Της Λαμπροπούλου Βάιας
Εν μία νυκτί σταμάτησαν οι έντονοι ρυθμοί ζωής . Νιώσαμε σαν μαριονέτες. Σαν άνθρωποι βγαλμένοι από τα βιβλία. Αυτά με τα κιτρινισμένα φύλλα και τις σπασμένες άκρες. Βιώσαμε άγχη και δυσκολίες. Δεν ξέραμε εάν η νέα πραγματικότητα είναι καλύτερη ή χειρότερη για εμάς. Οι άνθρωποι ένιωθαν κουρασμένοι τα τελευταία χρόνια, χωρίς αδιέξοδο για το μέλλον. Με πολλή ή ελάχιστο κόσμο στη ζωή του καθενός, με ευτυχία ή στασιμότητα ήρθε η καραντίνα. Και τι σημαίνει καραντίνα; Θα σας τα πω όλα ,όπως μου τα αφηγήθηκαν τέσσερις άνθρωποι, που με εμπιστεύτηκαν .Νιώσανε την ανάγκη να εκφραστούν , να μιλήσουν, να αγκαλιάσουν τα όνειρα και τους εφιάλτες τους. Είδα πως η φύση μας προίκισε με τα κατάλληλα εφόδια για να επιβιώνουμε. Πως αλλιώς; Ο άνθρωπος ξέρει να αντιμετωπίζει τα δύσκολα.
Αναστασία, Φιλόλογος – 40 ετών
“Κέρδισα χρόνο με την οικογένειά μου”
Η περίοδος του εγκλεισμού ήταν μια δοκιμασία. Είμαι άνθρωπος που δεν μένω στο σπίτι. Προσαρμόζομαι. Αναζήτησα τα θετικά. Η εργασία μου έχει πληγεί ανεπανόρθωτα .Οι εμπορικές μου δραστηριότητες έχουν ανασταλεί τελείως. Δεν φαίνεται αυτό να αλλάζει στο άμεσο μέλλον. Ανησυχώ για το αύριο το δικό μου και του παιδιού μου.
Θεώρησα πως τα μέτρα θα ήταν παροδικά, αλλά διαψεύστηκα. Δεν θεωρώ πως η καραντίνα ή ο εγκλεισμός θα λύσει το πρόβλημα. Δεν σημαίνει τίποτα η προσώρας άρση των μέτρων. Κέρδισα χρόνο με την οικογένειά μου. Αυτό κέρδισα. Έχασα την ελευθερία μου, την ικανότητα αυτοπραγμάτωσης, την ψυχολογική μου ηρεμία και την οικονομική μου ασφάλεια. Βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα τα οικονομικά μου έχουν πρόβλημα. Έχω πληγεί ανεπανόρθωτα.
Οι επόμενοι μήνες διαφαίνονται τραγικοί από οικονομικής και ψυχολογικής άποψης. Πολλοί άνθρωποι θα φθάσουν στα όρια της καταστροφής. Επιχειρήσεις θα βάλουν λουκέτο. Όλο το σύστημα θα υπολειτουργεί. Τα παρεπόμενα του εγκλεισμού θα είναι πολύ σοβαρά.
Θέλω να θωρακίσω την ψυχολογία μου. Να ξανά σταθώ στα πόδια μου. Οικονομικά είναι δύσκολο να αντιπαρέλθω τις δυσκολίες. Αισιοδοξώ παραταύτα … Με ανησυχεί βέβαια το μέλλον της κοινωνίας. Η όλη κατάσταση θα πλήξει τους πάντες.
Nίκος , Ιατρικός Επισκέπτης – 37 ετών
Ευελπιστώ στο καλύτερο,να επιστρέψουμε νικητές και να μην μας έχει πάρει από κάτω
Για μένα ο εγκλεισμός είχε πολύ τρέξιμο. Βοηθούσα τους γονείς μου. Οπότε κούραση από πολλές απόψεις. Η οικονομική μου κατάσταση πήρε λίγο την κάτω βόλτα. Χάσαμε πελάτες.
Τα μέτρα της καραντίνας ήταν μέτρα που ωφέλησαν .Ίσως λίγο απότομα μας τα επέβαλλαν ,αλλά στο φινάλε μας βοήθησαν πολύ. Το βλέπω θετικά πια, με αισιοδοξία. Έχουμε ακόμη δρόμο μπροστά μας. Κέρδισα από τον εγκλεισμό. Κέρδισα σε αυτογνωσία, στο τί είναι ικανός ο εαυτός μου να θυσιάσει .Έχασα τους κύκλους μου, αλλά δεν φοβάμαι, όλα θα επιστρέψουν στην κανονικότητα. Το επόμενο διάστημα είναι ελπιδοφόρο. Υπομονή. Ευελπιστώ στο καλύτερο, να επιστρέψουμε νικητές και να μην μας έχει πάρει από κάτω.
Καλλιόπη ,Καθηγήτρια ξένων γλωσσών- 42 ετών
Σαφώς πρέπει να επανέλθουμε στην καθημερινότητά μας, αλλά με προσοχή και σύνεση. Βήμα,βήμα…
Αυτή την δύσκολη περίοδο την βίωσα όπως και ο περισσότερος κόσμος. Στο σπίτι, με μετακίνηση μόνο προς το σουπερ μάρκετ. Ελάχιστα βγήκα για περπάτημα καθώς προτίμησα να γυμνάζομαι στο σπίτι. Το μεγαλύτερο διάστημα της καραντίνας το πέρασα ήρεμα και ευχάριστα εκτός από τις τελευταίες δυο εβδομάδες, όταν και η ανάγκη για επάνοδο στην καθημερινότητα άρχισε να γίνεται πιο έντονη.
Η εργασία μου έχει πληγεί στο μέγιστο. Επειδή ασχολούμαι μόνο με ιδιαίτερα μαθήματα ξένων γλωσσών, το μεγαλύτερο μέρος των μαθημάτων δεν πραγματοποιήθηκε καθόλου. Το ποσοστό των μαθημάτων μέσω skype ήταν πολύ μικρό. Οπότε η κατάσταση όσον αφορά το οικονομικό κομμάτι είναι τραγική. Έχασα μόνο χρήματα. Ευτυχώς όμως δεν έχασα την ηρεμία μου. Η οικογένεια και οι δικοί μου άνθρωποι είναι όλοι καλά, με μια θαλπωρή ίσως μεγαλύτερη από ότι πριν – και αυτό είναι το κέρδος.
Στο πρώτο άκουσμα των μέτρων ένιωσα ανακούφιση. Είδα πως αντιδρούσε ο κόσμος στις πρώτες συστάσεις ,αλλά και μετά το κλείσιμο των σχολείων (γεμάτες καφετέριες, πάρκα κτλ), θεωρούσα ότι είναι απαραίτητο να γίνει κάτι πιο δραστικό για να αποφευχθούν τα χειρότερα.
Τώρα ανησυχώ περισσότερο. Η ανάγκη του κόσμου να βρει τους πρότερους ρυθμούς πολύ γρήγορα θεωρώντας ότι ίσως έχει λήξει εντελώς ο συναγερμός μπορεί να προκαλέσει προβλήματα. Σαφώς πρέπει να επανέλθουμε στην καθημερινότητά μας, αλλά με προσοχή και σύνεση. Βήμα βήμα… Οι επόμενοι μήνες είναι δύσκολοι. Περπατάμε στα τυφλά. Ελπίζουμε για μια θεραπευτική αγωγή ή εμβόλιο – ξέρουμε όμως ότι αυτό είναι απίθανο να γίνει εφικτό στο πολύ άμεσο μέλλον. Πως θα εξελιχθεί το επόμενο διάστημα η μεταδοτικότητα της ασθένειας, πως θα είναι το καλοκαίρι μας; Ερωτήματα που απασχολούν όλου μας.
Θέλω να επανέλθω έστω και με αργά βήματα στην καθημερινότητά μου. Θέλω να επανέρθουμε υπεύθυνα όλοι μας, τηρώντας τις συστάσεις των ειδικών ώστε πολύ σύντομα να μπορούμε όλοι να βρισκόμαστε είτε επαγγελματικά είτε φιλικά.Η ατομική ευθύνη και ο σεβασμός είναι αξίες που αναδεικνύονται αυτή την περίοδο. Το προηγούμενο διάστημα λόγω και των προστίμων αντιδράσαμε ως επί το πλείστον όπως έπρεπε. Ελπίζω να τα καταφέρουμε και χωρίς αυτή την απειλή.
Χρήστος, ιδιωτικός υπάλληλος – 29 ετών
Σαφώς πρέπει να επανέλθουμε στην καθημερινότητά μας, αλλά με προσοχή και σύνεση. Βήμα,βήμα…
Πρωτόγνωρα συναισθήματα. Ούτε δύσκολα ούτε εύκολα νιώθω. Μάλλον νιώθω αφύπνιση, Εργαζόμουνα τις ημέρες της καραντίνας. Υπήρχε και σε εμάς μια σημαντική πτώση στην κίνηση, αλλά στεκόμαστε όρθιοι. Η οικονομική κατάσταση είναι καλή. Στον κόσμο των υπηρεσιών αυτοκινήτου τα καταστήματα δούλευαν. Τηρούσαμε τα μέτρα ασφαλείας ευλαβικά. Στην αρχή ξαφνιάστηκα, γρήγορες οι αντιδράσεις της πολιτείας, δεν καταφέραμε να σκεφτούμε. Τώρα νιώθω ανακούφιση που είμαι ασφαλής. Κέρδισα τον εαυτό μου, τον είχα χάσει. Τους επόμενους μήνες θα είναι περίεργα και δύσκολα ,καλούμαστε να ζήσουμε με νέους παραμέτρους. Θα τα καταφέρουμε, είναι στο DNA μας. Πήρα μαθήματα ζωής για το μέλλον μου: Από εδώ και στο εξής τολμώ την επίτευξη των ονείρων μου. Τέρμα η αναβλητικότητα. Βάζω Χ σε ό,τι με κρατάει πίσω.
Θα κρατήσω πολλά από τις αφηγήσεις. « Πως θα εξελιχθεί το επόμενο διάστημα η μεταδοτικότητα της ασθένειας, πως θα είναι το καλοκαίρι μας; Ερωτήματα που απασχολούν όλου μας. Θα τα καταφέρουμε, είναι στο DNA μας»
