Επτά μήνες μετά και μια ατελείωτη χασούρα χρόνου και χρήματος γυρίσαμε και είμαστε πιο έτοιμοι από ποτέ.
Γυρίσαμε γεμάτοι από το αίσθημα της ευθύνης που φέρουμε απέναντι σε όλο αυτό, εμβολιασμένοι και χωρίς ανάγκες για πολλές πολλές φανφάρες με ανοιχτά δαχτυλάκια και μεγάλου νοήματος χασταγκς.
Είναι αυτό που έχω πει πολλές φορές και θα το ξαναπώ χιλιάδες ακόμα αν χρειαστεί. Δεν είμαστε κάτι ξεχωριστό ή κάτι φοβερό. Είμαστε όμως οι άνθρωποι που επιλέξαμε να δουλεύουμε και να βιοποριζόμαστε σε έναν κλάδο που η κοινωνική ευθύνη μας έγινε κουλτούρα ζωής. Δεν χρειαζόμαστε φωτογραφίες για like και καρδούλες. Δεν χρειάζονται χάσταγκς με τη ‘ζωή μας πίσω’.
Χρειάζεται μόνο να θυμόμαστε ότι οι άνθρωποι της εστίασης ήταν εκεί όταν είχες πιεί και δεν σε άφησαν να φύγεις με το αυτοκίνητο. Ήταν ο μπάρμαν που σε άκουγε όλη νύχτα για εκείνη που έφυγε και δεν σου εξήγησε γιατί. Ήταν ο μάγειρας που σου σέρβιρε κάτι που σε συγκίνησε στην θύμηση της γιαγιάς σου. Ήταν ο εστιάτορας που τάιζε άστεγους κάθε βράδυ κλείνοντας το μαγαζί του.
Ήμασταν όλοι εμείς που θα κάναμε τα πάντα για να σε προστατέψουμε και μαζί με σένα τις περιουσίες μας, τον κόπο μας και φυσικά το κοινωνικό σύνολο (άλλους επαγγελματίες, το σύστημα υγείας κτλ). Έτσι φτάσαμε στο σενάριο που έμοιαζε βγαλμένο από θρίλερ αλλά τελικά ήταν πέρα για πέρα αληθινό. Κλειστή η εστίαση για 7 μήνες και μια κοινωνία περιφερόμενη άσκοπα σε δρόμους και πλατείες.
Στην μεγάλη επιστροφή λοιπόν οι ευθύνες του καθενός μας πρέπει να γίνουν σαφείς και στοχευμένες. Εμείς σαν κλάδος θα πρέπει να διασφαλίσουμε όλες τις παραμέτρους, αλλά και το κοινό είναι η ώρα να φερθεί σαν πραγματικός φιλοξενούμενος.
Είναι η ώρα να δούμε ότι είναι πλέον οι φιλοξενούμενοι στην εστίαση πρέπει να ‘αναλάβουν την ευθύνη τους’ και να κατανοήσουν ότι οι καταστηματάρχες δεν είναι αστυνομικοί, κηδεμόνες και ‘μπαμπούλες’. Να δείξουν τον πρέποντα σεβασμό στους εργαζόμενους που τόσο καιρό είναι ανενεργοί, να δείξουν την πρέπουσα προσοχή μιας και οποιοδήποτε ‘παραστράτημα’ για τους ‘άριστους’ θα ήταν λόγος για κλείσιμο ξανά από χειμώνα και αυτό σίγουρα δεν θέλει κανένας μας να συμβεί. Τέλος να δείξουν πλέον την παιδεία και το σεβασμό που λαμβάνουν τόσα χρόνια και να βοηθήσουν την εστίαση να ανασάνει χωρίς ‘παράλογες πιέσεις’ και χωρίς απαιτήσεις απλά και μόνο επειδή μπορούν.
Είναι η ώρα να γίνουμε ένα και να μην ξαναχωρίσουμε ποτέ. Καλή αντάμωση με προσοχή.
*Ο Γιάννης Γιαννίτσας είναι σεφ
