Για κάποιους, ίσως για τους πιο πολλούς, σήμερα, εκείνο που έχει απομείνει ως πολιτικό ίζημα, ως ηθικό κατακάθι, είναι η πεποίθηση πως το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν τίποτε περισσότερο από «το κόμμα των Τσοχατζόπουλων». Για μένα, επιτρέψτε μου την διαφοροποίηση, ήταν κάτι καλύτερο για τον τόπο. Ήταν το κόμμα του Πεπονή, του Γεννηματά, του Αλευρά, του Μπένου. Ανθρώπων που άφησαν πίσω τους και ήθος αλλά και έργο το οποίο διαμορφώνει και σήμερα την πολιτική, οικονομική και κοινωνική μας πραγματικότητα.
Λέγαμε, με το χθεσινό σημείωμα της στήλης, ότι «μας περιμένουν τα πιο δύσκολα». Ιδίως ως προς το ζήτημα της εξασφάλισης των απαιτούμενων ποσοτήτων σε καύσιμα. Πρωτίστως δε σε φυσικό αέριο. Αλλά, συγκριτικώς με τις βόρειες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Γερμανία, Πολωνία, Τσεχία κ.ά., φαίνεται πως είμαστε σε καλύτερη θέση. Για δυο λόγους:
*** Έχουμε άριστη υποδομή υποδοχής υγροποιημένου φυσικού αερίου, με προέλευση κυρίως από την Αλγερία, στη Ρεβυθούσα. Είναι ένα καθοριστικής σημασίας έργο που οφείλεται στον αείμνηστο Αναστάσιο Πεπονή. Που δεν ήταν μόνον ο «πατέρας» του ΑΣΕΠ. Αλλά ήταν και εκείνος που, ως υπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, εισηγήθηκε στην κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου την εισαγωγή φυσικού αερίου στη χώρα. Η εισήγησή του εγκρίθηκε από το ΚΥΣΥΜ στις 26 Μαΐου 1987. Η επιλογή της ακατοίκητης νησίδας της Ρεβυθούσας, τόσο κοντά στην πρωτεύουσα, στην περιοχή της Σαλαμίνας, έγινε αργότερα με πρόταση του Χρήσου Βερελή.
Η λειτουργία αυτής της τεράστιας «δεξαμενής» υγροποιημένου φυσικού αερίου, που τροφοδοτείται διαρκώς από ελληνόκτητα ειδικώς διαμορφωμένα σκάφη, μας προσφέρει μια μεγάλη ανάσα, δικαιώνοντας εκείνους που την εμπνεύσθηκαν.
*** Έχουμε την συνεχή ροή φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν, μέσω του αγωγού ΤΑΡ (Trans Adriatic Pipeline ) ο όποιος μεταφέρει αέριο από τα ελληνοτουρκικά σύνορα έως τη νότια Ιταλία. Και εκτός από το την ποσότητα αερίου την οποία αγοράζουμε απευθείας από τους Αώρους, θα μπορούμε, αυτό τον δύσκολο χειμώνα που μας έρχεται, να «παρακρατούμε» και ένα μέρος από το αέριο που προορίζεται για την Ιταλία. Ως ένα είδος …διοδίων, που αποδέχθηκε ήδη η κυβέρνηση του Μάριο Ντράγκι.
Δεν είναι μόνον ευκταίο, αλλά και αναγκαίο να στεκόμαστε αντικειμενικώς απέναντι στην πρόσφατη πολιτική ιστορία μας. Και να απονέμουμε τα οφειλόμενα σε πολιτικούς σαν τον Αναστάση Πεπονή.
