Ένα καλά κρυμμένο στο σκοτάδι κομμάτι του διαδικτύου αφορά στη διακίνηση πορνογραφικού υλικού με πρωταγωνιστές ανηλίκους, και πελάτες διάφορα διεστραμμένα μυαλά ανά τον κόσμο.
Η «πληγή» αυτή στο διαδικτυακό κόσμο έχει αρχίσει εδώ και αρκετά πια χρόνια να γίνεται γνωστή και να απασχολεί τις διωκτικές αρχές, οι οποίες συνεχώς και αναπτύσσουν νέες μεθόδους εντοπισμού των δραστών, οι οποίοι, όμως, με τη σειρά τους γίνονται όλο και πιο ευέλικτοι.
Το μέγα ζήτημα του διαδικτύου είναι ότι οι ασφαλιστικές δικλείδες δεν είναι ακόμα αρκετές, ενώ υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα στη νομοθεσία, καθώς η υπόθεση διαδικτυακά εγκλήματα δεν είναι ακόμα με σαφήνεια νομικά προσδιορισμένη.
Βασικά χαρακτηριστικά των διαδικτυακών εγκλημάτων είναι ότι α) δεν γνωρίζουν χωροχρονικά σύνορα, β) δεν απαιτούν πάντα τη φυσική επαφή δραστών και θυμάτων και γ) αφορούν κυρίως στα παιδιά που φαίνεται να είναι και τα πιο εύκολα θύματα.
Μπορεί, λοιπόν, κάποιες κοινωνίες, όπως η δική μας, να πέφτουν από τα σύννεφα ανακαλύπτοντας ότι μέλη τους διακρίνονται για την παράνομη διαδικτυακή δραστηριότητά τους, το βέβαιο, όμως, είναι ότι πλέον δεν έχει κανένας δικαίωμα να αδιαφορεί και να κλείνει τα μάτια μπροστά σε τέτοιες διεστραμμένες συμπεριφορές.
Καλώς ή κακώς το Ίντερνετ είναι το μέσο που διακινείται ένα τέτοιο υλικό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι από μόνο του είναι κακό. Γίνεται όμως εργαλείου για το κακό, εξυπηρετώντας άρρωστα μυαλά και είναι σημαντικό να αντιληφθούμε εγκαίρως αυτές τις νέες «αρρώστιες» που κυκλοφορούν, ώστε να προετοιμαστούμε καταλλήλως.
