Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν:
Οι υποψήφιοι,
Οι συνδυασμοί,
Οι επικεφαλής,
Οι ψηφοφόροι,
Τα οράματα,
Τα προγράμματα,
Τα προτάγματα,
Τα διατάγματα …
Όπως ίδια μένουν και:
Τα παραμύθια,
Οι προσδοκίες,
Οι υποσχέσεις,
Οι κωλοτούμπες,
Τα ταξίματα,
Τα διλλήματα,
Τα πισώπλατα και κάτω από το τραπέζι χτυπήματα,
Η μικροπρέπεια,
Η μανία για εξουσία,
Η παραπολιτική,
Η μικροπολιτική …
Και δεν τηρούνται καν τα προσχήματα,
καθώς λείπει:
Ο σεβασμός στους ανέργους που περιπαίζονται εδώ και χρόνια,
Η ντροπή για τις τριτοκοσμικές συχνά συνθήκες στα νοσοκομεία
και τα κέντρα υγείας,
Η πολυεπίπεδη υποστήριξη στις επιχειρήσεις και στους επαγγελματίες,
Η αυτογνωσία για τις δυνατότητες διοίκησης και διαχείρισης,
Η πραγματική αντίληψη των συνθηκών στην περιοχή,
Η σύγχρονη ευρωπαϊκή αντίληψη που έχει δώσει τη θέση της
σε περίεργες τοπικιστικές αντιλήψεις που βρίσκουν πάτημα στις
κάθε είδους παραδόσεις των τοπικών κοινωνιών,
Η μετρήσιμη ικανότητα παραγωγής αποτελέσματος
Και τόσα, μα τόσα άλλα …
________
– Η Άλλη Όψη:
Σημεία των καιρών που περιγράφουν την κινητικότητα των
υποψηφίων προς τις κάλπες:
Εικόνες παντού,
Επαγγελματικές,
Ερασιτεχνικές,
Κουνημένες,
Βιαστικές,
Με χαμόγελα Colgate που λέγαμε παλιά,
Σε κάθε πιθανό και απίθανο σημείο του διαδικτύου,
Δίπλα στα περιστρεφόμενα μπάνερ που παλεύουν με τα
photoshop χαμόγελα στο λευκό φόντο
μπας και τραβήξουν την προσοχή πάνω τους
και διαβάσει κανείς το βιογραφικό του παιδιού
που για πρώτη φορά εκτίθεται και εκπροσωπεί το νέο, το άφθαρτο, το ελπιδοφόρο
του παιδιού που επειδή έκανε γραμματέας στον πολιτιστικό σύλλογο του χωριού του
μπορεί άνετα να διοικήσει και να εφαρμόσει εργαλεία πολιτικής
που ούτε καν φαντάζεται ότι υπάρχουν …
εικόνες και μόνο εικόνες,
χειραψίες,
χτυπηματάκια στην πλάτη,
κουβεντούλες στο τσατ πατ γιατί ‘έχουμε να πάμε κι αλλού’ :
«τα πολλά μας τά’παν κι άλλοι και να που καταλήξαμε,
οπότε μην πιστεύεις τίποτα ψηφοφόρε,
μην διαβάζεις καν,
μην σκέφτεσαι καθόλου,
μην προβληματίζεσαι γιατί έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει ελπίδα
απλά κατέβα να ψηφίσεις όποια εικόνα σου άρεσε πιο πολύ»
με τη νίκη, λοιπόν
αλλά
ποια νίκη άραγε;
Τη δική σας,
Τη δική μας,
Όλων μας;
‘Ωϊ καιροί, Ώϊ ήθη,
Όϊ tempora, Όϊ mores …
