Φτου να μη σας ματιάσω. Είναι πράγματι αξιοθαύμαστο πως τα καταφέρνετε, στην διαχείριση αυτής της υπόθεσης με τις παρακολουθήσεις, να κάνετε την μια γκάφα μετά την άλλη. Με τελευταίο …επίτευγμα την δήλωση με την οποία ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Οικονόμου θεωρεί ότι «απάντησε» σε δημοσίευμα του διεθνώς εγκύρου Politico. Όπου, αντί άλλης απάντησης επέλεξε απλώς να επιτεθεί στην εδω ανταποκρίτρια του μέσου ενημέρωσης, κ. Νεκταρία Σταμούλη, υποστηρίζοντας ότι, όσα γράφει, τα γράφει επειδή είναι «φίλη του ΣΥΡΙΖΑ».
Δεν γνωρίζω προσωπικώς την συγκεκριμένη δημοσιογράφο, ούτε το αν και πόσο διάκειται φιλικώς προς το κόμμα του κ. Τσίπρα. Δεν με ενδιαφέρει άλλωστε, όπως δεν ενδιαφέρει και κανέναν, διεθνώς, όταν διαβάζει τα δημοσιεύματα της στο Politico. Εκείνο που ενδιαφέρει είναι αν τα δημοσιεύματα αυτά ανταποκρίνονται στην αλήθεια, ή αν συνιστούν απαράδεκτα κατασκευάσματα. Και αυτό ακριβώς περίμενα, όπως και οι άγνωστες των δημοσιευμάτων αυτών, σε όλη την Ευρώπη, από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Να αποδείξει, με στοιχεία, το, κατά τον ισχυρισμό του, ανακριβές ή και πλήρως αναληθές των δημοσιευμάτων.
Αντί όμως για το αυτονόητο, ο κ. Οικονόμου εκτόξευσε μια ρουκέτα. Η οποία, όπως ασφαλώς αντιλαμβάνεσθε κ. Πρόεδρε, εκθέτει ακόμη περισσότερο την κυβέρνηση και την πολιτική της απέναντι σε δημοσιογράφους και μέσα ενημέρωσης. Ιδίως όταν δεν εξαντλούν τις επιδόσεις τους στο λιβάνισμα και το γλείψιμο, -και έχουμε ουκ ολίγα από δαύτα στον τόπο μας-αλλά επιχειρούν να ελέγξουν. Να αποκαλύψουν όσα η εξουσία δεν είναι πρόθυμη να περιβάλει με διαφάνεια.
Αυτό που είπε ο κ. Οικονόμου είναι σαν να ομολόγει ότι η κυβέρνηση …φακελώνει τους δημοσιογράφους. Ποιος είναι φίλος του Τσίπρα, ποιος του Ανδρουλάκη, του ΚΚΕ, οποιουδήποτε. Οπότε, μαζί με την δήλωση του νέου επικεφαλής της ΕΥΠ κ. Δεμίρη, κατά τον οποίο «ουδείς εξαιρείται» από τις παρακολουθήσεις, να περιμένετε και άλλες ομοβροντίες έξωθεν επιθέσεων.
Αντί να «φακελώνετε», ως …εχθρούς της Ελλάδας, δημοσιογράφους και μέσα ενημέρωσης, όταν ασχολούνται με τις …πατάτες που κάνετε, όταν «σκαλίζουν» εκείνα από τα οποία αναδύεται δυσοσμία, φροντίστε να μην τα κάνετε.
Η αντίληψη ότι «φταίει» εκείνος που αποκαλύπτει και όχι εκείνος που διαπράττει, και η κατάταξη δημοσιογράφων σε «εχθρούς του λάου» ή του έθνους, δεν είναι συμβατή με φιλελεύθερα δημοκρατικά, αλλά με αυταρχικά καθεστώτα. Και είναι άδικη για την σημερινή Ελλάδα.
