Για το φανταστικό κόσμο της τηλεόρασης, η έννοια της δοκιμασίας περιορίζεται στα διάφορα παιχνίδια τύπου Survivor. Στον κόσμο του «Survivor», επιζών χαρακτηρίζεται αυτός που περνάει μερικές μέρες, on camera, με λίγο φαγητό στη διάθεσή του, μπροστά σε μια ειδυλλιακή παραλία με φουλ αποτρίχωση και μπόνους έξτρα γράμμωση.
Στον άλλο πάλι κόσμο, το δικό μας, των κοινών θνητών, έχουμε μάθει ότι δοκιμασία είναι άλλο πράγμα. Να παλεύεις με την αρρώστια, σωματική ή ψυχική, να προσπαθείς να τα φέρεις βόλτα με τις τρείς κι εξήντα του μισθού ή της σύνταξης, να αλλάζει η ζωή σου από τη μια ώρα στην άλλη.
Ο επιζών, υπό αυτή την έννοια, μόλις βγήκε απο το «Θεαγένειο» ή τον συναντάς στο δρόμο να πουλάει τη «Σχεδία» για να καταφέρει να κοιμηθεί το βράδυ σε μια στεγασμένη τρύπα.
Γι’ αυτό και είναι ενοχλητική αυτή η υπερβολή που περνάει, θαρρείς με υποδόρια ένεση, μέσα απο τα ριάλιτι και πολλά άλλα προϊόντα των μέσων. Εκμεταλλεύεται την αφελή πλευρά μας, για να δημιουργήσει μια φούσκα λάμψης.
Κι όταν σκάσει η φούσκα, έρχεται η απότομη προσγείωση, χωρίς αλεξίπτωτο. Μόνο ως ένα απομεινάρι της παλιάς τηλεοπτικής πραγματικότητας που ξέχασε να φύγει, μπορούμε να δούμε πλέον τα ριάλιτι, των οποίων ούτε καν οι «διάσημοι» πρωταγωνιστές είνα αρκούντως διάσημοι, ώστε να δικαιολογήσουν τον τίτλο τους.
Ένα κατάλοιπο μιας εποχής με τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά, στα οποία η υπερβολή έπαιξε το μεγαλύτερο ρόλο.
Ιωάννα
