Από e-shop θα ψωνίσουν τα δώρα; Με μεταφορική θα τα στείλουν; Στη φάτνη αυστηρά οικογενειακά; Αν είναι για το κοινό καλό ας γίνει έτσι…
Έτσι θα το ζήσουμε φέτος… Χωρίς πάρτι, κόσμο, χωρίς τα αγαπημένα μας μαγαζιά… (τουλάχιστον με όσα ξέρουμε για την ώρα)… Κάτι σαν το περσινό Πάσχα!
Από την άλλη κάτι πρέπει να γίνει…
Ήταν ωραία… πολύ ωραία που βγαίναμε, πίναμε, περνάγαμε καλά στα εστιατόρια που μας φιλοξενούσαν τέτοιες μέρες. Ο φάκελος άλλωστε δεν έκλεισε… κάτσε… μη βιάζεσαι… όλο και κάτι μπορεί να αλλάξει…
Δυστυχώς η κυβερνητική πολιτική άλλη μια φορά φαίνεται στα χαμένα και δεν είναι πλέον διόλου παράλογο που δεν μπορείς να εμπιστευτείς τίποτα.
Καθόμαστε και περιμένουμε αποφάσεις που πραγματικά μας έχουν φτάσει στο όριο της τρέλας.
Αγαπητή κυβέρνηση κάνε κάτι σε παρακαλώ. Άνθρωποι καθημερινά περιμένουν τα νέα σου κι εσύ από τον Αλή στον μπαμπαλή…
Ξεκινάς με ένα lockdown την περασμένη άνοιξη.
Υπόσχεσαι να θωρακίσεις τη χώρα, αλλά τελικά σε ενδιαφέρει μόνο το εφήμερο χρήμα από τον τουρισμό που αποτελεί στάχτη στα μάτια των ανθρώπων που κρέμονται από σένα, μιας και δεν έχεις κανένα τρόπο να τους στηρίξεις ουσιαστικά και να μεριμνήσεις για την κοινωνική ασφάλεια (δηλαδή να κάνεις αυτό που εκλέχθηκες να κάνεις)!
Πιπιλάς την όψιμη την καραμέλα της ατομικής ευθύνης που πλέον έχεις αναγάγει σε «κολυμπήθρα του Σιλωάμ» απέναντι στην αντίστοιχη κρατική και ανοίγεις την αγορά ξανά χωρίς καμία θωράκιση το καλοκαίρι που έτσι και αλλιώς ο ιός σχεδόν κοιμάται.
Ξυπνάει Οκτώβρη και πεινάει… πεινάει πολύ.
Έτσι λοιπόν θέλοντας να δείξεις έναν αγώνα που ουσιαστικά δεν έκανες, βγάζεις τη ζωή μας για δεύτερη φορά σε αναστολή και μας λες ότι δεν θα ανοίξεις τίποτα αν δεν πέσουμε κάτω από τα 500 κρούσματα.
Και ξαφνικά Χριστούγεννα…
Να μια ευκαιρία για εφήμερο χρήμα να τους ρίξεις πάλι στάχτη στα μάτια και να τους δώσεις σαν άλλος Μεσσίας ”δουλειά”. Αυτή τη φορά, όμως, είμαστε μέσα στην καρδιά του χειμώνα και μετά από αυτό το μόνο σίγουρο είναι απόλυτη καταστροφή όλων αυτών των επαγγελματιών μιας και αμέσως μετά τις γιορτές όπως και μετά το πέρας του ”state of mind” καλοκαιριού θα μετράς κρούσματα πιο πολλά και από τους κόκκους της άμμου των παραλιών που γύριζες το καλοκαίρι. Κι εμείς θα ανοίγουμε λαγούμια, είτε για να κρυφτούμε, είτε για να βάζουμε όσους μας άφησαν και τους αγαπούσαμε.
Άνοιξε την αγορά… άσε τον κόσμο να κάνει Χριστούγεννα… Να ξοδέψει ο εργαζόμενος (άλλωστε γι’ αυτό παίρνει δώρο), τα παιδιά να χαλαρώσουν από τα μαθήματα που ποτέ δεν έκαναν σε μια πλατφόρμα που λειτουργεί πιο άθλια και από τον internet explorer βγάλε κόσμο στην Ερμού, άφησε τους αγκαλιασμένοι με λίγο αλκοόλ παραπάνω να κάνουν ρεβεγιόν και μετά τις γιορτές (να τζιράρουν και λίγο εικονικά) πάτα ένα lockdown ακόμα. Αυτό ξέρουμε αυτό εμπιστευόμαστε…
Βάλτους να τα ξαναπετάξουν όλα στα σκουπίδια. Να ξανακλείσουν την εστίαση που είναι η ρίζα του κακού και άστους πάλι στο έλεος του θεού… Δεν έχουν ανάγκη αυτοί… Είναι σαν τις κατσαρίδες… Θα βρουν τρόπο να επιβιώσουν.
Τυχαίες , σπασμωδικές κινήσεις, και εφήμερες ”λύσεις” που ως μόνο αποτέλεσμα θα έχουν την απόλυτη καταστροφή.
Δεν είναι τα Χριστούγεννα… Είναι οι ζωές μας… Οι επιχειρήσεις μας.
*Ο Γιάννης Γιαννίτσας είναι σεφ
