λίγο πριν το 2020 συνεχίζουμε να στριμωχνόμαστε για το ποιος θα καθίσει πρώτος στα πάνελ,
στα έδρανα και στις μπροστινές σειρές στις ημερίδες,
για το ποιος θα βροντοφωνάξει το πως «εκτιμά» ότι μπορούμε να γλυτώσουμε από τις δραματικές επερχόμενες συνέπειες του ξαφνικού θανάτου της απολιγνιτοποίησης /
συνεχείς οι φωνές, οι κραυγές, αλλά και οι ψίθυροι επί
σχεδιασμού, προβλέψεων, εκτιμήσεων, συστάσεων, απόψεων και προτάσεων …
παράγοντες, τεχνοκράτες, δημοσιολόγοι, πολιτικοί, απολιτίκ,
ειδικοί, αδαείς, ανήσυχοι, εφησυχασμένοι, περίοπτοι,
ανόητοι, επηρμένοι, οραματιστές, ρολίστες, άεργοι, αυλοκόλακες,
πολλοί έχουν άποψη και προσωπική στόχευση,
όχι βέβαια μόνο για το μέλλον της περιοχής,
αλλά κυρίως για το ρόλο και το μέλλον το δικό τους …
ταυτόχρονα, η κοινή γνώμη (πιθανά να) παρακολουθεί αμυδρά την πολιτική συζήτηση
που γίνεται στα θεσμικά όργανα
περί της γενικευμένης ανικανότητας να υλοποιήσουμε ακόμη και μικρής κλίμακας έργα και δράσεις,
και φυσικά να απορροφήσουμε ήδη διαθέσιμους και κλειδωμένους πόρους,
χρήματα που δίνονται από το κράτος και την ΕΕ δηλαδή,
και μάλιστα σχεδόν σε κάθε τομέα πολιτικής …
φταίνε όλοι και δεν φταίει κανείς,
φταίει η αποψίλωση στελεχών από Δήμους και άλλους φορείς εκτέλεσης έργων και δράσεων,
φταίει η δραματικά μειωμένη διάθεση προσφοράς των όσων απέμειναν να τους στελεχώνουν λόγω των καθηλωμένων μισθών,
φταίει η ανικανότητα των πολιτικών και κυρίως των διευθυντικών τους προϊσταμένων,
να προσδιορίσουν ποια είναι εν τέλει τα παραγωγικά τους όρια και η φέρουσα ικανότητα τους
και ποιοι φυσικά είναι οι χρόνοι που μπορούν να ανταποκριθούν σε στόχους,
φταίνε οι βουλευτές και οι τοπικοί άρχοντες που δεν συντονίζονται μεταξύ τους,
φταίει το δαιδαλώδες διαχειριστικό πλαίσιο,
φταίει η γραφειοκρατία και η έλλειψη συντονισμού μεταξύ των υπηρεσιών,
φταίει το κράτος που δεν βοηθά πουθενά την περιφέρεια,
φταίει το σύμπαν εν τέλει,
που συνωμοτεί αποκλειστικά και μόνο για όλα τα δεινά που συμβαίνουν σε αυτή τη μικρή γωνία στην Ελλάδα,
που λέγεται Δυτική Μακεδονία …
ενώ λοιπόν τα ανωτέρω συμβαίνουν στη Δανιμαρκία,
στο μεταξύ στο Βιλαμπάχο συνεχίζεται η αγωνιώδης προσπάθεια των ανθρώπων για να βγει η μέρα,
να βρεθεί η διάθεση να ασχοληθούν και με κάτι πέρα από το στενό φιλικό και οικογενειακό τους περιβάλλον,
να βρεθούν ψήγματα αξιοπιστίας και αποτελεσματικότητας στο πολιτικό και αυτοδιοικητικό σύστημα,
να υπάρξει εν τέλει μια νότα αισιοδοξίας για την όποια σταθεροποίηση
και όχι πλέον οπισθοχώρηση της ποιότητας ζωής στα πέριξ …
Η Άλλη Όψη:
αποτελεσματικότητα είναι η μαγική λέξη:
προγραμμάτισα ρεαλιστικά,
εκτέλεσα όπως προγραμμάτισα,
έφερα αποτελέσματα …
δεν αφορά δυστυχώς κανέναν ο μεγαλεπήβολος ή αντίστροφα, o χαμηλών προσδοκιών προγραμματισμός,
δεν αφορά κανέναν η δημόσια αντιπαράθεση για την ικανότητα ή μη όλων των εμπλεκομένων για να γίνει πράξη κάτι που αφορά στους πολλούς ή στους λίγους, αλλά ιδιαίτερα προστατευόμενους,
δεν αφορά κανέναν ποιος φταίει εν τέλει,
δεν αφορά κανέναν ποιος είναι ο πιο αδύναμος κρίκος του συστήματος παραγωγής ανάπτυξης και ευημερίας …
μπορείτε να συζητάτε άνετα για 30 ακόμη μήνες:
για την ωφελιμότητα του έργου της σήραγγας της Κλεισούρας,
για την πλατεία Λασσάνη που κοντεύει να ξεπεράσει σε αρχαιότητα σε αυτή τη μορφή της το περίφημο αρχοντικό,
για το αστεροσκοπείο του Όρλιακα,
για τις δράσεις δέσμευσης και αξιοποίησης του διοξειδίου του άνθρακα στις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ,
για τα ανύπαρκτες δράσεις βιώσιμης ανάπτυξης,
για τις ενεργειακές αναβαθμίσεις και φωτισμούς,
για την ελάχιστη υποστήριξη στην στοιχειώδη ανάκαμψη της απασχόλησης,
για την μηδενική πολλαπλασιαστικότητα στις επιχειρηματικές πρωτοβουλίες,
για το βιομηχανικό ανασχηματισμό,
για την ψηφιακή αποδυνάμωση,
για το μηδενικό ενδιαφέρον για έργα συμπράξεων δημόσιου – ιδιωτικού ενδιαφέροντος,
για τη μειωμένη συμμετοχή του τουριστικού προϊόντος στο ΑΕΠ της Περιφέρειας
για το ποιος φταίει που το ένα έργο απεντάσσεται πίσω από το άλλο,
για το ποιος φταίει που δεν υπάρχουν ώριμες μελέτες για να γίνουν έργα μεταφορών και βασικών υποδομών,
για το ποιος και πως μπορεί εν τέλει να πάρει την ευθύνη της ενίσχυσης των δυνατοτήτων του μοντέλου αξιοποίησης των δημοσίων πόρων …
————————–
ενώ είμαστε ήδη στο 2020
είναι περισσότερο από εμφανές τώρα (όπως εδώ και χρόνια) πως το μοντέλο παραγωγής έργων νοσεί βαθιά,
οι διορθωτικές κινήσεις ή οι σχετικές ανατρεπτικές αποφάσεις
σέρνονταν μέχρι πρόσφατα αποκλειστικά σχεδόν στο επίπεδο της διανομής των ρόλων στην αποτίμηση του αδύναμου κρίκου …
εκτιμώ πως οι δυνάμεις όλων των εμπλεκομένων (πολιτικών, τεχνοκρατών και φορέων ) πρέπει να στραφούν και προς την κατεύθυνση αυτή,
καθώς η ύπαρξη διαθέσιμων πόρων με σημαντικές δεσμεύσεις για τον τρόπο υλοποίησης τους
είναι η κορυφή του παγόβουνου (με την πορεία προς αυτές να είναι ολισθηρή σε κάθε της βήμα) …
ΥΣ, επί προσωπικού:
- Ο Κώστας Καραμάρκος ενώ ζει στα πέριξ, εργάζεται πλέον από τη Δυτική Μακεδονία (προς το παρόν) ως Σύμβουλος Στρατηγικής κυρίως για φορείς της ΕΕ και άλλων περιφερειών _ stop
- Συχνά αναρωτιέται τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους δημιουργικούς, θετικούς και κυρίως αποτελεσματικούς _ stop
- Ακόμη συχνότερα, αναρωτιέται τι είναι αυτό που κάνει έναν τόπο, ωραίο να ζεις και να δημιουργείς _ stop
- Έχει πλέον καταλήξει πως μόνο η ειλικρίνεια στην προσωπική και δημόσια ζωή οδηγεί κάπου _ stop
- Συγγράφει στο Χρόνο, εδώ και Χρόνια, αφιερώνοντας το δικό του Χρόνο, γιατί εκτιμά την αξιοπρέπεια και τη συνέπεια στο δημόσιο λόγο όπως υποστηρίζεται από ελάχιστους πλέον στην περιοχή μας _ stop
- Οι κύκλοι κάποτε κλείνουν φυσικά #fullstop
