Ο άνεμος ξέρει τ’ όνομά μου
Ιζαμπέλ Αλιέντε
Μετάφραση: Δέσποινα Δρακάκη
Ψυχογιός, 2023
σ. 328
«Μια ιστορία για τη βία, την αγάπη, τον ξεριζωμό και την ελπίδα.
ΒΙΕΝΝΗ 1938
Ο Ζάμουιλ Άντλερ είναι έξι χρονών όταν ο πατέρας του εξαφανίζεται κατά τη διάρκεια της Νύχτας των Κρυστάλλων και η οικογένειά του, όπως όλοι οι Εβραίοι, τα χάνει όλα. Η μητέρα του, απελπισμένη, του εξασφαλίζει μία θέση στο τρένο που θα τον μεταφέρει από τη ναζιστική Αυστρία στην Αγγλία. Μια νέα σελίδα ξεκινάει για τον Ζάμουιλ, με αχώριστους συντρόφους για το υπόλοιπο της μακράς ζωής του το πιστό του βιολί και το βάρος της μοναξιάς και της αβεβαιότητας.
ΕΛ ΜΟΣΟΤΕ 1982
Η Λετίσια Κορδέρο, στα επτά της, μπαίνει παράνομα στις Ηνωμένες Πολιτείες διασχίζοντας τον Ρίο Γκράντε γαντζωμένη πάνω στον πατέρα της, έχοντας γλιτώσει από θαύμα τη γενοκτονία που ξεκλήρισε το χωριό της κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου.
ΑΡΙΖΟΝΑ 2019
Οκτώ δεκαετίες αργότερα, η επτάχρονη Ανίτα Ντίαζ ανεβαίνει με τη μητέρα της στην οροφή ενός τρένου προκειμένου να ξεφύγουν από μια θανάσιμη απειλή στο Ελ Σαλβαδόρ και βρίσκονται εξορισμένες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η άφιξή τους συμπίπτει με τη νέα, αμείλικτη πολιτική της κυβέρνησης που χωρίζει στα σύνορα μητέρα και κόρη.
Ένα σύγχρονο μυθιστόρημα για τις θυσίες που αναγκάζονται κάποιες φορές να κάνουν οι γονείς, για την εκπληκτική ικανότητα κάποιων παιδιών να επιβιώνουν μέσα από τη βία χωρίς να παύουν να ονειρεύονται.»
“Παρ’ όλο που είμαι Χιλιανή, γεννήθηκα συμπτωματικά στη Λίμα. Είχα έναν πατέρα που εξαφανίστηκε χωρίς ν’ αφήσει αναμνήσεις. Η μητέρα μου ήταν ο φάρος της ζωής μου· ίσως γι’ αυτό μου είναι πιο εύκολο να γράφω για γυναίκες. Εκείνη μου έδωσε, σε μια ηλικία που τα άλλα κοριτσάκια παίζουν με τις κούκλες, ένα τετράδιο για να καταγράφω τη ζωή, σπέρνοντας έτσι το σπόρο που τριάντα χρόνια αργότερα θα με έκανε να εισβάλω στη λογοτεχνία”. Η Ιζαμπέλ Αλιέντε -ανιψιά του προέδρου της Χιλής Σαλβαδόρ Αλιέντε, που σκοτώθηκε στο πραξικόπημα του 1973 – γεννήθηκε το 1942, παντρεύτηκε δυο φορές και απέκτησε δυο παιδιά και δυο προγόνους. Δούλεψε ασταμάτητα από τα δεκαεπτά της χρόνια, πρώτα σαν δημιοσιογράφος και έπειτα σαν συγγραφέας. Η ίδια χαρακτηρίζει το έργο της “ρεαλιστική λογοτεχνία”, επηρεασμένη τόσο από την απίστευτη παιδική της ηλικία, όσο κι από τους μαγικούς ανθρώπους και τα γεγονότα που πυροδότησαν τη φαντασία της.
Ο ικανός θεραπευτής
Σόφη Θεοδωρίδου
Ψυχογιός, 2023
σ. 512
«Ο Ελληνοαμερικανός θεραπευτής Ίων Γουίλσον φτάνει σε μια επαρχιακή πόλη στις αρχές Νοεμβρίου του 1970, όταν το δικτατορικό καθεστώς έχει ρίξει τη βαριά σκιά του στη χώρα. Επειδή είναι ωραίος «σαν σταρ του σινεμά», όπως διατείνεται η Δώρα Γαλανοπούλου, η κυρία δημάρχου, οι γυναίκες και οι κοπέλες τον τριγυρίζουν εξαρχής όπως οι μέλισσες το μέλι. Όταν αρχίζει να θεραπεύει ασθενείς δίχως αμοιβή, οι ιδιωτεύοντες γιατροί της πόλης τον εχθρεύονται και θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να τον διώξουν. Η όμορφη Νένα, η κόρη του διοικητή της χωροφυλακής, τον ερωτεύεται, αλλά ο Ίων δε θέλει μπλεξίματα με τον πατέρα της και την αποφεύγει. Η Νένα πεισμώνει και, προκειμένου να τον βλέπει συχνότερα, του ζητά να θεραπεύσει τη θεία της, Ισμήνη, κι εκείνος δέχεται. Ανάμεσα σε άλλους που αναλαμβάνει να θεραπεύσει είναι κι η Κρυσταλλία, η κόρη του δημάρχου, όπως κι η νεαρή Φανή.
Καθώς έχει τον τρόπο του να εκμαιεύει μυστικά από τους ασθενείς του, αυτοί του εξομολογούνται όσα βαραίνουν την ψυχή τους και του αποκαλύπτουν κρυμμένες αλήθειες και δράματα, που άπτονται των πιο σκληρών περιόδων της ελληνικής ιστορίας.
Ο Ελληνοαμερικανός θεραπευτής αποκαλύπτει βαθιά κρυμμένα μυστικά και αμαρτίες του παρελθόντος.»
Η Σόφη Θεοδωρίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε σ’ ένα μικρό χωριό της Αλμωπίας, μιας μικρής επαρχίας του Νομού Πέλλας. Σπούδασε νηπιαγωγός στη Θεσσαλονίκη κι εγκαταστάθηκε κατόπιν στην περιοχή καταγωγής της, όπου διαμένει μέχρι σήμερα με την οικογένειά της. Αγαπημένες της ασχολίες είναι το διάβασμα, η ζωγραφική και εδώ και λίγο καιρό το γράψιμο. Είναι παντρεμένη και έχει δυο γιους.
