Πως σχολιάζετε το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών;
Νομίζω ότι είναι ένα εξαιρετικά αρνητικό αποτέλεσμα, το οποίο δεν είχα προβλέψει και με έχει προβληματίσει. Η πρώτη παρατήρηση μου είναι ότι μια Κυβέρνηση, της οποίας τα περισσότερα ζητήματα πέρασαν κάτω από τον πήχη, βγήκε ενισχυμένη με 40%. Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι ένα μεγάλο ποσοστό, αν τους αθροίσουμε πρέπει να είναι γύρω στο 13% με 14%, έχει φύγει στη σκληρή και άκρα δεξιά. Διάφοροι δεξιόστροφοι αναχρονισμοί, ορισμένοι από αυτούς και επικίνδυνοι. Επομένως δημιουργείται ένα πρόβλημα για την ισορροπία του πολιτικού συστήματος.
Επίσης ένα άλλο 15% έχει φύγει προς το ΚΚΕ, το οποίο το θεωρώ κάτι εντελώς ξεπερασμένο, προς Βαρουφάκη ο οποίος έχει τεράστιες ευθύνες για το 2015, δεν μπήκε βέβαια στη Βουλή και επειδή κουράστηκαν με τον Βαρουφάκη, θυμήθηκαν τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Επομένως έχουμε μια κακή κυβέρνηση με 40%, κάποιους που έχουν ξεφύγει προς την άκρα δεξιά, αρκετούς κατά την άποψη μου και κάποιους που έχουν πάει σε μια Αριστερά που λέει σε όλα όχι, διαφόρων αποχρώσεων.
Τι απομένει τώρα; Απομένει ένα 40% ας το πούμε έτσι, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ με τα εξής προβλήματα: αν ελπίζει κάποιος ότι από αυτό το 30% μπορεί να προκύψει κάτι θετικό, πρώτον το ΠΑΣΟΚ δεν μιλιέται με το ΣΥΡΙΖΑ και αντιστρόφως, αν και κυρίως το ΠΑΣΟΚ δεν μιλάει με το ΣΥΡΙΖΑ. Και δεύτερον ο ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα μετά την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα, νομίζω ότι δεν θα είναι καν στο 17% – 18%, θα είναι ακόμα πιο κάτω. Επομένως τι μένει; Θα το δούμε στη συνέχεια.
Πως είδαν οι Ευρωβουλευτές το αποτέλεσμα;
Προφανώς οι Νεοδημοκράτες είναι ενθουσιασμένοι, διότι αν επαναληφθεί αυτό το αποτέλεσμα στις Ευρωπαϊκές εκλογές, από οκτώ μείον ένας εγώ που έφυγα, μάλλον θα βγάλουν δέκα, ενδεχομένως και έντεκα. Επομένως έχουμε έναν ενθουσιασμό από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, μια απελπισία από το ΣΥΡΙΖΑ διότι οι περισσότεροι θεωρούσαν ότι το 32% ήταν η βάση που θα πήγαιναν πιο ψηλά, αλλά τελικά ήταν η εξέδρα από την οποία πηδήξανε στο εκλογικό χάος. Τον Ανδρουλάκη τον χάσαμε, με την έννοια του ότι δεν είναι πια Ευρωβουλευτής, είχα μια καλή σχέση μαζί του και νομίζω ότι είναι ευχαριστημένος.
Οι ευρωπαίοι Βουλευτές και κυρίως οι κεντροευρωπαίοι;
Οι Ευρωπαίοι είναι εντυπωσιασμένοι πρέπει να σας πω. Δεν περίμενε κανείς τέτοιο αποτέλεσμα, όπως δεν το περιμέναμε και στην Ελλάδα. Γιατί; Γιατί εδώ η εικόνα της Νέας Δημοκρατίας και του Μητσοτάκη είναι πολύ πιο αρνητική από ότι στην Ελλάδα. Δηλαδή, από τη στιγμή που έφυγα από τη Νέα Δημοκρατία, με διώξανε μάλλον, και από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα που έφυγα και πήγα στο Renew Europe, έχει δημιουργηθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μια συμμαχία Αριστεράς – Πρασίνων – Renew και Σοσιαλιστών, η οποία είναι πολύ σκληρή με τον Μητσοτάκη. Δηλαδή τον έχει καταδικάσει και για τον περιορισμό της ελευθερίας των Μ.Μ.Ε., για τις υποκλοπές και το κουκούλωμα τους, ακόμα και για τη διαχείριση των Τεμπών, για τη διαχείριση του ναυαγίου της Πύλου. Επομένως βλέπουμε ότι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στην Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, όπου τη διαμορφώνουν φυσικά τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης, η εικόνα του Μητσοτάκη δεν έχει καμία σχέση με την κυρίαρχη εικόνα που υπάρχει στην Ελλάδα.
Επειδή πιάσαμε τα εθνικά, πριν πάμε στα ευρωπαϊκά, θέλω να μου πείτε την άποψη σας για τα όσα συμβαίνουν στο στρατόπεδο του ΣΥΡΙΖΑ και τι εκτιμάτε ότι θα γίνει;
Νομίζω ότι επέρχεται το χάος, δυστυχώς κατά την άποψη μου, διότι θα έπρεπε να έχουν κάποιες αντιστάσεις. Ο Τσίπρας πρωταγωνίστησε και νομίζω ότι έφτασε πολύ ψηλά, χωρίς να είναι από τζάκι και να τον υποστηρίζουν μεγάλα συμφέροντα όλα αυτά είναι υπέρ του αλλά ακόμα και αυτός δεν μπόρεσε, σηκώθηκε και έφυγε γιατί δεν υπήρχε η δυνατότητα ανάκαμψης του ΣΥΡΙΖΑ, κατά την άποψη του υποθέτω και βέβαια ξέρει καλύτερα από εμάς τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ, δεν άντεχε άλλο τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ. Εγώ διαβάζω την Εφημερίδα των Συντακτών και από αυτά που διαβάζω, τρομάζω. Δηλαδή τι θα πει ο ένας, τι θα πει ο άλλος και αν δεν μπορώ να βγάλω εγώ συμπέρασμα που είμαι ένας έμπειρος παρατηρητής, λόγω δημοσιογραφίας, καταλαβαίνετε τον μέσο ψηφοφόρο, ο οποίος έχει πάθει ένα σοκ τι πρόκειται να πάθει τώρα που βλέπει αυτή την πολυδιάσπαση και την έλλειψη καλής διάθεσης από πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Αν θέλετε δημοσιογραφικά την άποψη μου, η μόνη τους ελπίδα είναι να πάνε γρήγορα στην Έφη Αχτσιόγλου, η οποία έχει ένα ωραίο σύγχρονο στυλ, μετράει η επικοινωνία σε αυτή τη φάση, γιατί μια από τις μεγάλες ήττες του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η επικοινωνία. Και βέβαια θα έπρεπε να την υποστηρίξουν όλοι, που το θεωρώ σχεδόν απίθανο, αλλά θα πρέπει να το κάνουν, διότι αν είναι να βγάλουν την Αχτσιόγλου και να διαφωνεί η Δούρου, η οποία μάχεται με την Αχτσιόγλου ή οτιδήποτε, κανείς δεν πρόκειται να της δώσει σημασία.
Τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ελλάδα έδειξαν άνοδο της ακροδεξιάς και των συντηρητικών δυνάμεων. Το ίδιο όμως βλέπουμε και σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Πιστεύετε πως και με αφορμή το προσφυγικό, θα ισχυροποιηθεί ακόμη περισσότερο η ακροδεξιά στην Ευρώπη;
Υπάρχει μια διολίσθηση προς τα κεντροδεξιά – δεξιά κόμματα και προς τα συντηρητικά και τα ακροδεξιά κόμματα και προς τα εκεί μετακινείται η Ευρώπη, με εντυπωσιακή ταχύτητα. Το προσφυγικό, είναι εντυπωσιακό το πως το διαχειρίζονται οι δεξιοί και οι ακροδεξιοί, διότι κερδίζουν, βγάζουν ζουμί πολιτικό από αυτή την υπόθεση χωρίς να είναι σε θέση να το λύσουν. Δηλαδή η Μελόνι έκανε κριτική στον Ντράγκι και ανέβασε τα ποσοστά της. Επί τεχνοκρατικής κεντροαριστεράς ή Ντράγκι τέλος πάντων, οι πρόσφυγες ήταν γύρω στις 60.000, το 2022 επί Μελόνι έφτασαν τους 110.000 και τώρα θα φτάσουν τους 200.000. Αλλά αφού το αξιοποίησε, έλεγε πως θα έλυνε το προσφυγικό, τώρα μεγεθύνθηκε το πρόβλημα βάσει των δικών της κριτηρίων.
Το αντίστοιχο συμβαίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο, έκαναν Brexit διότι δεν άντεχαν 320.000 μετανάστες το χρόνο. Διάβαζα τα στοιχεία του 2022, τρία χρόνια μετά την ολοκλήρωση του Brexit, οι μετανάστες ήταν 620.000. Επομένως, έφυγαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί δεν άντεχαν 300.000 και είναι σχετικά ικανοποιημένοι με 600.000, αρκεί που δεν προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι από τρίτες χώρες. Αυτά βλέπω και δεν είναι ευχάριστα.
Το ίδιο βλέπουμε τώρα με τον Μακρόν να δυσκολεύεται, πολλοί εκτιμούν ότι έρχεται η ώρα της Λεπέν. Βλέπουμε τον Ρούτε, ο οποίος μετά τη Μέρκελ ήταν ο πιο έμπειρος πολιτικός ηγέτης, κεντροδεξιός Ολλανδός του Renew, ο οποίος πέταξε λευκή πετσέτα, εξαφανίστηκε, λέει δεν αντέχει άλλο μετά από δέκα χρόνια στην πρωθυπουργία. Βλέπουμε λοιπόν και τις εξελίξεις, δεν έχω τις απαντήσεις, παρατηρώ τις εξελίξεις, όπως δεν είχα και τις απαντήσεις, όπως αποδείχθηκε και στην Ελλάδα. Συμβαίνει αυτό στην πολιτική, να μην έχεις τις απαντήσεις.
Η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου συζητά ένα σημαντικό νομοσχέδιο, αυτό της αποκατάστασης της φύσης, που διχάζει αρκετές πολιτικές ομάδες, ακόμη και τους Renew. Έχει διχάσει ακόμα και τους Renew. Τι εκτιμάτε πως θα γίνει τελικά με την ψηφοφορία; Πρέπει να ψηφιστεί ή όχι;
Εγώ θα το ψηφίσω. Η ηγεσία του Renew το ψηφίζει, προσπαθεί να κάνει κάτι συμβιβαστικές προτάσεις για να συμφωνήσει και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, αλλά και εδώ παίζεται ένα παιχνίδι τακτικής. Ήρθαν όλοι, ιδιαίτερα οι Γερμανοί, πήγαν μπροστά με την πράσινη μετάβαση. Ήταν φανερό ότι η πράσινη μετάβαση με τέτοια ταχύτητα, δεν μπορούσε να γίνει και τώρα που αντιδρούν οι αγρότες και ο Βέμπερ ο οποίος είναι του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, είναι ουσιαστικά ένας περιφερειακός πολιτικός. Τώρα έγινε φίρμα. Ο οποίος είναι από τη Βαυαρία που το αγροτικό λόμπι είναι ισχυρό. Επομένως ξαφνικά κάνουμε μια στροφή και «αδειάζουμε» τους άλλους και είναι υπέρ των αγροτών και κατά των προηγούμενων ψηφισμάτων και των προηγούμενων αποφάσεων.
Επομένως ότι έχουμε στο μεταναστευτικό και το προσφυγικό, δηλαδή ποιος θα «αδειάσει» τον άλλον και ποιος θα «καπελώσει» τον άλλον για να πάρει εκλογικά οφέλη, το ίδιο παρατηρούμε και στο θέμα των αγροτών. Είναι προβληματισμένοι οι εκπρόσωποι των συντηρητικών ή των δεξιών δυνάμεων, γιατί είχαμε μια έκρηξη αγροτικής αγανάκτησης που εκφράστηκε εκλογικά στην Ολλανδία, ίσως και αυτός να είναι ένας λόγος που ο Ρούτε πέταξε λευκή πετσέτα, διότι δεν ξέρει πως να το διαχειριστεί. Επομένως, βλέπουμε τώρα μπρος – πίσω στο ένα και στο άλλο, είναι εξαιρετικά σύνθετη η πραγματικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρέπει να σας πω επειδή είμαι στην επιτροπή εξωτερικών υποθέσεων και ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο, ότι με αυτούς τους ρυθμούς που κινείται η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι καταδικασμένη. Δηλαδή, έχουμε τους Κινέζους που έχουν φύγει μπροστά σε όλα τα μέρη του πλανήτη, έχουμε τους Αμερικάνους που έχουν επιλέξει ορισμένα μέρη του πλανήτη, άλλα τα εγκαταλείπουν αλλά είναι μεθοδικοί και γρήγοροι και έχουμε τους Ευρωπαίους που από τη φύση των θεσμών, τα 27 κράτη μέλη, ο ένας λέει το ένα ο άλλος λέει το άλλο και δεν υπάρχει πολιτική ένωση κλπ και είναι πρακτικά αδύνατο να ανταγωνιστούμε σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η τελευταία σας αποστολή στη Σιέρα Λεόνε πρέπει να ήταν μεγάλη εμπειρία
Ναι, αποφάσισα επειδή έχω μπει στον δέκατο χρόνο και είναι δύσκολο να επανεκλεγώ, διότι έχω διαφωνήσει με τη Νέα Δημοκρατία, δεν υπάρχουν άλλες δυνάμεις διαθέσιμες να με φιλοξενήσουν και θα πρέπει να κάνω μια δική μου προσπάθεια που και αυτό είναι δύσκολο διότι, η εφημερίδα σας λέγεται «Χρόνος», ο χρόνος με πιέζει, είμαι 71 ετών και χρειάζεται και χρήμα. Τα δύο «Χ», ο χρόνος και το χρήμα.
Εν πάση περιπτώσει, η πολιτική είναι γεμάτη απρόοπτα και όποιος έλεγε ότι θα είχαμε αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα πριν έξι μήνες, θα τον θεωρούσαν τρελό. Επομένως, δεν κάνω πρόγνωση για το τι θα γίνει στις ευρωεκλογές, αλλά με βάση τα σημερινά δεδομένα όλα είναι πολύ δύσκολα. Έχω αποφασίσει να πάω σε όλο τον κόσμο, να δω τι γίνεται, σαν μέλος της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων και παίρνω μέρος σε ειδικές εκλογικές αποστολές.
Στη Σιέρα Λεόνε ήμουν επικεφαλής της επιτροπής ευρωβουλευτών που παρατηρούσε τις εκλογές και είχε τεράστιο ενδιαφέρον, γιατί βλέπεις τον πρωθυπουργό, την αντιπολίτευση, τους δικαστές, τον κόσμο. Τα προβλήματα λοιπόν είναι συγκλονιστικά και η φτώχεια, η δυστυχία, βέβαια μου έκανε εντύπωση ότι όλοι οι άνθρωποι εκεί ήταν με το χαμόγελο, μιλάνε και αγγλικά διότι ήταν πρώην Βρετανικής επιρροής, αλλά κάθε φορά που γυρνάω στην Ελλάδα μετά από τέτοιες χώρες, καταλαβαίνω τι έχουμε. Γιατί άμα είσαι στην Ελλάδα και αρχίζεις τη γκρίνια για το τι γίνεται στη Δανία, τι γίνεται στο Λουξεμβούργο, τι γίνεται στα ανεπτυγμένα μέρη της Γερμανίας, πήγαινε μια βόλτα στο Μεξικό, στη Σιέρα Λεόνε και τη Νιγηρία και μετά θα σου φανεί το χωριό σου στην Ελλάδα μια χαρά.
Ακούστε το Podcast
Σωκράτης Μουτίδης – www.xronos-kozanis.gr
