Νεράιδα: Βλέπω, θυμάμαι, δεν ξεχνώ και συγκινούμαι

Αναμνήσεις που ζωντανεύουν μέσα από παλιές φωτογραφίες και ξεδιπλώνουν τη ζωή και την πορεία ενός μικρού χωριού.
Μοναδική η ιστορία του.
Τρίτη μετεγκατάσταση του χωριού, όσα με κόπους και θυσίες έστησαν, ήρθε το 1974 και τα έπνιξε, τα πήρε στο βυθό της η λίμνη.
Οι κάτοικοι της Νεράιδας σκόρπισαν, αφού δεν υπήρξε καμία μέριμνα από το κράτος, για την αποκατάστασή τους.
Τους είπαν “μαζέψετα και φύγετε, αλλιώς θα σας πνίξουμε”, το είπαν και το έκαναν ( συνεντεύξεις των κατοίκων τα Χριστούγεννα του 1973 στην Ακρόπολη και στον Ταχυδρόμο).
Οι λίγοι που έμειναν, σκαρφάλωσαν στο λόφο και σπάνε τα βράχια, για να χτίσουν τα σπίτια τους. Μόνοι τους στο έλεος του θεού. (θα δείτε φωτογραφίες στην έκθεση)
Ετσι γεννιέται σιγά – σιγά η Νέα Νεράιδα
Από αυτό το σημείο, σχεδόν καθημερινά βυθίζουν το βλέμμα τους, μέσα στα νερά της λίμνης και αναζητούν την Νεράιδα τους, την γη που γεννήθηκαν, κάθε γωνιά που έκλαψε, αλλά και χάρηκε.
Εχω λάβει φωτογραφίες από Αυστραλία, Αμερική, Γερμανία, Βέλγιο, όπου μετανάστευσαν πολλοί, καθώς από Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Κρήτη, Πλατύ, και Μακροχώρι.
Μεγάλη η βοήθεια των εδώ συγχωριανών μου.
Μέσα από τις φωτογραφίες ξεδιπλώνεται όλη μας η ζωή πριν από τον πνιγμό, στα χωράφια, στο καφενείο, στο σχολείο, στους γάμους, στο ψάρεμα, τις πρωτομαγιές δίπλα στο ποτάμι, στο κτίσιμο των δύο γεφυρών της παλιά και της νέας, καθώς και τα πρώτα χρόνια της μετεγκατάστασης.
Η Εκθεση των φωτογραφιών φιλοξενείται σε ένα πανέμορφο χώρο του κτηρίου, που βρίσκεται δίπλα από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Νεράιδας και θα παραμένει μόνιμα ανοιχτή για τους επισκέπτες.
Ευχαριστώ τον επίτροπο της εκκλησίας κ. Γεώργιο Παπαδόπουλο , που μας επέτρεψε να χρησιμοποιήσουμε τον χώρο, την Εθελοντική Κίνηση Γυναικών Νεράιδας και τον Πρόεδρο της Κοινωφελούς κ. Φώτη Ζυγούρη, για την προμήθεια των πάνελ.
Ξενοφών Βαΐζογλου
Πρόεδρος Νεράιδας