Ένας λαός ολόκληρος, από τον Άννα στον Καϊάφα. Τόμοι ολόκληροι σχηματίζονται αν θελήσει κάποιος να συγκεντρώσει τις αναλύσεις και τις απόψεις ειδικών και πολιτικών, τόσο επί ευρωπαϊκού εδάφους, όσο και πέραν του Ατλαντικού, περί το «δέον γενέσθαι» ως προς την διαχείριση του ελληνικού χρέους.
Αναρίθμητοι εκείνοι οι όποιοι υποστηρίζουν ότι, χωρίς μια γενναία μείωση του υφιστάμενου χρέους, όλα τα προγράμματα «διάσωσης» της ελληνικής οικονομίας είναι καταδικασμένα να αποτύχουν. Ολιγότεροι μεν, αλλά έντονος ισχυρότεροι, ως προς την δυνατότητα τους να επιβάλουν τις θελήσεις τους, σε όλο το φάσμα του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι, εκείνοι οι όποιοι απαντούν ότι δεν θα επιτρέψουν καμία μείωση, αν προηγουμένως δεν ολοκληρωθεί «το πρόγραμμα». Αν δηλαδή δεν εφαρμόσουμε, μέχρι κεραίας, όσα υπέγραψαν οι κυβερνήτες με τα μνημόνια. Και όσα, επιπροσθέτως, αποδέχθηκαν στη Μάλτα.
Ως Έλληνας πολίτης έχω ανάγκη να μπορώ να πιστεύω αυτά που μου λέει η κυβέρνηση μου. Η όποια πανηγυρίζει ότι έτυχε μεγάλη νίκη στη Μάλτα. Και ποιο είναι το τρόπαιο που προβάλλει, έναντι των φριχτών μέτρων που θα γονατίσουν ακόμη περισσότερο τους «πιο αδύναμους κρίκους» της ελληνικής κοινωνίας, τους χαμηλόμισθους, τους περιστασιακώς απασχολούμενους και τους συνταξιούχους; Ότι τα σκληρά μέτρα ΔΕΝ πρόκειται εφαρμοσθούν αν ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ δεν έχει υλοποιηθεί μια ρύθμιση του χρέους.
Να όμως που εκείνοι που αποφασίζουν άλλα μας λένε. Και τώρα δεν είναι μόνον ο …προαιώνιος εχθρός, ο «κακός Γερμανός». Τώρα ακόμη και η άλλοτε σύμμαχος μας στο θέμα της ανάγκης να προχωρήσουν οι δανειστές σε μείωση του χρέους, η ηγερία του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, μας ποτίζει και αυτή «χολήν άμα και όξος». Διότι ναι μεν επιμένει ότι «το ελληνικό χρέος δεν είναι διαχειρίσιμο χωρίς αποφάσεις για την μείωση του», αλλά συντάσσεται και αυτή με όσους «δεν βλέπουν» αυτή τη μείωση να έρχεται «πριν από την εφαρμογή όλων των μέτρων».
Είναι προφανές ότι κάποιος δεν μας λέει την αλήθεια. Ας ελπίσουμε ότι ο ψευδόμενος δεν είναι η κυβέρνηση μας. Διότι αν ισχύουν όσα δηλώνουν ο Σόιμπλε και η Λαγκάρντ, τότε η «νίκη» της Μάλτας πτύεται να αποδειχθεί «μαϊμού». Φενάκη. Και να επιβεβαιωθεί η λαϊκή παροιμία για το πόσο κοντά είναι τα «ποδάρια» του ψέματος.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
