Σε μια ζωή που ινφλουένσερς είναι οι άνθρωποι που ξυπνάνε το πρωί και δείχνουν πως βάφονται, άνθρωποι νορμάλ, όπως ο Μίλτος Τεντόγλου, φαντάζουν εξωπραγματικοί. Και είναι. Γιατί ο Μίλτος Τεντόγλου δείχνει πώς ένας αθλητής με σταθερότητα και σπουδαίες επιδόσεις μπορεί ταυτόχρονα να είναι ένα παιδί φυσιολογικό που δεν την έχει “ψωνίσει”, ενώ θα είχε κάθε λόγο.
Σ’ ένα μιντιακό τοπίο που ο ναρκισσισμός και η έπαρση περισσεύουν, οι άνθρωποι, όπως ο Τεντόγλου ή η Ντρισμπιώτη, δείχνουν πως το να κάνεις σημαντικά πράγματα δεν σημαίνει απαραίτητα να καβαλήσεις το καλάμι, ούτε να θεωρήσεις τον εαυτό σου ιδιαίτερο.
Αυτοί, λοιπόν, πρέπει να προβάλλονται διαρκώς και να γίνουν οι πραγματικοί ινφλουένσερς που θα δώσουν ειδικότερα στους νεότερους την έμπνευση και θα τους δείξουν ότι κάνεις κάτι καλά όταν το αγαπάς. Και αυτός είναι ο μόνος τρόπος να πετύχεις.
Μπορεί να μας έχουν περικυκλώσει διάφορες απίθανες περιπτώσεις για τις οποίες μαθαίνουμε με το νι και με το σίγμα τι κάνουν καθημερινά, αλλά μέσα σε αυτό το χυλό είναι στο χέρι μας να ξεχωρίσουμε αυτούς που πραγματικά έχουν αξία και μπορούν να λειτουργήσουν ως πρότυπα.
