Στην ταινία «Μαθήματα αμερικανικής ιστορίας» ο Ντέρεκ, ένας οργισμένος νέος που ο πατέρας του δολοφονήθηκε από έναν μαύρο άνδρα, ασπάζεται τη ναζιστική ιδεολογία και υπό την καθοδήγηση μιας ακροδεξιάς οργάνωσης ωθείται στον άγριο φόνο. Μέσα στη φυλακή αλλάζει συμπεριφορά και βγαίνοντας πια προσπαθεί να σώσει τον αδερφό του από το φανατισμό.
Η ζωή δεν είναι ταινία, αλλά η ουσία όλης της ιστορίας έχει να κάνει με το μίσος που σε συνδυασμό με την ανασφάλεια, τις δύσκολες συνθήκες ζωής και την έλλειψη αγάπης οδηγεί στις ακρότητες. Η ιστορία επαναλαμβάνεται σε όλες τις κοινωνίες, όπου δοθεισών των συνθηκών, το μίσος μετατρέπεται σε τυφλή βία.
Το ζητούμενο, λοιπόν, δεν είναι να καταδικάζουμε μόνο κάθε φορά τα γεγονότα, αλλά να δείξουμε την απαραίτητη σύνεση και τα αντανακλαστικά που απαιτούνται για την αντιμετώπιση αυτού του άγριου φαινομένου. Ως πολίτες, γιατί οι πολιτικοί έχουν αποδείξει εδώ και καιρό ότι αδυνατούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Πως; Ξεκινώντας από έναν λόγο απαλλαγμένο από το μίσος. Έναν λόγο χωρίς αναφορές σε στερεότυπα και κυρίως χωρίς προσπάθειες συμψηφισμού ακροτήτων. Επίσης, αφήνοντας κατά μέρος τις αποπροσανατολιστικές συζητήσεις για το αν και κατά πόσο πρέπει να διδάσκονται τα αρχαία ή τα λατινικά στο σχολείο. Τα κλειστά σχολεία, τα σχολεία των συνθημάτων απ’ όπου απουσιάζει η ελεύθερη συζήτηση εκκολάπτουν νεοσσούς με φασίζουσες τάσεις.
Το κράτος δικαίου και η τήρηση του συντάγματός μας επαφίεται σε όλους μας, με το να κρατήσουμε τη λογική μας και να αντιληφθούμε ποιο είναι το πραγματικό διακύβευμα.
Ιωάννα
