνε ή θα έτρωγαν άμα ήταν εδώ – πού να τους πεις ότι είναι ένας κοινός χαλβάς τύπου Φαρσάλων…
• τους κλώστηδες που θ’ αγοράσουν – πού να πεισθούν ότι δεν χαλάει σε ένα χρόνο αυτός που αγόρασαν πέρυσι τέτοιον καιρό…
• τις μοκέτες και τα χαλιά που θα προμηθευτούν για τους καινούργιους τους φοιτητές – πού να βρεθούν αλλού…
• τα βρακιά που θα πάρουν – πού να ψάχνουν στη Λαϊκή το Σάββατο στους ίδιους πλανόδιους με τα ίδια σαργκιά…
• τα βρώμικα που θα απολαύσουν – πού να τριγυρνούν στα άσωτα φαγάδικα του Κέντρου όπως κάθε μέρα…
• τς κούνις που θα ανεβάσουν τα παιδιά τους – πού να υπάρξουν άλλες ευκαιρίες να τους προσφέρουν αυτή την εμπειρία…
• τα τσιγκαλίδια τα νιαημιριώτκα και τα παιχνίδια που θα δωρίσουν στα εγγόνια τους – πού να βρεθούν τέτοια εμπνευσμένα εμπορεύματα, Vive la Chine που λέει ο λόγος
Κι έτσι περνάει αυτή η μέρα…
Και μπορεί να μας φεύγουν ένα σκασμό παράδις, αλλά κάτι κερδίζουμε.
Την αίσθηση ότι ΑΝΗΚΟΥΜΕ κάπου!
Σε μια ομάδα με κοινές αναφορές.
Κοινές μνήμες, κοινά έθιμα, κοινή ανάγκη αναμονής για κάτι συλλογικό
Γιατί πολύ γρήγορα φύγαμε από την συμβίωση με μια χούφτα ανθρώπους και βρεθήκαμε να παλεύουμε να συνυπάρξουμε με εκατομμύρια άλλους, στον ίδιο ζωτικό χώρο.
Και να δοκιμάζονται ακόμα κι οι βιολογικές αντοχές μας…
Χρόνια πολλά το Νιάημερο λοιπόν…